အရာအားလုံးရဲ့ ဖန်ဆင်းခြင်း အစဆိုတာဟာ ဒီလိုပါ။ ဘုရားသခင်ဟာ စကြဝဠာနဲ့ အရာအားလုံးကို ခြောက်ရက်အတွင်း ဖန်ဆင်းတယ်။ အစမှာ စကြဝဠာဟာ ပုံစံမရှိ၊ ဗလာနတ္တိနဲ့ မှောင်မိုက် ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဝိညာဉ်တော်ဟာ ရေပေါ်မှာ ရှိတယ်။

ဘုရားသခင်က လင်းစေလို့ ပြောရင် အလင်း ဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က အလင်းကိုတွေ့တဲ့အခါ သဘောကျပြီး “နေ့” လို့ သတ်မှတ်တယ်၊ အမှောင်ကနေ ခွဲခြားပြီးတော့၊ အမှောင်ကို “ည” လို့ သတ်မှတ်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ပထမနေ့မှာ အလင်းကို ဖန်ဆင်းတယ်။

ဖန်ဆင်းခြင်းရဲ့ နှစ်ရက်မြောက်တဲ့နေ့မှာ ဘုရားသခင်ဟာ ကောင်းကင်ကို မြေပြင်အထက်မှာ၊ ရေပြင်ကို မိုးမျက်နှာကျက်အောက်မှာ ခွဲခြားပြီးတော့ ဖန်ဆင်းတယ်။

သုံးရက်မြောက်နေ့မှာ ဘုရားသခင်ဟာ ရေပြင်နဲ့ ခြောက်သွေတဲ့ ကုန်းမြေကို ခွဲခြားတယ်။ ခြောက်သွေ့တဲ့ ကုန်းမြေကို “ကုန်း”၊ ရေပြင်ကို “ပင်လယ်” လို့ ခေါ်တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဖန်ဆင်းပြီးတဲ့ ဟာတွေကို ကြည့်ပြီးတော့ ကျေနပ်နေတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ မြေပေါ်မှာ သစ်ပင် ပန်းမန်တွေဖြစ်စေလို့ ပြောတဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ သူဖန်ဆင်းပြီးတဲ့ ဟာတွေအပေါ်မှာ ကျေနပ်နေတယ်။

ဖန်ဆင်းခြင်းရဲ့ လေးရက်မြောက်နေ့မှာ ဘုရားသခင်ဟာ အလင်းနဲ့ အမှောင်၊ နေ့နဲ့ ည၊ နှစ်တွေ၊လတွေ နဲ့ ရာသီတွေကို ခွဲ ခြားဖို့အတွက် နေ၊ လ နဲ့ ကြယ်တွေကို ဖန်ဆင်းတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဖန်ဆင်းတဲ့ဟာတွေ အပေါ် အရမ်းကျေနပ်ပြီး ကောင်းကြီး ပေးတယ်။

ငါးရက်မြောက်နေ့မှာ ဘုရားသခင်ဟာ ရေနေသတ္တဝါတွေနဲ့ ကျေးငှက်သာရကာ ပေါင်းစုံတို့ကို ဖန်ဆင်းတယ်။ ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းတဲ့ ဟာတွေအပေါ် ကောင်းကြီး ပေးတယ်။

ဖန်ဆင်းခြင်းရဲ့ ခြောက်ရက်မြောက် နေ့မှာ ဘုရားသခင်ဟာ ကုန်းနေ သတ္တဝါတွေကို ဖြစ်စေလို့ ပြောတယ်။ ဘုရားသခင် ပြောတဲ့အတိုင်း တချို့ဟာ ယဉ်ပါးတဲ့သတ္တဝါ၊ တချို့ဟာ တွားသွားတဲ့ သတ္တဝါ၊ တချို့ ဟာ တောရိုင်းသတ္တဝါတွေ ဖြစ်လာကြတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဖန်ဆင်းခဲ့တဲ့ ဟာတွေကို နှစ်သက်တယ်။

အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်ဟာ ကမ္ဘာမြေပြင်နဲ့ သတ္တဝါ တွေကို အုပ်စိုးဖို့ ကျွန်ုပ်တို့လို လူသားမျိုးနွယ်ကို ဖန်ဆင်းတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ မြေမှုန့်ကို ယူ၊လုပ်၊ အသက်သွင်းလို့ လူယောက်ျား အာဒံကို ဖန်ဆင်းတယ်၊ ဘုရားသခင်ဟာ အာဒံနေဖို့အတွက် ဥယျာဉ်တစ်ခု လုပ်ပေးတယ်။ အာဒံကို ဥယျဉ်ထဲမှာ နေစေပြီး ဥယျာဉ်ကို စောင့်ရှောက်စေတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ ဥယျာဉ်ရဲ့ အလယ်မှာ အသက်ပင်နဲ့ အကောင်းအဆိုးကို ပိုင်းခြားသိစေနိုင်တဲ့ အပင်ဆိုပြီး ထူးခြားတဲ့ အပင်နှစ်ပင်ကို ဖန်ဆင်းတယ်။ အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်က အာဒံကို အကောင်းအဆိုးကို ပိုင်းခြားသိစေနိုင်တဲ့ အပင်ရဲ့ အသီးကလွဲလို့ ဥယျာဉ်ထဲမှာ ရှိတဲ့ ကျန်အပင်တွေရဲ့ အသီးတွေကို စားသုံးနိုင်တယ်။ အဲဒီအပင်ရဲ့ အသီးကို စားမိရင် သေလိမ့်မယ် လို့ ပြောတယ်။

အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်က “လူယောက်ျားဟာ တစ်ယောက်ထဲ နေဖို့မသင့်ဘူး”လို့ ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ် သတ္တဝါကမှ အာဒံရဲ့ ကူဖော်လောင်ဖက် မဖြစ်နိုင်ဘူး။

အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ အာဒံကို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျစေပြီး အာဒံရဲ့ နံရိုးတစ်ချောင်းကို ယူပြီးတော့ လူမိန်းမ ဧဝကို ဖန်ဆင်းပြီးတဲ့အခါမှ အာဒံဆီကို ခေါ်လာတယ်။

အာဒံဟာ ဧဝကို မြင်တဲ့အခါ၊ “နောက်ဆုံးမှာ ငါနဲ့တူတဲ့သူကို တွေ့ပြီ၊ ဒီလူဟာ ယောက်ျားကနေ ဖန်ဆင်းခဲ့တာဖြစ်လို့ မိန်းမလို့ ခေါ်ရမယ်” ဆိုပြီးတော့ ပြောတယ်။ ဒီဟာက ယောက်ျားဟာ မိဘကို စွန့်ပြီး မိန်းမနဲ့ တစ်ကိုယ်တည်း ဖြစ်ရမဲ့ အကြောင်းပါပဲ။

ဘုရားသခင်ဟာ လူယောက်ျားနဲ့ မိန်းမကို သူ့ရဲ့ပုံသဏ္ဍာန်နဲ့ အညီ ဖန်ဆင်းပြီး “သားသမီး၊ မြေးမြစ် အများကြီး မွေးဖွားလို့ မြေကြီးကို ပြည့်စေ” ဆိုပြီး ကောင်းကြီးပေးတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဖန်ဆင်းပြီးတဲ့ အရာအားလုံးကို ကြည့်ပြီး ကောင်းတာကို မြင်တဲ့အခါ ကျေနပ်အားရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ အရာအားလုံးကို ခြောက်ရက်အတွင်း ဖန်ဆင်းတယ်။

ခုနစ်ရက်မြောက်နေ့ ရောက်တဲ့အခါ ဘုရားသခင်ဟာဖန်ဆင်းခြင်းအလုပ်တွေကို ပြီးဆုံးပြီး၊ ဖန်ဆင်းခြင်းအလုပ်က အနားယူတယ်။ အနားယူတဲ့ ခုနစ်ရက်မြောက်တဲ့ နေ့ကို သန့်ရှင်းတဲ့နေ့အဖြစ် ကောင်းကြီးပေးတယ်။ ဒီအရာတွေက ဘုရားသခင်ဟာ စကြာဝဠာ နဲ့ စကြာဝဠာအတွင်းမှာရှိတဲ့ အရာအားလုံးကို ဖန်ဆင်းတာတွေပဲ ဖြစ်တယ်။

အာဒံနှင့် ဧဝဟာ ဘုရားသခင် ဖန်ဆင်းထားတဲ့ လှပတဲ့ ဧဒင်ဥယာဉ်ထဲမှာ နေထိုင်ကြတယ်။ သူတို့ဟာ အဝတ်မဝတ်ပေမဲ့လည်း တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရှက်တာမျိုးမရှိဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဲဒီအချိန်မှာ အပြစ်တရားဟာ ဒီလောကကမ္ဘာထဲမှာ ဝင်ရောက်မလာသေးတဲ့အတွက်ကြောင့် ဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့ နှစ်ယောက်ဆီ မကြာခဏလာပြီး အတူတူ လမ်းလျှောက်ထွက်ပြီး စကားတွေလည်းပြောကြတယ်။

ဥယာဉ်ထဲမှာ ကောက်ကျစ်ပြီး ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များတဲ့ မြွေတစ်ကောင်ရှိတယ်။ သူက ဧဝဆီကိုလာပြီး ‘ဘုရားသခင်က ဒီဥယာဉ်ထဲမှာရှိတဲ့ အပင်ရဲ့ အသီးတွေမှန်သမျှကို မစားနဲ့လို့ မှာထားလား’ ဆိုပြီးမေးတယ်။

ဧဝက ‘ကောင်းမကောင်းကို သိတဲ့အပင်ရဲ့ အသီးကလွဲရင် ကျန်တဲ့အပင်တွေရဲ့ အသီးတွေကိုစားခွင့်ရှိတယ်။ အဲ့ဒီကောင်းမကောင်းသိတဲ့အပင်ရဲ့အသီးကို စားဖို့မပြောနဲ့ ထိတာလေးနဲ့တောင် သေရမယ်လို့ ဘုရားက ပြောတယ်’ လို့ ပြန်ဖြေတယ်။

မြွေက ‘အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး။ ဒီအပင်က အသီးကို စားရင် နင်တို့​ သေမှာမဟုတ်ဘူး။ စားလိုက်တာနဲ့ နင်တို့ဟာ ဘုရားသခင်လိုမျိုး ကောင်းမကောင်းကို သိလာနိုင်မယ်ဆိုတာကို သူသိနေလို့’ ဆိုပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ဒီမိန်းမဟာ အသီးကိုကြည့်ပြီး အသီးဟာ အရမ်းလှသလို အရမ်းလည်းအရသာရှိမှာပဲလို့ တွေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အသီးကို ခူးစားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ယောက်ျားကိုလည်း ကျွေးလိုက်တယ်။

ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူတို့မျက်စိပွင့်လာပြီး သူတို့ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာဖြစ်နေတာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် သစ်ရွက်တွေနဲ့ အဝတ်အစားလိုမျိုးဖြစ်အောင် ကြံဖန်လုပ်ပြီး သူတို့ကိုယ်ခန္ဓာကို ဖုံးထားကြတယ်။

သူတို့ဟာ ဥယာဉ်ထဲမှာဘုရားသခင် လမ်းလျှောက်လာတဲ့ အသံကို ကြားကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားကို ထွက်မတွေ့ပဲ ပုန်းနေခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားက ယောက်ျားကို ‘ဘယ်မှာရှိနေတာလဲ’ ဆိုပြီးမေးတော့ ဥယာဉ်ထဲမှာ ကိုယ်တော် လမ်းလျှောက်သံကို ကျွန်တော်ကြားနေရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်အစားမရှိလို့ ကျွန်တော် ထွက်မလာရဲဘဲ ပုန်းနေတာပါ’ ဆိုပြီးပြန်ဖြေတယ်။

ဘုရားသခင်က သူတို့ကို ‘ဘယ်သူက မင်းတို့ကို အဝတ်ဗလာရှိနေတယ်လို့ပြောလဲ။ ငါမစားခိုင်းတဲ့အသီးကို သွားစားကြပြီလား’ လို့မေးတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူက ‘ကျွန်တော့်အတွက် ဖန်ဆင်းထားတဲ့ ဒီအမျိုးသမီးက ဒီအသီးကို ကျွေးလို့’ ဆိုပြီးပြန်ဖြေတယ်။ ဒါနဲ့ ဘုရားက မိန်းမကို ‘ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ’ လို့မေးတော့ မိန်းမက ‘မြွေက ကျွန်မကို လာပြီး လိမ်ညာဖြားယောင်းခဲ့တာ’ လို့ပြန်ဖြေတယ်။

ဘုရားကမြွေကို ‘မင်းဟာ ကျိန်ခြင်း ကိုခံရပြီ။ ဒါကြောင့် မြေကြီးပေါ်မှာ ဝမ်းနဲ့တွားသွားရမယ်။ ပြီးတော့ မြေကြီးကို စားရမယ်။ မင်းဟာ အဲ့ဒီမိန်းမနဲ့ရန်ဖက်ဖြစ်မယ်။ ပြီးတော့ မင်းမျိုးဆက်နဲ့ သူ့မျိုးဆက်ဟာ ရန်ဘက်ဖြစ်ကြမယ်။ အဲ့ဒီအမျိုးသမီးရဲ့ မျိုးဆက်ဟာ မင်းရဲ့ခေါင်းကို ကြိတ်ပြီး မင်းဟာ သူ့ခြေဖနှောက်ကို နင်းခြေလိမ့်မယ်’ ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။

ဘုရားသခင်က မိန်းမကို ‘နင်ဟာ မီးဖွားတဲ့အခါ အရမ်းနာကျင်တာကို ခံစားရစေမယ်။ ယောက်ျားအလိုကိုလိုက်ပြီး သူဟာ နင့်ကို အုပ်ချုပ်လိမ့်မယ်။’

ယောက်ျားကိုလည်း ‘မင်းဟာ မိန်းမစကားကို နားထောင်ပြီး ငါ့စကားကို နားမထောင်ဘူး။ ဒါကြောင့် အခုငါ မြေကြီးကိုကြိမ်လိုက်ပြီ။ အခုအချိန်ကစပြီး မင်းဟာ မြေကိုထွန်ယက်ပြီး စိုက်ပျိုးသီးနှံတွေထွက်အောင် ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်လုပ်ရမယ်။ သေသွားတဲ့အခါမှာလည်း မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ မြေကြီးထဲကိုပြန်သွားရလိမ့်မယ်။’ အာဒံဟာ သူ့မိန်းမကို ‘ဧဝ’ လို့ နာမည်မှည့်ပေးတယ်။ အဓိပ္ပာယ်ကတော့ ‘အသက်ပေးသူ’ ဖြစ်ပြီး သူဟာ အသက်ရှင်တဲ့ လူတွေအားလုံးရဲ့ အမေ ဖြစ်လို့ပါ။ ဘုရားသခင်ဟာ အာဒံနဲ့ ဧဝကို တိရိစ္ဆာန်သားရေနဲ့ လုပ်တဲ့အဝတ်ကို ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ ‘အခုအချိန်မှာတော့ လူတွေဟာကောင်းမကောင်းကိုသိတဲ့အပင်ရဲ့ အသီးကိုစားလို့ ငါတို့လိုပဲ ကောင်းမကောင်းကို သိလာပြီ။ ဒါကြောင့် အသက်ပင်ကို သူတို့စားပြီး အသက်ရှင်ဖို့ သူတို့မှာအခွင့်လုံးဝ မရှိတော့ဘူး’ လို့ပြောပြီး သူတို့ကို အရမ်းသာယာလှပတဲ့ ဥယာဉ်ထဲက နှင်ထုတ်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီ ဥယာဉ်ထဲကအသက်ပင်ရဲ့အသီးကို ဘယ်သူမှ လာမစားရအောင်ဘုရားသခင်က တန်ခိုးရှိတဲ့ ကောင်းကင်တမန်တွေကို အစောင့် ချထားတယ်။

နှစ်လတွေကြာလာတဲ့အခါ ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာ လူဦးရေအရမ်း တိုးပွားလာခဲ့တယ်။ လူတွေဟာ အပြစ်ဒုစရိုက်တွေလုပ်တယ်။ အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်ကြတယ်။ ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာ မတရားမှုတွေများပြားလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ ကမ္ဘာမြေကြီးကို ရေလွှမ်းမိုးခြင်းနဲ့ စီရင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့နောဧလို့ ခေါ်တဲ့ လူတစ်ယောက်ဟာ ဘုရားသခင်ရှေ့မှာ မျက်နှာရတဲ့လူဖြစ်တယ်။ သူဟာ မကောင်းမှုတွေလုပ်တဲ့လူတွေ အများကြီးထဲမှာ နေပေမဲ့ ဖြောင့်ဖြောင့် မတ်မတ် မှန်မှန် ကန်ကန် အသက်ရှင်တဲ့လူ ဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဒီကမ္ဘာမြေကြီးကို ရေလွှမ်းမိုးစေမဲ့အကြောင်း နောဧကိုပြောခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ နောဧကို သင်္ဘောကြီး တည်ဆောက် စေတယ်။.

ဘုရားသခင်ဟာ အလျားအတောင်သုံးရာ၊ အနံအတောင်ငါးဆယ်၊ အမြင့်အတောင်သုံးဆယ်၊ အထပ်သုံးထပ်ပါဝင်တဲ့ အခန်းတွေ အများကြီးနဲ့ ဆောက်ရမဲ့ သင်္ဘောကို သစ်သားနဲ့ ဆောက်လုပ်ခိုင်းတယ်။ သင်္ဘောမှာ အမိုးနဲ့ ပြူတင်းပေါက်တစ်ပေါက်လည်းပါတယ်။ ရေလွှမ်းမိုးတဲ့အခါကျရင် နောဧရဲ့မိသားစုနဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေကို လုံလုံခြုံခြုံရှိစေဖို့အတွက်ဖြစ်တယ်။

နောဧဟာ ဘုရားစကားကို နားထောင်ပြီး သူ့သားသုံးယောက်နဲ့အတူ ဘုရားခိုင်းတဲ့အတိုင်း သင်္ဘောကြီးကို နှစ်တွေလတွေ တော်တော်ကြာကြာ တည်ဆောက်ခဲ့ကြတယ်။ ပြီးတော့ လူတွေကိုလည်း ကမ္ဘာမြေကြီးဟာ ရေလွမ်းမိုးခံရတော့မဲ့အကြောင်းကို ပြောပြီး ဘုရားသခင်ဆီကို ပြန်လာကြဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူတွေကတော့ နားမထောင်ခဲ့ဘူး။

ဘုရားသခင်ဟာ နောဧကို သူ့မိသားစုနဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေစားသောက်ဖို့အတွက် လုံလောက်တဲ့ အစားအစာကို စုဆောင်းခိုင်းတယ်။ လုပ်ဆောင်စရာအားလုံး လုပ်ပြီးတဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်ဟာ နောဧ၊ သူ့မိန်းမ၊ သားသုံးယောက်နဲ့ သူတို့ရဲ့မိန်းမ အားလုံးပေါင်း ရှစ်ယောက်ကို သင်္ဘောထဲကို ဝင်ခိုင်းတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာတိရိစ္ဆာန်တွေအားလုံးကို အထီးအမ တစ်စုံစီ၊ ငှက်တွေအားလုံးကိုအဖိုအမ တစ်စုံစီ ကို သင်္ဘောထဲထည့်ခိုင်းတယ်။ ဘုရားသခင်က တိရိစ္ဆာန်တွေအားလုံးထဲက တစ်မျိုးကို အထီး အမ ခုနှစ်စုံစီကိုယဇ်ပူဇော်တဲ့အခါမှာ သုံးဖို့ ယူခိုင်းတယ်။ အားလုံးပြီးတော့ သင်္ဘောထဲ ဝင်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဘုရားသခင်ဟာ သင်္ဘောကြီးရဲ့ တံခါးကို ပိတ်လိုက်တော့တယ်။

ပိတ်လိုက်တဲ့အချိန်ကစပြီး မြေကြီးပေါ်မှာ ရက်ပေါင်းလေးဆယ် နေ့ညမပြတ် မိုးရွာတော့တယ်။ ရေကမြေထဲကလည်း ထွက်တယ်။ မိုးလည်းရွာကျတယ်။ ကမ္ဘာမြေတပြင်လုံးကို အမြင့်ဆုံးတောင်တွေကို ဖုံးသွားတဲ့အထိ ရေလွမ်းမိုးတော့တယ်။

သင်္ဘောထဲမှာရှိတဲ့ လူနဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေကလွဲပြီး ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာရှိတဲ့ သက်ရှိတွေအားလုံး သေဆုံးခဲ့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရေပေါ်မှာ မြောနေတဲ့ သင်္ဘောကြီးရဲ့ အထဲမှာရှိတဲ့လူတွေနဲ့ တိရိစ္ဆာန်ကတော့ ဘေးမသီရန်မခပဲ ရှိနေနိုင်ခဲ့ကြတယ်။

မိုးစဲသွားပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ သင်္ဘောကြီးက ရေပေါ်မှာ ငါးလလုံးလုံး မျှောနေခဲ့တယ်။ ရေကျသွားတဲ့အခါ သင်္ဘောက တောင်ထိပ်ပေါ်မှာ တင်နေခဲ့ပေမဲ့ မြေပေါ်မှာတော့ ရေတွေရှိနေတုန်းပဲ။ သုံးလကြာပြီးနောက်မှာတော့ တောင်ထိပ်တွေကိုစမြင်လာရတယ်။

နောက်ထပ်ရက်ပေါင်း ၄၀ ကြာတဲ့အခါမှာ နောဧဟာ ကျီးအတစ်ကောင်ကို လွှတ်လိုက်တယ်။ ကျီးအဟာ မြေပြင်ကို တွေ့လိုတွေ့ငှား ပျံသန်းရှာပေမဲ့ နားမဲ့နေရာကိုမတွေ့ခဲ့ဘူး။

နောက်တစ်ခေါက်ချိုးငှက်တစ်ကောင်ကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ ချိုးငှက်လည်း နားစရာနေရာမရှိသေးတဲ့အတွက်ကြောင့် ပြန်လာခဲ့တယ်။ တပတ်ကြာတော့ ချိုးငှက်တစ်ကောင်ကို ထပ်လွှတ်တယ်။ ဒီချိုးငှက်က သံလွင်ခက်ကိုနှုတ်သီးနဲ့ သယ်လာခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ရေလည်းကျသွားတယ်။ အပင်တွေလည်းပြန်လည် သန်စွမ်းလာတယ်။

နောက်တစ်ပတ်ကြာပြီး ချိုးငှက်တစ်ကောက်ကို လွတ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ဒီချိုးငှက်ဟာ ပြန်မလာတော့ဘူး။ ရေတွေလည်း ခမ်းခြောက်စပြုလာပြီဖြစ်တယ်။

ရေခမ်းခြောက်ပြီးနှစ်လကြာတဲ့အခါမှာတော့ ဘုရားသခင်ဟာ နောဧကို ‘အခု သင်္ဘောပေါ်က ဆင်းနိုင်ပြီ။ နောက်ထပ် သား၊ မြေး၊ မြစ် မျိုးဆက်တွေအများကြီး မွေးဖွားကြပြီး ဒီကမ္ဘာကြီးကို ပြည့်စေပါ။’

နောဧဟာ ယဇ်ပလ္လင်ကို တည်ဆောက်ပြီး တိရိစ္ဆာန်ကို ယဇ်ပူဇော်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ကလည်း သူ့ကို အရမ်းအားရကျေနပ်တဲ့အတွက် နောဧနဲ့ သူ့မိသားစုကို ကောင်းကြီးပေးခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်က ‘ဒီနေ့ကစပြီး လူသားမျိုးဆက်ဟာ မကောင်းမှု ဒုစရိုက်တွေကို ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ် သူတို့ရဲ့ လုပ်ရပ်ကြောင့် ငါဟာ ရေလွှမ်းမိုးတာနဲ့ သူတို့ကိုအပြစ်ဒဏ် မစီရင်တော့ဘူး။’

ဘုရားသခင်ဟာ နောက်ထပ်ရေလွမ်းမိုးတာနဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးကို မဖျက်ဆီးတော့ဘူးဆိုတဲ့ကတိကိုပေးပြီး သက်သေအဖြစ် မိုးကောင်းကင်မှာ သက်တံ့ကို ဖန်ဆင်းလိုက်တယ်။ ဒါကိုတွေ့တဲ့အခါတိုင်းဘုရားသခင်ဟာ သူ့ရဲ့ကတိတော်ကို အောက်မေ့သတိရသလို့ သူ့ရဲ့ သားသမီးတွေလည်း သတိရနေတော့မှာဖြစ်တယ်။

​ရေလွမ်းမိုးပြီးနောက် နှစ်ပေါင်းကြာလာတဲ့အခါ မြေကြီးပေါ်မှာ လူတွေ တိုးပွားများပြားလာတယ်။ လူတွေဟာ ဘာသာစကားတစ်မျိုးတည်းပဲ ပြောကြတယ်။ ဘုရားသခင် စကားတော်ရှိတဲ့အတိုင်း လောကမှာ ပြည့်စေရမဲ့အစား လူတွေဟာ အတူတကွနေထိုင်ပြီးတော့ မြို့ကို တည်ကြတယ်။

သူတို့ဟာ မာနထောင်လွှားပြီး ဘုရားသခင် မိန့်မှာထားတဲ့ စကားတော်ကို နာမထောင်ဘဲ နေကြတယ်။ သူတို့သည် ကောင်းကင်ကိုရောက်ဖို့ မြင့်တဲ့ ရဲတိုက်ကြီးကို စပြီး တည်ဆောက်ကြတယ်။ သူတို့ဟာ မကောင်းတာတွေ လုပ်ကြပြီး အပြစ်တွေပိုများလာမှာကို ဘုရားသခင်က မြင်တယ်။

အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့ရဲ့ ဘာသာစကားကို ကွဲပြားစေပြီးတော့ လူတွေကို ကမ္ဘာအနှံ့ကွဲပြားစေတယ်။ သူတို့ဆောက်လုပ်တဲ့ ရဲတိုက်ကြီးကို “ဗာဗလုန်”လို့ ခေါ်တယ်၊ အဓိပ္ပါယ်က “ရှုပ်ထွေးခြင်း”ဖြစ်တယ်။

နှစ်တရာ ကြာသွားတဲ့အခါမှာ “အာဗြံ” လို့ခေါ်တဲ့ သူကို ဘုရားသခင်က စကားပြောတယ်။ “မင်းရဲ့ မိသားစုတွေနဲ့အတူ ဒီတိုင်းပြည်ကနေထွက်၊ ငါပြတဲ့ နေရာကို သွား၊ ငါဟာ မင်းကို ကောင်းကြီးပေးမယ် ပြီးတော့ လူမျိုးကြီး ဖြစ်စေမယ်။ မင်းရဲ့ နာမည်ကိုလည်း ကြီးမြတ်စေမယ်။ မင်းကို ကောင်းကြီးပေးတဲ့ သူကို ငါကောင်းကြီးပေးမယ်၊ မင်းကို ကျိန်ဆဲတဲ့ သူ့ကို ငါကျိန်ဆဲမယ်၊ မြေပေါ်မှာရှိတဲ့ လူမျိုးအပေါင်းဟာ မင်းကြောင့် ကောင်းကြီးခံစားရမယ်” လို့ ပြောတယ်။

အဲဒါကြောင့် အာဗြံဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို နာခံပြီ သူ့မိန်းမစာရံနဲ့အတူ အစေခံတွေ၊ တိရိစ္ဆာန် တွေ၊ သူပိုင်ဆိုင်သမျှတွေနဲ့ ဘုရားသခင်ပြတဲ့ ခါနန်ပြည်ကို ထွက်သွားတယ်။

ခါနန်ပြည်ကို ရောက်တဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်က “မင်းရဲ့ ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်၊ မင်းမြင်သမျှ မြေအားလုံးကို မင်းနဲ့ မင်းရဲ့သားစဉ်မြေးဆက်ကို အမွေဥစ္စာအဖြစ်ပေးမယ်” လို့ ပြောတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ အာဗြံလည်း အဲဒီနေရာမှာ အ​ခြေချ နေထိုင်တယ်။

တနေ့မှာ အာဗြံဟာ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီး မေလခိဇဒိတ် ကို သွားတွေ့တယ်။ ယဇ်ပုရောဟိတ် မင်းကြီးဟာ အာဗြံကို ကောင်းကြီးပေးပြီးတော့ “ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီးကို ပိုင်တဲ့ အမြင့်မြတ်ဆုံး ဘုရားသခင်ဟာ မင်းကို ကောင်းကြီးပေးပါစေ”ဆိုပြီး ပြောတယ်။ အဲဒီနောက် အာဗြံဟာ သူပိုင်တဲ့အထဲက ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ကို မေလခိဇဒိတ်ကို လှူလိုက်တယ်။

နှစ်တွေအ​တော်ကြာသွားပေမယ့် အာဗြံ နဲ့ သူ့မိန်းမ စာရံတို့ဟာ သားမရကြသေးဘူး။ ဘုရားသခင်ဟာ အာဗြံကို “မင်းဟာ သားကိုရမယ်၊ သားစဉ်မြေဆက်တွေဟာ ကောင်းကင်ကြယ်တွေလို များပြားကြလိမ့်မယ်”လို့ ကတိထပ်ပေးတယ်။ အာဗြံကလည်း ဘုရားသခင်ရဲ့ ဂတိတော်ကို ယုံကြည်တယ်။ အာဗြံဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကတိတော်ကို ယုံကြည်တဲ့အတွက်ကြောင့် ဖြေင့်မတ်တဲ့သူအဖြစ် ဘုရားသခင်က ကြေငြာတယ်။

အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်ဟာ အာဗြံနဲ့ သဘောတူညီချက် တစ်ခုကိုထားတယ်။ အဲဒီသဘောတူညီချက်ဟာ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် သဘောတူတဲ့ အရာဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က မင်းရဲ့ ကိုယ်ထဲကနေ သားယောက်ျားကို ငါပေးမယ်။ မင်းရဲ့ သားစဉ်မြေးဆက်ကိုလည်း ခါနန်ပြည်ကို ငါပေးမယ်” လို့ပြောတယ်။ ဒါပေမယ့် အာဗြံဟာ သားယောက်ျားကို မရသေးဘူး။

အာဗြံ နဲ့ စာရဲ တို့ဟာ ခါနန်ပြည်ရောက်တာ ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာတဲ့အချိန်ထိ သူတို့မှာ ကလေးတစ်ယောက်မှ မရနိုင်သေးဘူး။ အဲဒါကြောင့် စာရဲက ကျွန်မဟာ ဘုရားသခင်ပေးထားတဲ့ ကတိတော်သားရဖို့ အသက်ကြီးပြီဖြစ်တဲ့အတွက် ဒီမှာ ကျွန်မရဲ့အစေခံမ၊ ဟာဂရရှိတယ်။ သူ့ကိုယူပါ ကျွန်မတို့အတွက် ကလေးမွေးပေးနိုင်မယ်" လို့ အာဗြံကိုပြောတယ်။

အဲဒါကြောင့် စာရဲပြောတဲ့အတိုင်း အာဗြံဟာ ဟာဂရကိုယူပြီး သားယောက်ျားကို မွေးခဲ့တယ်။ အဲဒီသားကို ဣရှမေလ လို့ နာမည်ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒီအခါ စာရဲက ဟာဂရကို မနာလိုဖြစ်လာတယ်။ ဣရှမေလ အသက်ဆယ့်သုံးနှစ်ပြည့်တဲ့အချိန်မှာ ဘုရားသခင်ဟာ အာဗြံကို နောက်တစ်ကြိမ်စကား​ပြောတယ်။

ဘုရားသခင်က "ငါဟာ ကြီးမြတ်တဲ့ဘုရားဖြစ်တယ်။ မင်းနဲ့ငါ ဂတိသစ္စာပြုမယ်။ အဲဒီအခါမှာ အာဗြံက ဘုရားသခင်ကို ပြပ်၀ပ်ရှိခိုးတယ်။ ဘုရားသခင်က မင်းကို လူမျိုးအားလုံး၏ ဖခင်ဖြစ်စေမယ်။ ခါနန်ပြည်ကို မင်းရဲ့ သားစဉ်မြေးဆက်တွေ အတွက် အမွေအဖြစ်ငါပေးမယ်။ ငါဟာ သူတို့ရဲ့ ထာ၀ရဘုရားသခင် ဖြစ်လိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် မင်းမိသားစုမှာရှိတဲ့ ယောက်ျားအာလုံးကို အရေဖျားလှီးရမယ်" လို့ အာဗြံကိုပြောလိုက်တယ်။

မင်းရဲ့မိန်းမ စာရဲဟာ သားယောက်ျားမွေးလိမ့်မယ်။ အဲဒီသားဟာ ကတိတော်သားဖြစ်လိမ့်မယ်။ ဣၔက်လို့ ခေါ်ရမယ်။ သူနဲ့ငါကတိပြုပြီး သူဟာ လူမျိုးကြီးဖြစ်လိမ့်မယ်။ ဣရှမေလကိုလည်း လူမျိုးကြီးဖြစ်စေမယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါရဲ့ကတိတော်က ဣၔက်မှာတည်လိမ့်မယ်။ အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်ဟာ အာဗြံကို "အာဗြဟံ" လို့နာမည်ပြောင်းခဲ့တယ်။ အဓိပ္ပါယ်က "လူမျိုးကြီးတို့ရဲ့ဖခင်" ဖြစ်တယ်။ စာရဲကိုလည်း "စာရာ" ဆိုပြီး နာမည်ပြောင်းပေး ခဲ့တယ်။ အဓိပ္ပါယ်က "မင်းသမီး" ဖြစ်တယ်။

အဲဒီနေ့မှာ အာဗြဟံဟာ သူ့ရဲ့ မိသားစုက ယောက်ျားအားလုံးကို အရေဖျားလှီးခဲ့တယ်။ တစ်နှစ်ကြာတဲ့အခါ အာဗြဟံအသက် တစ်ရာပြည့်ပြီး စာရာအသက်လည်း ကိုးဆယ်ပြည့်တဲ့အခါ သားယောက်ျားကို အာဗြဟံအတွက် မွေးပေးခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း အဲဒီသားကို ဣၔက်လို့ နာမည်ပေးခဲ့တယ်။

ဣၔက်အရွယ်ရောက်လာ တဲ့အခါ၊ ဘုရားသခင်က အာဗြဟံရဲ့ယုံကြည်ခြင်းကို စမ်းသပ်တဲ့အနေနဲ့ ဣၔက်ကို သတ်ပြီးပူဇော်ဖို့ ပြောခဲ့တယ်။ အာဗြဟံဟာ ဘုရားသခင်ကို နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်နာခံပြီး ဣဇက်ကို ပူဇော်ဖို့ ပြင်ဆင်တယ်။

အာဗြဟံနဲ့ဣဇက်တို့ဟာ ပူဇော်ဖို့အတွက်သွားနေတဲ့အခါ ဣဇက်က "အဘ၊ ယဇ်ပူဇော်ဖို့ ထင်းဘဲပါပြီး သိုးသငယ်မပါပါလား" လို့မေးခဲ့တဲ့အခါ၊ အာဗြဟံက "ငါ့သား၊ ပူဇော်စရာ သိုးသငယ်ကို ဘုရားသခင်က ပေးပါလိမ့်မယ်" လို့ဖြေတယ်။

သူတို့ဟာ ပူဇော်မဲ့နေရာရောက်တဲ့အခါ၊ ဣဇက်ကို ကြိုးနဲ့တုတ်ပြီး ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်ခေါ်တင်တယ်။ အာဗြဟံဟာ ဣဇက်ကိုသတဖို့ဆဲဆဲအချိန်မှာ ဘုရားသခင်က "အာဗြဟံ၊ ရပ်ပါ၊ သူငယ်ကို မထိခိုက်စေနဲ့။ သင်သည် ငါ့ကိုကြောက်ရွံ့ပြီး သင်ရဲ့တစ်ဉီးတည်းသောသားကိုတောင် မနှမျောတာကိုကို ငါသိပြီ" လို့ ပြောခဲ့သည်။

အာဗြဟံဟာ အနီးနားမှာရှိတဲ့ ချုံနဲ့ညိနေတဲ့ သိုးထီးတစ်ကောင်ကို တွေ့တယ်။ ဘုရားသခင်က ဣဇက်အစားပူဇော်ဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ပေးတာဖြစ်တယ်။ အာဗြဟံကလည်း အဲဒီသိုးကိုယူပြီး ၀မ်းသာအားရပူဇော်တယ်။

အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်က "မင်းဆီမှာ ရှိသမျှ အရာ၊ တစ်ဉီးတည်းသော သားကိုပင်ပေးချင်တဲ့စိတ်ရှိတာကြောင့် မင်းကိုငါကောင်းကြီးပေးဖို့ကတိပြုပြီ။ မင်းရဲ့ သားစဉ်မြေးဆက်ကို ကောင်းကင်မှာရှိသောကြယ်တွေထက် များပြားစေမည်။ သင်သည် ငါ့ကိုနာခံသောကြောင့် မြေကြီးပေါ်မှာ ရှိတဲ့မိသားစုအားလုံးတို့ဟာ မင်းရဲ့မိသားစုအားဖြင့် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ ခံစားကြရလိမ့်မယ်" လို့ အာဗြဟံကိုပြောခဲ့တယ်။

အာဗြဟံဟာ အသက်အရွယ် အရမ်းအိုလာတဲ့အခါမှာ သားဖြစ်သူ ဣဇက်လည်း အိမ်ထောင်ပြုဖို့ အရွယ် ရောက်လာခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် အာဘြဟံက သူ့ရဲ့ဆွေမျိုးတော်သူတွေ ရှိတဲ့နေရာကို သွားပြီး သူ့သား ဣဇက်အတွက် ဇနီးမယားရှာဖို့ သူ့ကျွန်တစ်ယောက်ကို လွှတ်လိုက်တယ်။

အာဗြဟံရဲ့ ဆွေမျိုးတွေရှိတဲ့နေရာကို ခရီးအဝေးကြီးသွားပြီးမှ ဘုရားသခင်က အာဗြဟံရဲ့ကျွန်ကို ရေဗက္ကာဆီ ပို့ပေးခဲ့တယ်။ ရေဗက္ကာကတော့ အာဗြဟံအစ်ကိုရဲ့ မြေးမလေးပါ။

ရေဗက္ကာက မိသားစုကိုစွန့်ပြီး အဲဒီကျွန်နဲ့အတူ ဣဇက်တို့အိမ်ကို လိုက်သွားပါ့မယ်လို့ သဘောတူခဲ့ တယ်။ ရေဗက္ကာ ရောက်ရောက်ခြင်းပဲ ဣဇက်နဲ့ လက်ထပ်လိုက်ကြတယ်။

အချိန် အတော်ကြာပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ အာဗြဟံလည်း သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်က အာဗြဟံနဲ့ ပဋိညာဉ်ပြုထားခဲ့တာတွေအားလုံး ဣဇက်ဆီ ဆက်ပြီးတော့ ရောက်လာပါတယ်။ ဘုရားသခင်က အာဗြဟံဆီမှာ မရေတွက်နိုင်​အောင် မျိုးဆက်တွေ ထွန်းကားလိမ့်မယ်လို့ ကတိပေးထားခဲ့ပေမဲ့ ဣဇက်မယား ရေဗက္ကာမှာတော့ ကလေးမရသေးပါဘူး။

ဣဇက်က ရေဗက္ကာ အတွက် ဆုတောင်းတာကို ဘုရားသခင်က နားညောင်းပြီး သားအမွှာကို ပေးတယ်။ ရေဗက္ကာရဲ့ ဗိုက်ထဲမှာ ခလေးနှစ်ယောက်ဟာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်နေကြလို့ ရေဗက္ကာက ဘုရားသခင် ဆီမှာ ဘာဖြစ် တာလဲလို့ မေးခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်က “မင်းရဲ့ဗိုက်ထဲက သားနှစ်ယောက်က နေပြီး လူမျိုးနှစ်မျိုး ပေါက်ဖွားလာ လိမ့်မယ်။ သူတို့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရန်ဘက် ဖြစ်ပြီး အကြီးက အငယ်ဆီမှာ ကျွန်ခံရလိမ့်မယ်” လို့ ပြော ခဲ့တယ်။

ရေဗက္ကာ ခလေးမွေးလာတဲ့အခါ သားအကြီးက အမွှေးထူပြီး အသားနီတာကြောင့် ဧသော လို့ နာမည် ပေးပြီး၊ သားအငယ်က ဧသောရဲ့ ဖနောင့်ကို ကိုင်ပြီး မွေးလာတာကြောင့် ယာကုပ် လို့ နာမည် မှည့်ပေး လိုက်ကြတယ်။

သူငယ်လေးတွေကြီးပြင်းလာကြတာနဲ့အတူ၊ယာကုပ်က အိမ်မှာပဲနေတယ်။ ဧသောကတော.တောလိုက်ဝါသနာပါတယ်။ ရေဗက္ကာက ယာကုပ်ကိုပိုချစ်တယ်။ ဧသောကိုတော. ဖခင်ဣဇက်ကိုချစ်တယ်။

တနေ.တော. ဧသောကတောလိုက်တဲ.နေရာကနေပြန်လာတော.ထမင်းဆာနေ တယ်။ ညီယာကုပ်ဆီရောက်လာတော. ငါ.ကိုအစာကြွေးပါလို.တောင်းတယ်။ ဒါနဲ. ယာကုပ်က သားဦးကောင်းချီးကိုပေးမှ ​​​​ကြွေးမယ်လို.​ပြောတယ်။ ပေးမယ်လို.ပြော တော. ကြွေးလိုက်တယ်။

| \\ ဣဇက်က ဧသောကို ကောင်းချီးပေးဖို.ပြောတယ်။ဒါကိုရေဗက္ကာက သိတော့ ယာကုပ်ကိုပြောတယ်။ဧသောရဲ့ပုံအတိုင်းပြင်ဆင်ဖို.သားယာကုပ်ကို ဆိပ်သားရေနဲ့ လည်ပင်းရယ် လက်ရယ်ကိုဖုန်းပေးတယ်။ အစ်ကို ဧသောရဲ.အဝတ်ကိုလည်း ပေးဝတ်တယ်။ |

ယာကုပ်ကလည်း ဖခင်ဣဇက်ဆီသွားပြီး ကျွန်တော် ဧသောပါ ကောင်းချီးပေးပါတော့လို့ပြောတယ်။ ဖခင်ဣဇက်ကလည်း နမ်းကြည်.တော. သားကြီး ဧသောထင်လို.ကောင်းချီးပေးလိုက်တယ်။

ဧသောကယာကုပ်ကို မုန်းခဲ့တယ် ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ယာကုပ်က သူ့ရဲ့ သားဉီးနေရာနဲ့ ကောင်းကြီးကို ခိုးသွားခဲ့တဲ့ အတွက်ကြောင့် ဖြစ်တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဧသောဟာ ဒေါသဖြစ်ပြီးတော.ဖခင်မရှိတော့တဲ့နောက် သတ်မယ်လို့ ကျိန်းဝါး ထားတယ်။

ဒါပေမဲ့ ရေဗက္ကာက အဲဒါကိုသိတော့ သားယာကုပ်ကို သူ့ဆွေမျိုးတွေရှိတဲ.ပြည်ကို ပို့လိုက်တယ်။

အဲဒီအရပ်မှာ နှစ်အတန်ကြာနေပြီး အိမ်ထောင်ကျတယ်။ သား ၁၂ ယောက်နဲ. သမီးတွေလည်း မွေးဖွါးတော့ ဘုရားသခင်ကလည်း သူ့ကို ကြွယ်၀တဲ့ကောင်းချီးပေးတယ်။

After twenty years away from his home in Canaan, Jacob returned there with his family, his servants, and all his herds of animals.

Jacob was very afraid because he thought Esau still wanted to kill him. So he sent many herds of animals to Esau as a gift. The servants who brought the animals said to Esau, “Your servant, Jacob, is giving you these animals. He is coming soon.”

But Esau no longer wanted to harm Jacob. Instead, he was very happy to see him again. Jacob then lived peacefully in Canaan. Then Isaac died, and Jacob and Esau buried him. The covenant promises God had promised to Abraham now passed on from Isaac to Jacob.

နှစ်တွေလတွေကြာပြီးနောက်ယာကုပ်ဟာအသက်ကြီးလာတယ်။တစ်နေ့တောသူချစ်တဲ့သူရဲ့အချစ်ဆုံး သား ယောသပ်ကို သိုး၊နွား၊ တိရိစ္ဆာန်တွေ ထွက်ကျောင်းနေတဲ့ သူ့အစ်ကိုတွေဆီ လွှတ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့်ယောသပ်ရဲ့အစ်ကိုတွေကယောသပ်ကိုအရမ်းမုန်းကြတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတောသူတို့ အဖေက ယောသပ်ကိုအရမ်းချစ်တဲ့အပြင်ယောသပ်က အိပ်မက်ထဲမှာသူတို့အစ်ကိုတွေကို အုပ်ချုပ်ရမယ်လို့ မက်တဲ့အတွက်ကြောင်းဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် သူတို့ယောသပ်ကိုတွေ့တဲ့အခါမှာ အနိုင်ကျင့်ပြီး ကျွန်ကုန်သယ်တွေဆီ ရောင်းစားလိုက်တယ်။

သူ့အစ်ကိုတွေကအိမ်ကိုပြန်မလာခင်မှာ ယောသပ်ရဲ့အင်္ကျီကို ဆုတ်ဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတောသွေးထဲ နှစ်ပြီး သူတို့အဖေကအဲဒီအင်္ကျီကိုတွေ့ရင်တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကောင်က သူ့ကိုသတ်လိုက်ပြီလို့ ထင်အောင်ပေါ့။ ယာကုပ်လဲသိရော အရမ်းဝမ်းနည်းသွားတယ်။

ကျွန်ကုန်သည်တွေက ယောသပ်ကို နိုင်းမြစ်ဘေးမှာရှိတဲ့ အင်အားကြီးနိုင်ငံဖြစ်တဲ့ အီဂျစ်ပြည်ကိုခေါ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ယောသပ်ကို အီဂျစ်အရာရှိတစ်ယောက်ဆီကိုရောင်းလိုက် တယ်။ အဲ့အိမ်မှာသူက အလုပ်ကြိုးစားတယ်။ ဘုရားကလည်းသူ့ကိုကောင်းကြီးပေးတယ်။

အရာရှိကြီးရဲ့ မိန်းမက ယောသပ်နဲ့ဖောက်ပြန်ချင်တဲ့အတွက် သူ့ကိုဖျားယောင်းတယ်။ ယောသပ်က ဒီလိုလုပ်တာဘုရားမကြိုက်ဘူးဆိုတာကို သိတဲ့အတွက်ကြောင့်ငြင်းတယ်။ ဒါကိုမကျေနပ်တဲ့အခါ အဲ့ဒီမိန်းမက ယောသပ်ကိုမတရားစွပ်စွဲလို့ ယောသပ်ဟာထောင်ကျသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ထောင်ထဲမှာလည်း ယောသပ်က ဘုရားကို အားကိုးလို့ဘုရားကသူ့ကိုကောင်းချီးပေးတယ်။

ဒီလိုနဲ့ နှစ်နှစ်ကြာသွားခဲ့တယ်။ ယောသပ်ကတော့ အပြစ်မရှိခဲ့ပေမဲ့ထောင်က မထွက်နိုင်သေးဘူး။ တစ်နေ့တော့ အီဂျစ်ပြည်သူတွေရဲ့ ဘုရင်မင်းကြီးက သူအရမ်းစိတ်အနှောက်အရှက် ဖြစ်ရတဲ့ အိပ်မက် နှစ်ခုကို မက်တယ်။ ဘယ်သူမှလည်း အဲ့ဒီအိပ်မက်အဓိပ္ပါယ်ကို မဖော်နိုင်ဘူး။

ဘုရားသခင်က မင်ကြီးရဲ့ အိပ်မက်အဓိပ္ပာယ်ကိုယောသပ်ဖွင့်နိုင်အောင်ကူညီပေးတယ်။ ဒါကြောင့် မင်းကြီးရှေ့ကိုယောသပ်ဝင်ခွင့်ရပြီးအိပ်မက်အဓိပ္ပာယ်ကိုဖွင့်ပေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီအဓိပ္ပာယ်က ဘုရားသခင်ဟာ အီဂျစ်ပြည်မှာ ခုနှစ်နှစ်အစာရေစာပေါများပြီးခုနှစ်နှစ်အစာရေစာရှားပါးစေမယ်။

အဲ့ဒီဖါရောဘုရင်ကြီးက ယောသပ်ကို အရမ်းသဘောကျသွားတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ကိုအီဂျစ်ပြည်မှာ ဒုတိယအာဏာအရှိဆုံးလူအဖြစ် ရာထူးပေးပြီး ခန့်လိုက်တယ်။

ယောသပ်ဟာ စိုက်ပျိုးသီးနှံဖြစ်ထွန်းတဲ့ ခုနှစ်နှစ်မှာ တိုင်းသူပြည်သားတွေကို ရိက္ခာအများကြီး စုခိုင်းတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် သူတို့တိုင်းပြီးမှာ အစာရေစာခေါင်းပါးတဲ့ ခုနှစ်နှစ်ရောက်တဲ့အခါမှာ စားနိုင်တဲ့အပြင် ထုတ်ရောင်းပေးနိုင်တဲ့အထိ လုံလောက်ခဲ့တယ်။

အီဂျစ်ပြည်မှာ အစာခေါင်းပါးတာတင်မဟုတ်ပဲနဲ့ ခါနာန်ပြည်မှာနေတဲ့ ယာကုပ်တို့မိသားစုလည်း အစာခေါင်းပါးတဲ့ ပြသနာနဲ့ ကြုံရတယ်။

ဒါကြောင့် ယာကုပ်က သူ့ရဲ့သားကြီးတွေကို အီဂျစ်ပြည်မှာအစားအစာတွေသွားဝယ်ဖို့အတွက် ခိုင်းလိုက်တယ်။ ယောသပ်ရဲ့အစ်ကိုတွေက ယောသပ်ရှေ့မှာပဲ အစားအစာတွေဝယ်ဖို့ ယောသပ်ရှေ့ကို ရောက်လာကြပေမဲ့ ယောသပ်ကိုသူတို့မမှတ်မိကြဘူး။

အစားအစာဝယ်ဖို့ ယောသပ်ရှေ့မှာ စစ်ဆေးခံပြီးတဲ့အခါ ယောသပ်ကသူ့အစ်ကိုတွေကို ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က အစ်ကိုတို့ရဲ့ညီ ယောသပ်ပါ။ မကြောက်ကြပါနဲ့။ အစ်ကိုတို့က ကျွန်တော့်ကို ကျွန်အဖြစ်ရောင်းလိုက်ပေမဲ့ ဘုရားသခင် ကအဲ့ဒီမကောင်းတဲ့အကြံကို ကောင်းတဲ့အရာအဖြစ် ပြောင်းလဲ ပေးခဲ့တယ်။ အစ်ကိုတို့အားလုံး အီဂျစ်ပြည်ကို ပြောင်းလာပါ။ အစ်ကိုတို့မိသားစုအားလုံး စားဝတ်နေရေးအတွက် ကျွန်တော်တာဝန်ယူနိုင်ပါတယ်။

သူ့အစ်ကိုကလည်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယောသပ်မသေတဲ့အကြောင်းကိုသူ့အဖေကိုပြောလိုက်တယ်။ သူတို့အဖေက အရမ်းပျော်သွားတယ်။

ယာကုပ်ဟာ အရမ်းအသက်ကြီးလာခဲ့ပေမဲ့တစ်မိသားစုလုံးအီဂျစ်ပြည်ကို ပြောင်းလာခဲ့တယ်။ ယာကုပ်ဟာ သူမသေခင်မှာသူ့သားတွေ တစ်ယောက်ချင်းစီကိုကောင်းချီး ပေးခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင် အာဗြဟံအပေါ်မှာ ပေးတဲ့ ကတိတော်ကဣဇက်ကနေတဆင့် ယာကုပ်၊ ယာကုပ်ကနေတဆင့်သား ဆယ့်နှစ်ယောက်အပေါ်ကို သက်ရောက်တယ်။ သားဆယ့်နှစ်ယောက်က နောက်တော့ ဣသရေလလူမျိုးဆယ့်နှစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်။

ယောသပ်သေပြီးနောက်ပိုင်းမှာသူ့ရဲ့ အမျိုးတွေဟာ အီဂျစ်ပြည်မှာဘဲနေထိုင်ခဲ့တယ်။ သူတို့တွေနဲ့ သူတို့ရဲ့မျိုးနွယ်စုတွေဟာလည်း အီဂျစ်ပြည်မှာပဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဆက်လက်နေထိုင်ပြီး လူဦးရေးတိုးပွားများပြားလာခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီလူမျိုးတွေကို အစ္စရေးလူမျိုးလို့ ခေါ်တွင်ခဲ့ကြတယ်။

နှစ်ပေါင်းရာချီကြာပြီးနောက် အစ္စရေးလူမျိုးဟာ ပိုမိုများပြားလာကြတယ်။ အီဂျစ်လူမျိုးတွေဟာ ယောသပ်နဲ့ သူ့ရဲ့ လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့မှုတွေကို မေ့ပျောက် လာခဲ့ကြတယ်။ သူတို့တွေဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ လူဦးရေများပြားလာတာကြောင့် ကြောက်ရွံ့လာကြတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အဲ့ဒီအချိန်မှာ အီဂျစ်ပြည်ကို အုပ်ချုပ်နေတဲ့ ဖာရောဘုရင်ဟာ အစ္စရေးတွေ ကို အီဂျစ်ပြည်သူတွေရဲ့ ကျွန်တွေအဖြစ်သတ်မှတ်ခဲ့တယ်။

အီဂျစ်လူမျိုးတွေက အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို တစ်မြို့လုံးမှာရှိတဲ့ အဆောက်အဦးတွေကို ဆောက်လုပ်ဖို့ တွန်းအားပေးခိုင်းခဲ့ကြတယ်။ ဒီခက်ခဲတဲ့ အလုပ်တွေကြောင့် စိတ်ဒုက္ခနဲ့ ဆင်းရဲခြင်းတွေ ကြုံတွေ့ပေမယ့်လည်းပဲ ဘုရားက ကောင်းကြီးပေးလို့ လူဦးရေဟာ တိုးပွားမြဲတိုးပွားနေခဲ့တယ်။

ဖာရောဘုရင်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေ အရမ်းတိုးပွားများပြားတဲ့ အကြောင်းသိမြင်တဲ့အခါ အစ္စ​ရေးလူမျိုးတွေရဲ့ ကလေးငယ် သားယောက်ျားတွေကို နိုင်းမြစ်ထဲကို ပစ်ချပြီး သတ်ပစ်ဖို့ အမိန့်ထုတ်ပြန်တယ်။

အစ္စရေးအမျိုးသမီး တစ်ဦးက သားယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ကို ဖွားမြင်ခဲ့တယ်။ သူနဲ့ သူ့ယောက်ျားက ကလေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖွက်ထားခဲ့တယ်။

ကလေးငယ်ကို ဝှက်ထားဖို့ မတတ်နိုင်တော့တဲ့ အဆုံးမှာ အသေသတ်တာ ကနေ လွတ်မြောက်နိုင်ဖို့အတွက် ကလေးငယ်ကို ရေပေါ်မှာပေါ်တဲ့ ကြိမ်ခြင်းထဲမှာထည့်ပြီး ရေပေါ်မှာ မျှောလိုက်ကြတယ်၊။ ကလေးရဲ့ အခြေအနေ သိနိုင်ဖို့အတွက် သူ့ရဲ့ အစ်မဖြစ်သူက စောင့်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

ဖာရောဘုရင်ရဲ့ သမီးတော်က အဲဒီခြင်းကို တွေ့သွားပြီး အထဲမှာ ခလေးရှိတာကို သိမြင်တဲ့အခါ ခလေးကို သူ့ရဲ့ ခလေးအဖြစ် မွေးစားလိုက်တယ်။ နောက်ပြီး ခလေးငယ်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့အတွက် အစ္စရေး အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ကို ငှားဖို့ ခိုင်းလိုက်တယ်။ မိခင်နို့ သောက်သုံးဖို့ မလိုတော့တဲ့ အချိန်မှာတော့ ဖာရောဘုရင်ရဲ့ သမီးဆီကို ပြန်ပြီးပေးအပ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီခလေးကို မောရှေလို့ နာမည်ပေးခဲ့တယ်။

မောရှေအရွယ်ရောက်ပြီး​နောက်ပိုင်းတစ်နေ့မှာ အီဂျစ်လူတစ်ယောက်က အစ္စရေးကျွန်တစ်ဦးကို ရိုက်နှက်နေတာကို တွေ့တဲ့အခါမှာ အစ္စရေးလူမျိုးကို ကယ်တင်ဖို့ အတွက်သူကြိုးစားခဲ့တယ်။

မောရှေအရွယ်ရောက်ပြီး​နောက်ပိုင်းတစ်နေ့မှာ အီဂျစ်လူတစ်ယောက်က အစ္စရေးကျွန်တစ်ဦးကို ရိုက်နှက်နေတာကို တွေ့တဲ့အခါမှာ အစ္စရေးလူမျိုးကို ကယ်တင်ဖို့ အတွက်သူကြိုးစားခဲ့တယ်။

အဲဒီအကြောင်းကို ဖာရောဘုရင်ကြားတဲ့အခါ မောရှေကို သတ်ဖို့ရှာဖွေခဲ့တယ်။ ထိုကြောင့် ဖာရောဘုရင်ရဲ့ဘေးမှ လွတ်ဖို့ အီဂျစ်နဲ့ ဝေးတဲ့ကန္တာရကို ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခဲ့တယ်။

မောရှေဟာ အီဂျစ်ပြည်နဲ့ဝေးတဲ့ တောထဲမှာ သိုးတွေကို ထိန်းကျောင်းနေတယ်။ အဲဒီက အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ပြုပြီး သားယောက်ျားနှစ်ဦးကို ဖွားမြင်ခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာ မောရှေဟာ သူ့ရဲ့ သိုးတွေကို ထိန်းကျောင်းနေချိန်မှာ တောက်လောင်လျက်ရှိနေသော ချုံပုတ်တစ်ခုကို တွေ့တယ်။ သို့သော် ထိုချုံပုတ်က လောင်ကျွမ်းသွားခြင်းမရှိဘူး။ မောရှေက အဲဒီချုံပုတ်အနီး ကြည့်ဖို့သွားတယ်။ ဘုရားစကားသံမှာ ‘မောရှေ သင့်ရဲ့ ဖိနပ်ကို ချွတ်။ မင်းနင်းတဲ့မြေဟာ သန့်ရှင်းတဲ့ မြေဖြစ်တယ်’ လို့ပြောတယ်။

ငါ့လူတွေခံရတဲ့ ဒုက္ခကို ငါသိမြင်ပြီး ငါဟာမင်းကို ဖာရောဘုရင်ဆီကို စေလွှတ်မယ်။ အဲဒါမှမင်းဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ကျွန်ဘဝက ကယ်တင်ပြီး အီဂျစ်ပြည်ကနေ ထုတ်ဆောင်နိုင်မယ်။ အာဗြဟံ၊ ဣဇက်၊ ယာကုပ်တို့ကို ကတိပေးထားတဲ့ ခါနန်ပြည် ကို သူတို့ကိုပေးမယ်။

အဲဒီတော့ မောရှေက "တကယ်လို့ လူတွေကသင့်ကို ဘယ်သူက စေလွတ်တာလဲလို့မေးရင် ဘယ်လို ပြန်ပြောရမလဲ’ လို့မေးတဲ့အခါ ‘ငါဖြစ်တဲ့အတိုင်း ငါဖြစ်တယ်။ ငါဆိုတဲ့သူက စေလွတ်တယ်လို့ ပြောလိုက်။ ငါဟာ ရာဝေ ဖြစ်တယ်။ သင်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေဖြစ်တဲ့ အာဗြံဟန်၊ ဣဇက်၊ ယာကုပ်ရဲ့ ဘုရားဖြစ်တယ်လို့ ပြောလိုက်" လို့ မောရှေ ကိုပြောတယ်။

မောရှေဟာ စကားကောင်းစွာမပြောနိုင်မှာကို စိုးရိမ်တာကြောင့် ဖာရောဘုရင်ဆီကို သွားဖို့ ကြောက်ရွံ့နေခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ အစ်ကို အာရုံကို သူ့ကို ကူညီဖို့ သူနဲ့အတူ လွတ်လိုက်တယ်။ မောရှေနဲ့ အာရုံတို့ကိုလည်း ဖာရောရဲ့ စိတ်နှလုံးဟာ မာကြောလိမ့်မယ်လို့ သတိပေးခဲ့တယ်။

မောရှေနဲ့ အာရုံတို့ဟာ ဖါရောဘုရင်ဆီကို သွားခဲ့ကြတယ်။ သူတို့က အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ ဘုရားဟာ “ငါ့ရဲ့ လူတွေကို လွှတ်” ဆိုပြီး ပြောခိုင်းတာကို ပြောတယ်။ ဖါရောဘုရင်က သူတို့ရဲ့စကားကို နားမထောင် ခဲ့ဘူး။ လူတွေကို လွှတ်လိုက်ရမဲ့အစား ပိုပြီးတော့ ခက်ခဲတဲ့ အလုပ်တွေကို အတင်းလုပ်ခိုင်း ခဲ့တယ်။

ဖါရောဘုရင်ဟာ အစ္စရေးတွေ ထွက်သွားဖို့ အခွင့်ကို ဆက်ငြင်းခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ ကပ်ဘေး ၁၀-ခုကို အီဂျစ်ပြည်မှာ ကျရောက်စေခဲ့တယ်။ အဲဒီ ကပ်ဘေးတွေ နဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဘုန်းတန်ခိုးဟာ ဖါရောဘုရင်နဲ့ အီဂျစ်လူမျိုးတွေရဲ့ ဘုရားအားလုံးထက် ပိုပြီးတန်ခိုး ကြီးတာကို ပြခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ နိုင်းလ် မြစ်ရေကို သွေးဖြစ်စေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖါရောဘုရင်က အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ထွက်သွားခွင့် မပြုခဲ့ဘူး။

ဘုရားသခင်ဟာ ဖားတွေကို အီဂျစ်ပြည် တစ်ပြည်လုံးကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ ဖါရောဘုရင်က မောရှေကို ဖားတွေ ဖယ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ခဲ့တယ်။ ဖားအားလုံး သေသွားတဲ့အခါ ဖါရောဘုရင်ဟာ သူ့ရဲ့စိတ်ကို ခပ်မာမာထားပြီး အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို မလွှတ်ပေးဘဲ နေခဲ့ပြန်တယ်။

အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်က ခြင်ကောင်ကပ်ဘေးကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်က ယင်ကောင် ကပ်ဘေးကိုလည်း စေလွှဝ်ခဲ့တယ်။ ဖါရောဘုရင်က မောရှေနဲ့ အာရုံတို့ကို ဆင့်ခေါ်ခဲ့ပြီး ယင်ကောင်တွေကို ဖယ်ရှားပေးရင် အစ္စရေးလူတွေ အီဂျစ်ပြည်က ထွက်သွားနိုင်တဲ့အကြောင်းကို ပြောခဲ့တယ်။ အဒီနောက် မောရှေဆုတောင်းတဲ့ အခါမှာ အီဂျစ်ပြည်က ယင်ကောင်တွေ အားလုံးကို ဘုရားသခင်က ဖယ်ရှား ပစ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖါရောဘုရင်ဟာ သူ့ရဲ့စိတ်ကို ခပ်မာမာထားပြီး အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို မလွှတ်ပေးဘဲ နေခဲ့ပြန်တယ်။

ဘုရားသခင်က အီဂျစ်လူမျိုးတွေ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ စိုက်ခင်းထဲမှာ ရှိတဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေကို ဖျားတာ နာတာ နဲ့ သေတာတွေကို ဖြစ်စေခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖါရောဘုရင်ရဲ့ နှလုံးသားဟာ ဆက်မာကြောနေခဲ့ပြီး အစ္စရေး လူမျိုးတွေကို ထွက်သွားခွင့် မပြုခဲ့သေးဘူး။

ဘုရားသခင်က မောရှေကို ဖါရောဘုရင်ရဲ့ အရှေ့မှာ ပြာမှုန့်ကို ဖြန့်ကြဲဖို့ ပြောခဲ့တယ်။ အဲဒီလို မောရှေ လုပ်တဲ့အခါ အီဂျစ်လူမျိုးတွေမှာ အနာဆိုးတွေ ဖြစ်လာပြီး အစ္စရေးလူမျိုးတွေကတော့ မဖြစ်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ ဖါရောဘုရင်ရဲ့ နှလုံးသားကို ဆက်ပြီးမာကြောစေခဲ့တာကြောင့် ဖါရောဘုရင်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ထွက်သွားဖို့ ခွင့်မပြုခဲ့ဘူး။

အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်ဟာ မိုးသီးတွေကို ကြွေကျစေတာကြောင့် အီဂျစ်ပြည်မှာ ကောက်ပဲသီးနှံ အများစုဟာ ပျက်စီးသွားပြီး အိမ်အပြင်မှာ ရှိနေခဲ့တဲ့ လူတွေလည်း သေဆုံးခဲ့ကြတယ်။ ဖါရောဘုရင်က မောရှေနဲ့ အာရုံကို ခေါ်ပြီး “ငါမှားပါပြီ မင်းတို့ သွားနိုင်ပြီ” လို့ ပြောခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် မောရှေ ဆုတောင်းတဲ့အခါ ကောင်းကင်က မိုးသီးကျတာ ရပ်သွားခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ ဖါရောဘုရင်ဟာ နောက်ထပ် အပြစ်လုပ်ခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့နှလုံးသားကို မာကြောစေခဲ့ပြန်တယ်။ အဲဒါကြောင့် အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ထွက်သွားခွင့် မပြုခဲ့သေးဘူး။

အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်က အီဂျစ်ပြည်အပေါ်ကို ကျိုင်းကောင် အုပ်ကြီးတွေ ကျရောက်စေခဲ့တယ်။ မိုးသီးဘေးက လွတ်တဲ့ ကောက်ပဲသီးနှံ မှန်သမျှကို ကျိုင်းကောင်တွေက စားပစ်ကြတယ်။

ဘုရားသခင်က သုံးရက်ကြာအောင် မှောင်မိုက်တာကို ဖြစ်စေခဲ့တယ်။ အရမ်းမှောင်တာကြောင့် အီဂျစ်လူတွေက သူတို့ရဲ့ အိမ်အပြင်ကိုတောင် မထွက်သွားနိုင်ကြဘူ။ ဒါပေမဲ့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေ နေတဲ့ နေရာမှာတော့ အလင်း ရှိခဲ့တယ်။

ကပ်ဘေးကြီး ကိုးခု ကျရောက်ပြီးခဲ့တဲ့ နောက်မှာတောင် ဖါရောဘုရင်ဟာ အစ္စရေးတွေကို လွှတ်ပေးဖို့ ဆက်ပြီး ငြင်းခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်က နောက်ဆုံး ကပ်ဘေးတစ်ခုကို စေလွှတ်ဖို့ လုပ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီကပ်ဘေးကတော့ ဖါရောဘုရင်ရဲ့ စိတ်နှလုံးကို ပြောင်းလဲစေမှာ ဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်က တကယ်လို့ သင်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ထွက်ခွာသွားခွင့် မပြုခဲ့ရင် လူ သားဦး တိရိစ္ဆာန် သားဦးတွေ အားလုံးကို ကွက်မျက်မယ်လို့ ဖါရော ဘုရင်ကို သတိပေး ခဲ့တယ်။ အဲဒီလို သတိပေးတာကို ဖါရောဘုရင်ကြားခဲ့ပေမဲ့လည်း ဘုရားသခင်ကို မနာခံခဲ့ဘူး။

ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ကို ယုံကြည်သူတွေရဲ့ သားဦးတွေကို ကယ်တင်ဖို့ အတွက် နည်းလမ်းကို ပြင်ဆင်ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒါကတော့ သူတို့ မိသားစုတစ်စုဆီမှာ အနာအဆာ မရှိတဲ့ သိုးတွေကို ရွေးပြီး ပူဇော်ခိုင်းတာပဲ ဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေကို မှာလိုက်တာက သိုးရဲ့အသွေးတွေကို အိမ်တံခါး ထုတ်၊ အိမ်တံခါး တိုင် တွေမှာ သုတ်ရမယ်။ သိုးအသားကို ချက်ပြီး တဆေးမပါတဲ့ မုန့်နဲ့ မြန်မြန်စားရမယ်။ စားတဲ့ အခါမှာလည်း အီဂျစ်ပြည်က ထွက်ဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေရမယ်။

ဘုရားသခင်က သူတို့ကို ခိုင်းစေခဲ့တဲ့အတိုင်း အစ္စရေးလူမျိုးတွေက လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြ တယ်။ သန်းခေါင်ယံ အချိန်မှာ ဘုရားသခင်ဟာ အီဂျစ်ပြည် တစ်ပြည်လုံးကို ဖြတ်သွားပြီး သားဦးတွေ အားလုံးကို ကွက်မျက်ခဲ့တယ်။

အစ္စရေး လူမျိုးတွေရဲ့ အိမ်တံခါး ထုတ်၊ တံခါး တိုင်တိုင်းမှာ အသွေးသုတ်ထားတာကြောင့် ဘုရားသခင်က မစီရင်ဘဲ ကျော်ဖြတ်သွားခဲ့တယ်။ အိမ်ထဲမှာ ရှိတဲ့ သူတွေအားလုံး လုံခြုံခဲ့ ကြတယ်။ သိုးသူငယ်ရဲ့ အသွေးကြောင့် သူတို့အားလုံး လွတ်မြောက်ခဲ့တာ ဖြစ်တယ်။

အီဂျစ်လူတွေက ဘုရားကို မယုံခဲ့ဘူး၊ ဘုရားစကားလည်းနားမထောင်ခဲ့ဘူး၊ အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့အိမ်တွေကို ကျော်မသွားခဲ့ဘူး။ သူတို့ရဲ့ သားဦးတွေအကုန်လုံးကို ကွက်မျက်ခဲ့တယ်။

ဖါရောဘုရင်က စပြီး အချုပ်သားပါမကျန် အီဂျစ်လူတွေရဲ့ သားဦးတွေ အကုန်လုံး သေခဲ့ကြ တယ်။ အဲဒီအဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် အီဂျစ်မှာရှိတဲ့ လူအများကြီးဟာ ငိုကြွေးမြည်တမ်း ခဲ့ကြ တယ်။

အဲဒီညမှာပဲ “အစ္စရေးလူတွေကို ခေါ်ပြီး အီဂျစ်ပြည်ကနေ အခုချက်ခြင်း ထွက်သွား” ဆိုပြီး ဖါရောဘုရင်က မောရှေနဲ့ အာရုံတို့ကို ပြောခဲ့တယ်။ အီဂျစ်လူမျိုးတွေကလည်း ချက်ခြင်းထွက်သွားဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ကြတယ်။.

အစ္စ​ရေးလူမျိုးတွေဟာ အီဂျစ်ပြည်ကနေ လွတ်လို့ အရမ်းပျော်နေကြတယ်။ သူတို့ဟာ ကျွန်မဟုတ်တော့ဘူး၊ ပြီးတော့ ဘုရားသခင် ကတိပေးထားတဲ့ တိုင်းပြည်ကိုလည်း သွားရတော့မယ်။ အီဂျစ်ပြည်က လူတွေကလည်း သူတို့ တောင်းသမျှ ရွှေ၊ငွေတွေနဲ့ တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အရာတွေကိုတောင် ပေးကြတယ်။ တခြားလူမျိုးခြားတွေလည်း ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီးတော့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေနဲ့ အတူ အီဂျစ်ပြည်ကနေ ထွက်ခွာသွားကြတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့အတွက် နေ့အချိန်မှာ မိုးတိမ်တိုင် ပုံစံ နဲ့ ညအချိန်မှာတော့ မီးတိုင်ပုံစံနဲ့ ဦးဆောင်လမ်းပြတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့နဲ့ အမြဲအတူရှိပြီးတော့ သူတို့ရဲ့ ခရီးလမ်းကိုလည်း လမ်းညွှန်ပေးတယ်။ သူတို့ကလည်း ဘုရားသခင်နောက်ကို လိုက်ကြတယ်။

အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ ဖာရောဘုရင်နဲ့ သူ့ရဲ့ လူတွေက စိတ်ပြောင်းသွားကြပြီး အစ္စရေးတွေကို ကျွန်ပြန်ပြီး လုပ်ခိုင်းစေချင်လာတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဖာရောရဲ့ စိတ်ကို အရင်လို ပြန်ဖြစ်စေတာက ဘုရားသခင်ဟာ စစ်မှန်တဲ့ တစ်ပါးထဲရှိတဲ့ ဘုရားဖြစ်ကြောင်းနဲ့ “ယာဝေဘုရား”လို့ခေါ်တဲ့ ဘုရားသခင် ဟာ ဖာရောနဲ့ သူကိုးကွယ်တဲ့ နတ်ဘုရားတွေထက် တန်ခိုးကြီးတယ် ဆိုတာကို လူတွေကို သိစေချင်တာ ဖြစ်တယ်။

အဲဒါနဲ့ ​ဖာရောနဲ့ သူ့ရဲ့ စစ်သားတွေက အစ္စရေးတွေကို ကျွန်ပြန်လုပ်ခိုင်းစေချင်လို့ နောက်ကနေ လိုက်လာ ကြတယ်။ အဲဒီအခါမှာ အစ္စရေးတွေဟာ ဖာရောရဲ့ စစ်သားတွေလိုက်လာတာကိုတွေ့တော့ သူတို့ဟာ ဖာရောရဲ့ စစ်သားတွေနဲ့ ပင်လယ်နီ ကြားထဲရောက်နေတာကို သတိထားမိသွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူတို့ဟာ အရမ်း ကြောက်ပြီးတော့ “ငါတို့ကို အီဂျစ်ပြည်က ဘာလို့ ခေါ်ထုတ်လာတာလဲ၊ ငါ့တို့ ဒီမှာ သေရတော့မယ်” ဆိုပြီး အော်ငိုကြတယ်။

အဲဒီအခါမှာ မောရှေက သူ့လူတွေကို “မကြောက်ကြနဲ့၊ ဘုရားသခင်က ငါတို့ကို သူတို့လက်က လွတ်အောင် လုပ်ပေးလိမ့်မယ်” လို့ ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါမှာ ဘုရားသခင်က မောရှေကို “ဒီလူတွေကို ပင်လယ်နီဘက်ကို သွားခိုင်းဖို့” ပြောတယ်။

အဲဒီနောက်မှာ ဘုရားသခင်က သူတို့ရှေ့က ဦးဆောင်လာတဲ့ မိုးတိမ်တိုင်ကို အီဂျစ်တွေနဲ့ အစ္စရေးတွေကြားထဲကို ရွှေ့ထားလိုက်တယ်။ အဲဒီတော့ စစ်သားတွေက သူတို့တွေကို မမြင်ရတော့ဘူးဖြစ်သွားတယ်။

ဘုရားသခင်က မောရှေကို ပင်လယ်ဘက်ကို လက်ဆန့်ခိုင်းတယ်၊ ပြီးတော့ ဘုရားသခင်က လေအားနဲ့ ပင်လယ်ကြီးကို ဘယ်၊ညာ နှစ်ခြမ်းခွဲလိုက်တယ်။ အဲဒီတော့ ပင်လယ်မှာ လမ်းတစ်ခုပေါ်လာတယ်။

အဲဒီအခါမှာ အစ္စရေးတွေက ပင်လယ်ရေတွေဟာ ဘေးဘယ်ညာမှာ နံရံကြီးတွေလိုဖြစ်နေတဲ့ ချောက်သွေ့တဲ့လမ်းကနေဖြတ်သွားကြတယ်။

အဲဒီအခါမှာ ဘုရားသခင်က မိုးတိမ်ကို ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။ အီဂျစ်စစ်သားတွေက အစ္စရေးတွေ လွတ်သွားတာကို တွေ့လည်းတွေ့ရော သူတို့နောက်ကို လိုက်ဖို့ လုပ်ကြတယ်။

အီဂျစ်စစ်သားတွေဟာ ပင်လယ်လမ်းကနေ အစ္စရေးတွေနောက်ကို လိုက်ကြတဲ့ အခါ ဘုရားသခင် သူတို့ကို ဖရိုဖရဲ့ နဲ့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်သွား​အောင် လုပ်လိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ သူတိုက “ပြေးကြ၊ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေအတွက် ငါတို့ကို တိုက်ခိုက်နေပြီ” လို့ အော်ကြတယ်။

အဲဒီလိုနဲ့ အစ္စရေးတွေ ကတဖက်ကမ်းကို ရောက်သွားပြီး လွတ်မြောက်သွားတဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်က မောရှေရဲ့ လက်ကို နောက်တစ်ခေါက် ဆန့်တန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ မောရှေက ဘုရားသခင်ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်လိုက်တဲ့ အခါ ပင်လယ်ကြီးက နဂိုအတိုင်းပြန်ဖြစ်သွားပြီးတော့ ပင်လယ်ကို ဖြတ်နေကြတဲ့ အီဂျစ်စစ်သားတွေဟာ ရေနစ်သေကုန်ကြတယ်။

အစ္စရေးတွေက အီဂျစ်လူမျိုးတွေ သေကုန်တာကို တွေ့တဲ့အခါ မော​ရှေဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးနိုင်သူဆိုတာ ယုံကြည်သွားပြီး ဘုရားသခင်ကို လည်း ယုံကြည်အားကိုးကြတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေက ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့ကို သေဘေးနဲ့ ကျွန်ဘဝကနေ လွတ်မြောက်ခွင့် ပေးတဲ့အတွက် အရမ်းပျော်ကြတယ်။ ခုဆိုရင် သူတို့ဟာ ဘုရားသခင်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုးကွယ်လို့ ရပြီ။ သူတို့ဟာ လွတ်လပ်ခွင့် ရတဲ့အတွက် နဲ့ စစ်သားတွေရဲ့ဘေးကလွတ်သွားတဲ့ အတွက် ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းပြီး သီချင်းတွေကို ဆိုပြီး ပွဲခံကြတယ်။

ဘုရားသခင်က “အစ္စရေးတွေကို ကျွန်ဘဝကနေရော၊ အီဂျစ်စစ်သားတွေလက်ကနေရော လွတ်မြောက်တဲ့ ဒီနေ့အတွက် နှစ်တိုင်း ပက်သခါပွဲလုပ်ရမယ်။ အဲဒီပွဲမှာ အနာအဆာ မပါတဲ့ သိုးကို သတ်ရမယ်၊ တဆေးမပါတဲ့ မုန့်ပဲစားရမယ်”လို့ မှာခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်ကူညီလမ်းပြတဲ့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ပင်လယ်နီကို ဖြတ်သန်းပြီး​တဲ့နောက်မှာတော့ သိနတောင်လို့ခေါ်တဲ့ ကန္တာရတောထဲမှာရှိတဲ့ တောင်ကို ရောက်ရှိလာခဲ့ကြတယ်။ ဒီသိနတောင်ဟာ ဘုရားသခင်က မောရှေကို မီးလောင်တဲ့ ချုံပုတ် ကနေ စကားပြောခဲ့တဲ့နေရာလည်း ဖြစ်တယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ အဲ့ဒီတောင်ခြေမှာ တဲတွေဆောက်ပြီး စခန်းချခဲ့ပါတယ်။

ဘုရားသခင်က မောရှေနှင့် အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ငါ့ရဲ့ပညတ်ကို နာခံလိုက်လျှောက်ရင် ငါ့ရဲ့ အမွေခံထိုက်သူဖြစ်မယ်။ ပြီးရင် သန့်ရှင်းတဲ့လူမျိုးတော်ဖြစ်မဲ့အပြင် အထက်ကောင်းကင်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ဘုရားလူဖြစ်စေမယ်လို့ပြောခဲ့ပါတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ဝိညာဉ်ရေးရာပြင်ဆင်မှုတွေလုပ်ပြီး နောက် သုံးရက်မြောက်တဲ့နေ့မှာတော့ ဘုရားသခင်ဟာ အရမ်းကျယ်တဲ့တံပိုးခရာအသံတွေ၊ လျှပ်စီးလက်သံတွေ၊ အခိုးအငွေ့တွေနဲ့ သိနတောင်ပေါ်မှာ ဆင်းလာခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ မောရှေတစ်ယောက်တည်းပဲ တောင်ပေါ်ကို တက်ခွင့်ရခဲ့တယ်။

အဲ့ဒီနောက်ဘုရားသခင်က သူတို့ကို ‘ငါဟာမင်းတို့ကို အီဂျစ်ပြည်ကျွန်ဘဝကရွေးနုတ်ကယ်တင်ခဲ့တဲ့ မင်းတို့ရဲ့ဘုရားဖြစ်တယ်။ ငါကလွဲပြီးအခြား ဘုရားကို မကိုးကွယ်ရဘူး။ ဦးမချဝတ်မပြုရဘူး။’ ဆိုပြီးပညတ်တော်ပေးခဲ့တယ်။

‘ရုပ်တုဆင်းတုကိုလည်းပြုလုပ်ပြီး မကိုးကွယ်ရဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ငါထာဝရဘုရားဟာ သဝန်တိုတတ်တဲ့ဘုရားဖြစ်တယ်။ ငါ့ရဲ့နာမည်ကို အလွဲသုံးစားမလုပ်ရဘူး။ ဥပုဒ်နေ့ကိုသတိရပြီး သန့်ရှင်းစေပါ။ ခြောက်ရက်မှာ အလုပ်ကြိုးစားပြီးလုပ်ပါ။ ဥပုဒ်နေ့တစ်ရက်မှာ အနားယူပြီး ငါ့ကို အောက်မေ့တဲ့နေ့ အဖြစ်ရှိစေပါ။

မင်းတို့ရဲ့မိဘကို ရိုသေစွာကျွေးမွေးပြုစုပါ။ သူများအသက်ကို မသတ်နဲ့။ သူများသားမယားကို မပြစ်မှားနဲ့။ မုသာစကားကို မသုံးနဲ့။ အိမ်နီးချင်း ရဲ့ဇနီးမယားနှင့် သူပိုင်တဲ့အရာကို တပ်မက်လိုချင်တဲ့စိတ်မရှိပါနဲ့။’

ဘုရားသခင်ဟာ ကျောက်ပြားနှစ်ချပ်အပေါ်မှာ ပညတ်တော် (၁၀)ပါးကိုရေးပြီးမောရှေကိုပေးခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ဘုရားသခင်က သူ့ကို နာခံလိုက်လျှောက်ဖို့အတွက် ဥပဒေစည်းကမ်းကိုလည်း ချရေးပေး ခဲ့တယ်။ ပညတ်တော်ကို နာခံလိုက်လျှောက်မယ်ဆိုရင် ဘုရားသခင်က ကောင်းကြီးမင်္ဂလာတွေ ပေးမယ်။ ကာကွယ်စောင့် ရှောက်မယ်။ မနာခံဘူးဆိုရင်တော့ အပြစ်ပေးမှာဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေစုပေါင်းတွေ့ဆုံမဲ့ တဲတော်ကို တည်ဆောက်စေချင်တယ်။ ဒါကြောင့် မောရှေကို ဆောက်ရမဲ့တဲတော် ပုံစံနဲ့စည်းကမ်းသတ်မှတ်ချက်တွေ ကိုပြောပြခဲ့တယ်။ တဲတော်ကို အခန်းနှစ်ခန်းကန့်ထားပြီး အဲ့ဒီအခန်းနှစ်ခန်း ကို ကန့်လန့်ကာနဲ့ ခြားထားတယ်။ အတွင်းခန်းမှာ ဘုရားသခင် ရှိနေမှာဖြစ်လို့ အကြီးဆုံးဘာသာရေးခေါင်းဆောင် တစ်ယောက်တည်းကသာ ဝင်ရောက်ခွင့်ရှိမှာဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ပညတ်တော်တွေကို ဖောက်ဖျက်ကျူးလွန်မိသူတွေဟာ တဲတော်ရှေ့မှာ တိရိစ္ဆာန်တွေကို ယူလာပြီး ယဇ်ပူဇော်ရပါမယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်က ယဇ်ကောင်ကို သတ်ပြီးမီးရှို့ ယဇ်ပူဇော်မှုပြုလုပ်ပေးရပါမယ်။ တိရိစ္ဆာန်(ယဇ်ကောင်) အသွေးဟာ အပြစ်ကျူးလွန်သူရဲ့ အပြစ်ကို ဖုံးအုပ်စေပါတယ်။ မောရှေရဲ့ ညီအစ်ကိုဖြစ်တဲ့ အာရုန်နဲ့ သူ့မျိုးနွယ်ကို ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်အမျိုး အနွယ်အဖြစ် ဘုရားသခင်က ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။

အစ္စရေးလူမျိုတွေဟာ ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ခံရတဲ့လူမျိုးအဖြစ် ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းကိုပဲ ကိုးကွယ်ပြီး ပညတ်တော်တွေကို လိုက်လျှောက်ဖို့ သဘောတူခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့သူတို့ဟာ ပညတ်တော်တွေကို ခဏပဲလိုက်လျှောက်နာခံခဲ့ပြီး ပြန်ဖောက်ဖျက်ကျူးလွန်ခဲ့တယ်။

မောရှေဟာတောင်ပေါ်မှာ ဘုရားသခင်နဲ့အချိန်ကြာကြာစကားပြောပြီး အချိန်ယူခဲ့တယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ မောရှေပြန်ရောက်လာဖို့ အကြာကြီး စောင့်ဆိုင်းခဲ့တယ်။ အဲ့နောက်သူတို့ဟာ သူတို့ရွှေတွေကို အာရုန်ဆီ ယူလာကြတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ ကိုးကွယ်စရာရှိအောင် ရုပ်ထုသွန်းပေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ကြတယ်။

အာရုန်ဟာ နွားသငယ်ရုပ်ထုကို ရွှေနဲ့ သွန်းပေးခဲ့တယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးတော်ဟာ အဲ့ဒီရုပ်ထုကို ကိုးကွယ်ပြီး ယဇ်ပူဇော်ခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားသခင်သူတို့ကို ဖျက်ဆီးချင်မတတ် အမျက်ထွက်ပေမဲ့ မောရှေကသူတို့ကိုခွင့်လွတ်ပေးဖို့ တောင်းပန်ခဲ့တယ်။

မောရှေတောင်အောက်ဆင်းလာတော့ နွားသငယ်ရုပ်ကို မြင်ပြီး အရမ်းဒေါသထွက်ခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ရေးပေးလိုက်တဲ့ ပညတ်တော် (၁၀) ပါးကျောက်ပြားကို ကြေမွပျက်စီးအောင် ကိုင်ပေါက်ခဲ့တယ်။

မောရှေဟာသူတို့ သွန်းခဲ့တဲ့နွားသငယ်ရုပ်တုကို အမှုန့်ချေပြီး ရတဲ့အမှုန့်ကို ရေထဲလောင်းချတယ်။ အဲ့ဒီရေကို ပေးသောက်စေခဲ့တယ်။

မောရှေဟာ တောင်ပေါ်ကို ပြန်တက်ပြီး သူ့လူတွေကို ခွင့်လွတ်ပေးဖို့ ဆုတောင်းခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်က သူတို့အပြစ်တွေ ကို လက်ခံခွင့်လွတ်ပေးခဲ့တယ်။ မောရှေဟာ သူဖျက်ဆီးခဲ့တဲ့ ပညတ်တော်ကျောက်ပြား အစား ကျောက်ပြားအသစ်ပေါ်မှာ ပညတ်တော် (၁၀)ပါးကို ပြန်ရေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက်ဘုရားသခင် ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို သူကတိပေးထားတဲ့ပြည်ဆီရောက်အောင် ဆက်ပြီးခေါ်ဆောင်သွားခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ မောရှောအားဖြင့် သိနာတောင်ပေါ်မှာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေ လိုက်နာကျင့်သုံးရမဲ့ ပညတ်တရားတွေကို ပေးပြီးနောက်မှာ ကတိတော်ပြည်ဖြစ်တဲ့ ခါနန်ပြည်ကို ဆက်ပြီးခရီးနှင် ခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ မိုးတိမ်တိုင်နဲ့ သူတို့ကို ဉီးဆောင်တယ်။

ဘုရားခင်ဟာ အာဗြဟံ၊ ဣဇက်၊ ယာကုပ်တို့ကို ကတိတော်ပြည်ဖြစ်တဲ့ ခါနန်ပြည်ကို အမွေပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခါနန်လူမျိုးတွေဟာ အသက်ရှင်တဲ့ ဘုရားသခင်ကို မကိုးကွယ်ဘဲ ရုပ်တုဆင်းတုတွေကိုသာ ၀တ်ပြု ကိုးကွယ် ကြတယ်။

အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ ခါနန်လူတွေကို မပေါင်းသင်း၊ မထိမ်းမြှား၊ အကျွမ်းမ၀င်ဖို့ သူ့ရဲ့သားသမီးတွေကို ပညတ်ခဲ့တယ်။ သူတို့ရဲ့ရုပ်တုမှန်သမျှကို ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ မိန့်မှာခဲ့တယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေ ခါနန်ပြည်ကိုမ၀င်မှီ မောရှေဟာ အစ္စရေးလူမျိုး ၁၂- မျိုးထဲက တစ်မျိုးကို ၁-ယောက်နှုန်းနဲ့ ခေါင်းဆောင် ၁၂-ယောက်ကို ရွေးချယ်ပြီး ကာနန်လူမျိုးတွေရဲ့ အားကြီးတာ၊ အားနည်းတာ၊ သူတို့ ပြည်မှာဖြစ်ပျက်နေတာတွေကို သွားပြီး စုံစမ်းဖို့ သူသျှိုတွေကို လွှတ်ခဲ့တယ်။

ရက်ပေါင်း-၄၀အကြာ သွားပြီး စုံစမ်းကြပြီးတဲ့နောက်မှာ ၁၂-ယောက်ထဲက ၁၀-ယောက်ရဲ့ ပြောပြချက်မှာ အဲဒီပြည်ဟာ မြေသြဇာအရမ်းကောင်းတဲ့အကြောင်း၊ မြို့ရိုးကြီးတွေကလည်း အရမ်းခိုင်မာတဲ့အကြောင်း၊ နေတဲ့ လူတွေကလည်း အရမ်းကြီးထွားကြတဲ့အကြောင်း၊ သွားပြီးတိုက်ခိုက်ရင် ရှုံးနိမ့်မှာဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ပြောကြတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ ယောရှုနဲ့ ကာလက်တို့က“မှန်တယ် ခါနနိလူတွေက အရပ်ရှည်ပြီး သန်မာကြတယ် ဒါပေမဲ့သူတို့ကို ငါတို့ တိုက်ခိုက် အောင်မြင်နိုင်တယ်၊ ဘုရားသခင်က ငါတို့အတွက် တိုက်ပေးလိမ့် မယ်” လို့ ချက်ချင်းပဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

ဒါပေမဲ့ လူထုကြီးက ယောရှုနဲ့ ကာလက်တို့ရဲ့စကားကို နားမထောင်ဘဲ သူတို့ မောရှေနဲ့ အာရုံ တို့ကို ဒေါသထွက်ကြပြီး “ ဘာလို့ ဒီလောက်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့နေရာကို ခေါ်လာရတာလဲ၊ ငါတို့အားလုံး အသတ်ခံရပြီး ဇနီးမယားတွေနဲ့ သားသမီးတွေကို ကျွန်လို ခေါ်သွားတာ ခံရတာထက် အီဂျစ်ပြည်မှာ နေရင်တောင်ပိုကောင်းအုံး မယ်”လို့ ပြောပြီး သူတို့ဟာ အီဂျစ်ပြည်ကို ပြန်ခေါ်သွားပေးမဲ့ အခြားခေါင်းဆောင်ကို လိုချင်ခဲ့ကြတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ အရမ်းဒေါသထွက်ပြီး ပရိတ်သတ်စုဝေးတဲ့ တဲတော်ကို ကြွလာပြီး “​ယောရှု၊ ကာလက်နဲ့ အသက် ၂၀-အောက် လူတွေက လွဲပြီး ကျန်တဲ့အစ္စရေးလူမျိုးတွေအားလုံးဟာ ငါ့ကို ပုန်ကန်တာကြောင့် ကတိတော်ပြည်ကိုမ၀င်ရဘူး ဒီတော့ထဲမှာပဲ လှည့်လည်ပြီး သေရမယ်” လို့ ပြောတယ်။

အဲဒီလို ပြောတဲ့အခါ အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ သူတို့အပြစ်အတွက် ၀မ်းနည်းနောင်တရကြပြီး သူတို့ရဲ့ လက်နက်တွေကို သူတို့ဟာသူတို့ ကိုယ်စီစွဲကိုင်ကြပြီးတော့ ခါနနိလူမျိုးတွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့သွားကြတယ်။ ဘုရားသခင် သူတို့နဲ့အတူ မရှိတာကြောင့် သွားပြီးမတိုက်ဖို့ ခေါင်းဆောင်ကြီး မောရှေရဲ့ အကြိမ်ကြိမ်တားမြစ် ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့သူတို့ မနာမခံခဲ့ဘူး။

ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့ဘက်မှာ မရှိတဲ့အတွက် ရှုံးနိမ့်ကြပြီး အများကြီး အသတ်ခံရတယ်။ အဲဒီလို နှစ်ပေါင်း-၄၀ လုံးလုံး သဲကန္တရမှာ လှည့်လည်ပြီးသွားကြရတယ်။

နှစ်ပေါင်း-၄၀ တိုင်တိုင်ဘုရားသခင်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးကို သဲကန္တရမှာ ကောင်းကင်ကကျလာတဲ့ မန္နမုန့် ၊ ငုံသားတွေနဲ့ ကျွေးမွေးစောင့်​ရှောက်ခဲ့ရုံသာမက သူတို့ရဲ့ ဖိနပ်နဲ့ အင်္ကျီတွေလည်း စုတ်ပြတ်ဟောင်းနွမ်းမသွားခဲ့ဘူး။

ဘုရားသခင်ဟာ နမ္မိတ်လက္ခဏာနဲ့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေအတွက် ကျောက်ထဲကနေ ရေထွက်စေခဲ့တယ်။ ဒါတောင်မှ အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ဘုရားအပေါ် ငြီးတွားတာ၊ ပုန်ကန်တာ၊ ခေါင်းမာတာတွေ လုပ်နေကြတုန်းပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ အာဗြဟံ၊ ဣဇက်၊ ယာကုပ်အပေါ်မှာ ထားတဲ့ ကတိတော်တွေကို တည်မြဲနေစေတုန်းပဲ။

နောက်တစ်ကြိမ်သောက်ဖို့ ရေမရှိတော့တဲ့အခါ၊ မောရှေက ကျောက်ဆောင်ကို စကားပြောပြီး ရေတွက်အောင် လုပ်ဖို့ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အစ္စရေးလူထုရှေ့မှာ မော​ရှေဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို မနာခံဘဲ စကားပြောရမဲ့အစား ကျောက်ဆောငကို ၂- ချက်ရိုက်လိုက်တာကြောင့် လူထုအားလုံးသောက်ဖို့ ရေထွက်လာပေမဲ့လည်း ဘုရားသခင် အမျက်ထွက်ပြီး မောရှေကို “မင်း ကတိတော်ပြည်ကို မ၀င်ရ့ဘူး” လို့ ပြောတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေ နှစ်ပေါင်း-၄၀ ကြာ တောထဲမှာ လှည့်လည်သွားလာပြီးတဲ့နောက်မှာ ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန် ဆန့်ကျင်ခဲ့တဲ့ သူအားလုံး သေကြေခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာ အစ္စရေးလူတွေကို ဘုရားသခင်က ဉီးဆောင် ပြီး ဂတိတော်ရှိတဲ့ ပြည်ရဲ့ အနားကို နောက်တခေါက် ပြန်ရောက်စေခဲ့တယ်။ မောရှေ အသက်အရမ်းကြီးနေပြီ ဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် သူ့ကို ကူညီပြီး လူထုကို ဉီးဆောင်ဖို့ ယောရှုကို ဘုရားသခင်က ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ မောရှေကို အနာဂတ်တစ်ချိန်ချိန်မှာ သူ့လို ဘုရားစကား ပြောပေးတဲ့သူ တစ်ပါး ပေါ်ထွန်းမှာ ဖြစ်တဲ့အကြောင်း ကတိပေးတယ်။

မောရှေဟာ ကတိတော်ပြည်ကို ၀င်စားခွင့်မရခဲ့ဘဲ တောင်ထိပ်ပေါ်မှသာ လှမ်းမျှော်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ မောရှေသေဆုံးသွားတဲ့အခါ အစ္စရေး လူမျိုးတွေဟာ ရက်ပေါင်း - ၃၀ လုံးလုံး ငိုကြွေးမြည်းတမ်းကြတယ်။ ဘုရားသခင်ကို နာခံကိုးစားတဲ့ ခေါင်းဆောင်သစ် ယောရှုဟာ အဲဒီအချိန်ကစပြီး အစ္စရေး လူမျိုးတွေကို ဉီးဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ဘုရားသခင် ကတိပေးထားတဲ့ ခါနန်ပြည်ကြီးကို ဝင်ဖို့ အချိန်ရောက်လာပြီ။ ယောရှုဟာ သူလျိုနှစ်ယောက်ကို ခါနန်ပြည်မှာရှိတဲ့ ယေရိခေါမြို့ကို လွှတ်လိုက်တယ်။ အဲဒီမြို့ဟာဆိုရင် ကြီးမားခိုင်ခံ့တဲ့ တံတိုင်းကြီး ကာထားတယ်။ အဲဒီမြို့မှာ ပြစ်တန်ဆာမ ရာခတ်ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူဟာ အဲဒီသူလျိုနှစ်ယောက်ကို ဝှက်ထားပေးပြီးတော့ သူတို့ကို မြို့ပြင်ကို ရောက်သွားအောင် ကူညီပေးတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အဲဒီမိန်းမဟာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်တဲ့သူဖြစ်တယ်။ သူလျိုနှစ်ယောက်ကလည်း သူဒီလိုလုပ်ပေးတဲ့အတွက် ငါတို့ အစ္စရေးတွေ ဒီယေရိခေါမြို့ကို လာဖျက်ဆီးတဲ့အခါ မင်းနဲ့ မင်းရဲ့ မိသားစုကို လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးမယ်လို့ သူ့ကို ကတိပေးထားတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ​​​​ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်ပြီး ကတိပေးထားတဲ့ တိုင်းပြည်ကို သွားရမယ်။ ဘုရားသခင်က ဂျူးဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေကို ရှေ့က အရင်သွားခိုင်းဖို့ ယောရှုကို ပြောတယ်။ အဲဒီလို ဂျူးဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေက စပြီး ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်တဲ့အခါမှာ စီးဆင်းလာတဲ့ မြစ်ရေဟာ ရပ်သွာပြီး အစ္စရေး​တွေက ​ခြောက်သွေ့တဲ့ မြေကို ဖြတ်သွားကြတယ်။

သူတို့ ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်သွားပြီးတဲ့ အခါမှာ ဘုရားသခင်က ယောရှုကို ဒီအင်အားကြီးတဲ့ ယေရိခေါမြို့ကြီးကို ဘယ်လိုတိုက်ခိုက်ရမလဲဆိုတာ ပြောပြတယ်။ လူတွေကလည်း ဘုရားသခင် ပြောတာကို နားထောင်ပြီး ဘုရားသခင် ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်ကြတယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ စစ်သားတွေကို မြို့ကို တရက်ကို တကြိမ် ခြောက်ရက်ပတ်ခိုင်းတယ်။

အဲဒီလိုနဲ့ ခုနစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ သူတို့ဟာ အဲဒီမြို့ကို ခုနစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ပတ်ကြတယ်။ နောက်ဆုံးအကြိမ်ပတ်တဲ့အချိန်မှာ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေက တံပိုးမှုတ်လိုက်တဲ့ အခါ စစ်သားတွေကအော်ကြတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ ယေရိခေါမြို့ပတ်ပတ်လည်က တံတိုင်းကြီးဟာ ပြိုကျသွားတယ်။ ပြီးတော့ အစ္စ​ရေး လူမျိုးတွေဟာ ဘုရားသခင် မိန့်မှာခဲ့တဲ့အတိုင်း အဲဒီမြို့မှာရှိတဲ့ အရာအားလုံးကို ဖျက်ဆီးပစ်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြစ်တန်ဆာမ ရာခတ်နဲ့ သူ့မိသားစုတွေကတော့ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ရပြီး အစ္စရေးလူမျိုး ဖြစ်ခွင့်ရတယ်။ ခါနန်ပြည်မှာ နေကြတဲ့ တခြားမြို့ကလူတွေလည်း အဲဒီအကြောင်းကို ကြားပြီးတော့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေ သူတို့ ကို လာတိုက်ခိုက်မှာကို ကြောက်လန့် စိုးရိမ်နေကြတယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ ဒီခါနန်ပြည်မှာရှိတဲ့ လူမျိုးစုတွေနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးမဖွဲ့ဖို့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို မိန့်မှာခဲ့တယ်။ ခါနန်ပြည်က လူမျိုးစုတစ်စုဖြစ်တဲ့ ဂိဗောင်လူမျိုးတွေက ယောရှုကို ခါနန်ပြည်နဲ့ အရမ်းဝေးတဲ့ နေရာကနေလာတာပါဆိုပြီးတော့ လိမ်ပြောကြတယ်။ ပြီးတော့ ငြိမ်းချမ်းရေးဖွဲ့ဖို့ တောင်းဆိုကြတယ်။ ယောရှုနဲ့ အစ္စရေးတွေဟာ သူတို့ဘယ်ကလာတယ်ဆိုတာကို ဘုရားသခင်ကို မမေးကြဘဲနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးဖွဲ့လိုက်ကြတယ်။

အစ္စရေးတွေဟာ ဂိဗောင်လူမျိုးတွေ သူတို့ကို လိမ်ထားတယ်ဆိုတာ သိလည်း သိရော ဒေါသအရမ်း ထွက်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ ဟာ ဂိဗောင်လူမျိုးတွေနဲ့ ကတိသစ္စာထားထားလို့ ဘုရားသခင်ရှေ့မှာ သူတို့ ဘာမှ လုပ်လို့မရဘူးဖြစ်နေတယ်။ တချိန်မှာ အာမောရိပြည်သားတွေက ဂိဗောင်လူမျိုးတွေ အစ္စရေးတွေနဲ့ ငြိမ်ချမ်းရေး ယူထားတယ်ဆိုတာ သိသွားကြတယ်။ အဲဒါနဲ့ စစ်တပ်တွေ စုပြီးတော့ ဂိဗောင်တွေကို တိုက်ဖို့ လုပ်ကြတယ်။ အဲဒါကို ဂိဗောင်တွေ သိတော့ ယောရှုကိုအကြောင်းကြားကြ တယ်။

အဲဒါနဲ့ ယောရှုဟာ အစ္စရေးစစ်တပ်များကို စုရုံးပြီး ဂိဗောင်မြို့သားတွေဆီကို တညလုံးချီတက် သွားတယ်။ မနက်စောစောမှာ သူတို့ဟာ အာမောရိစစ်သားတွေကို အထိတ်တလန့်ဖြစ်စေပြီးတော့ တိုက်ခိုက်ကြတယ်။

အဲဒီနေ့မှာ ဘုရားသခင်ဟာ အစ္စရေးတွေအတွက် တိုက်ပေးတယ်။ အာမောရိစစ်သားတွေကို ဖရိုဖရဲဖြစ်အောင်လုပ်တယ်။ ပြီးတော့ သူတို့အ​ပေါ်ကို မိုးသီးကြီးတွေ ရွာချပစ်လိုက်တာ အာမောရိစစ်သားတွေ တော်တော်များများ သေကုန်တယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ အာမောရိလူတွေကို အချိန်လုံလုံလောက်​လောက်နဲ့ တိုင်ခိုက်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဘုရားသခင်က ကောင်းကင်ကနေကို ရပ်တန့်ပေးထားတယ်။ အဲဒီနေ့မှာ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေကို ကြီးမားတဲ့ အောင်မြင်မှုကြီးကို ပေးခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ အာမောရိစစ်သားတွေကို ချေမှုန်းနိုင်ခဲ့တဲ့နောက်ပိုင်း ခါနနိပြည်သားတွေက အစ္စရေးတွေကို တိုက်ဖို့ လူစုကြတယ်။ ယောရှုနဲ့ အစ္စရေးတွေက သူတို့ကို တိုက်ခိုက်ချေမှုန်းလိုက်ကြတယ်။

အဲဒီစစ်ပွဲပြီးတဲ့အခါမှာ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးလူမျိုးစုတွေကို ကတိထားထားတဲ့ တိုင်းပြည်မှာ နေရာအသီးသီးချထားပေးတယ်။ ပြီးတော့ အစ္စရေးလူမျိုးစုတွေကို ငြိမ်ချမ်းစွာ နေထိုင်ခွင့် ပေးထားတယ်။

ယောရှု အသက်ကြီးလာတဲ့အခါမှာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ခေါ်ပြီးတော့ သိနတောင်ပေါ်မှာ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးလူမျိုးတွေ ကို ပြောခဲ့တာတွေ ပြန်ပြီးသတိပေးတယ်။ အစ္စရေးတွေကလည်း ဘုရားသခင်ကို သစ္စာရှိရှိနဲ့ ယုံကြည်ပြီး ပညတ်တော်တော်တွေကိုလည်း လိုက်လျှောက်ဖို့ ကတိပေးလိုက်တယ်။

ယောရှု ကွယ်လွန်ပြီးတဲ့နောက်မှာ အစ္စရေးလူတွေက ဘုရားသခင်ကို မနာခံကြတော့ဘူး။ ခါနနိလူတွေကို နှင်ထုတ်ရမဲ့အစား အခွန်ပေးပြီး နေစေခဲ့တယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးတွေက စစ်မှန်တဲ့ ယာဝေ ဘုရားကို ကိုးကွယ်ရမဲ့ အစား ခါနာနိ နတ်ဘုရားတွေကို ကိုးကွယ်ခဲ့ကြတယ်။ အစ္စရေးတွေမှာ ဘုရင်လည်း မရှိဘူး စိတ်ထင်တဲ့အတိုင်းမှန်တယ်ထင်ပြီး လုပ်ခဲ့ကြတယ်။

အဲဒီလို ဆက်ပြီးအစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ဘုရားသခင်ကို နာခံခြင်း မရှိတာကြောင့် သူတို့ကို အပြစ်ပေးတဲ့ အနေနဲ့ ရန်သူတွေရဲ့ ဝင်ပြီးတိုက်ခိုက်တာကို ခံစေခဲ့တယ်။ အဲဒီရန်သူတွေက အစ္စရေး လူမျိုးတွေရဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေကို လုယူပြီး နေအိမ်တွေကိုလည်း မီးရှို့ပြီး ဖျက်ဆီးခဲ့ကြတယ်။ အစ္စရေး လူမျိုးတွေ အများကြီးကိုလည်း သတ်ဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။ သူတို့က ဘုရားသခင်ကို နှစ်အတော်ကြာ မနာခံ ခဲ့ကြလို့ ရန်သူတွေရဲ့ ဖိနှိပ်မှုတွေကို ခံရပြီးတဲ့အခါ အစ္စရေးလူတွေဟာ နောင်တရခဲ့ကြပြီး သူတို့ကို ကယ်တင်ပေး ဖို့ ဘုရားသခင်ဆီမှာ အသနားခံခဲ့ကြတယ်။

အဲဒီနောက် ရန်သူတွေရဲ့ လက်က သူတို့ကို ကယ်ပေးပြီး သူတို့ရဲ့ နယ်မြေကို ငြိမ်းချမ်းစေဖို့ လွတ်မြောက်စေသူ တစ်ယောက်ကို ဘုရားသခင်က စေလွှတ်ပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း နောက်ပိုင်းမှာ သူတို့က ဘုရားသခင်ကို မေ့လျော့ပြီး ရုပ်တုတွေကို ကိုးကွယ်ခဲ့ကြ ပြန်တယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့အနားမှာ ရှိတဲ့ မိဒျန်ရန်သူတွေကို စုဝေးစေပြီး သူတို့ကို တိုက်ခိုက်စေခဲ့တယ်။

မိဒျန်လူတွေဟာ ၇-နှစ်လောက် စားနိုင်တဲ့ အစ္စရေးလူတွေရဲ့ ကောက်ပဲသီးနှံတွေကို ယူသွားခဲ့တယ်။ အစ္စရေးလူတွေဟာ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ပြီး ဂူတွေထဲမှာ ပုန်းနေခဲ့တာကြောင့် မိဒျန်လူတွေက သူတို့ကို မတွေ့နိုင်ခဲ့ဘူး။ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူတို့ကို ကယ်ပေးဖို့ ဘုရားသခင်ဆီမှာ အော်ဟစ်တောင်းဆို ခဲ့ကြ တယ်။

ဂိဒေါင်လို့ ခေါ်တဲ့ အစ္စရေးလူတစ်ယောက်ဟာ မိဒျန်လူတွေ မမြင်နိုင်တဲ့ နေရာမှာ စပါးနယ်နေ တာကြောင့် မိဒျန်လူတွေ ယူမသွားနိုင်ခဲ့ဘူး။ တနေ့မှာ ဂိဒေါင်ဆီကို ဘုရားသခင်ရဲ့ ကောင်းကင်တမန် ရောက်လာ ပြီး “ခွန်အားကြီးတဲ့ စစ်သူရဲ ဂိဒေါင်၊ ဘုရားသခင် မင်းနဲ့အတူရှိတယ်။ အစ္စလူတွေကို မိဒျန် လူတွေလက်က ကယ်တင်ပါ” လို့ ပြောတယ်။

ဂိဒေါင်ရဲ့ အဖေမှာ ဗာလ ဘုရားကို ပူဇော်တဲ့ ယဇ်ပလ္လင် တစ်ခု ရှိတယ်။ အဲဒီ ယဇ်ပလ္လင်ကို ဖျက်ဆီးပစ် ဖို့ ဂိဒေါင်ကို ဘုရားသခင်က ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဂိဒေါင်က လူတွေကိုကြောက်တာကြောင့် ညအချိန်အထိ စောင့်နေခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် ယဇ်ပလ္လင်ကို လှဲချပြီး တစ်စစီဖြစ်အောင် ဖျက်ဆီးခဲ့တယ်။ အဲဒီ ဗာလဘုရားရဲ့ ယဇ်ပလ္လင် နေရာမှာ ဘုရားသခင်အတွက် ယဇ်ပလ္လင် အသစ်တစ်ခုကို တည်ဆောက် ပြီး ပူဇော်ခဲ့တယ်။

နောက်နေ့ မနက်မှာ တစ်ယောက်ယောက်က ယဇ်ပလ္လင်ကို ဖြိုဖျက်ခဲ့တာကို လူတွေက တွေ့ခဲ့ပြီး အရမ်း စိတ်ဆိုးခဲ့ကြတယ်။ သူတို့တွေဟာ ဂိဒေါင်ကို သတ်ဖို့ သူ့ရဲ့အိမ်ကို သွားခဲ့ကြတယ် ဒါပေမဲ့ ဂိဒေါင်ရဲ့အ ဖေက “မင်းတို့ရဲ့ဘုရားကို ကူညီဖို့ ဘာကြောင့် ကြိုးစားကြတာလဲ ၊ သူဟာဘုရားဆိုရင် သူ့ကိုယ်သူ ကာကွယ်ပါစေ။” လို့ ပြောခဲ့တယ်။ အဲဒီလို ပြောခဲ့တဲ့အတွက်ကြောင့် လူတွေဟာ ဂိဒေါင်ကို မသတ်ခဲ့ဘူး။

အဲဒီနောက်မှာ အစ္စရေးလူတွေရဲ့ ဥစ္စာတွေကို လုယူဖို့ မိဒျန်လူတွေ ထပ်​ရောက်လာပြန်တယ်။ မိဒျန်လူ တွေဟာ မရေတွက်နိုင်အောင် များတယ်။ ဂိ​ဒေါင်က ရန်သူတွေကို တိုက်ထုတ်ဖို့ အစ္စရေးလူတွေကို စုခဲ့တယ်။ ဂိဒေါင်ကလည်း ဒီကိစ္စမှာ ဘုရားသခင်က သူ့ကို ရွေးတယ်ဆိုတာ သေချာဖို့အတွက် သက်သေနှစ်ခုကို တောင်းခဲ့တယ်။

ပထမ သက်သေကတော့ ဂိဒေါင်က သိုးမွှေးထည်တစ်ခုကို ယူပြီးမြေကြီးပေါ်မှာ ချထားခဲ့တယ်။ မနက်နှင်းကျရင် သိုးမွှေးထည်ပဲ စိုပြီး မြေကြီး ချောက်နေပါစေ လို့ ဘုရားသခင်ကို ပြောတယ်။ အဲဒီ သက်သေကို ဘုရားသခင်က ​ပေးခဲ့တယ်။ နောက်တစ်ညမှာ မြေကြီးမှာစိုပြီး သိုးမွှေးထည်ကတော့ ချောက်သွေ့နေဖို့ တောင်းဆိုခဲ့တဲ့အတိုင်း ဘုရားသခင်က လုပ်ပေးခဲ့ပြန်တယ်။ အဲဒီသက်သေ နှစ်ခု အားဖြင့် မိဒျန်လူတွေရဲ့ လက်ထဲက အစ္စရေးလူတွေကို ကယ်ဖို့ ဂိဒေါင်ကို ဘုရားက အသုံးပြုတယ် ဆိုတာကို သေချာစေခဲ့တယ်။

စစ်တိုက်ဖို့အတွက် အစ္စရေး စစ်သား အယောက် ၃၂,၀၀၀ ဂိ​ဒေါင် ဆီလာတယ် ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်က သူ့ကို အရမ်းများတယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် စစ်တိုက်ဖို့ ကြောက်တဲ့သူ အယောက် ၂၂,၀၀၀ ကို အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဘုရားသခင်က ဂိ​ဒေါင်ကို များသေးတယ်လို့ ထပ်ပြောတယ်။ ဒါကြောင့် ဂိဒေါင်က စစ်သား အယောက် ၃၀၀ ကလွဲလို့ ကျန်တဲ့သူအားလုံးကို အိမ်ပြန် လွှတ်လိုက်တယ်။

အဲဒီညမှာ ဂိဒေါင်ကို ဘုရားသခင် ပြောတာက “မိဒျန်လူတွေ နေတဲ့ နေရာကို ဆင်းသွားပါ ပြီးတော့ သူတို့ပြောတာတွေကို ကြားတဲ့အခါမှာ မင်းကြောက်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။” အဲဒါကြောင့် အဲဒီညမှာ ဂိဒေါင်ဟာ မိဒျန်လူတွေ နေတဲ့ နေရာကို ဆင်းသွားတယ် ပြီးတော့ မိဒျန်စစ်သား တစ်ယောက်က သူမက်ခဲ့တဲ့အိပ်မက်ကို သူ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကို ပြောတာတွေကို ကြားခဲ့ တယ်။ သူ့သူငယ်ချင်းက “ဒီအိပ်မက် အဓိပ္ပါယ်ဟာ ဂိဒေါင်ရဲ့စစ်တပ် က မိဒျန်စစ်တပ်ကို နိုင်လိမ့်မယ်” လို့ ပြန်ပြောတယ်။ ဂိဒေါင်က အဲဒါကိုလည်း ကြားရော ဘုရားရှိခိုးတယ်။

အဲဒီနောက်မှာ ဂိဒေါင်ဟာ သူ့စစ်သားတွေ ရှိတဲ့နေရာကို ပြန်လာခဲ့တယ် ပြီးတော့ စစ်သားတစ်ယောက်ချင်းစီကို တံပိုး၊ မြေအိုး နဲ့ မီးတုတ် တစ်စုံဆီ ကို ပေးလိုက်တယ်။ သူတို့ဟာ မိဒျန်တွေ အိပ်ပျော်နေတဲ့ အချိန်မှာ အဲဒီနေရာကို ဝိုင်းလိုက်တယ်။ ဂိဒေါင်ရဲ့ စစ်သား ၃၀၀ ဟာမြေအိုးတွေအထဲ မှာ မီးတုတ်တွေကို ထည့် ထားတဲ့အတွက် မိဒျန်တွေဟာ မီးတုတ်တွေ ရဲ့ မီးအလင်းရောင်ကို မမြင်ရဘူး။

နောက်တော့ ဂိဒေါင်ရဲ့ စစ်သားတွေအားလုံး တစ်ချိန်ထဲမှာ အိုးတွေကို ခွဲပစ်လိုက်တယ်။ ချက်ခြင်းပဲ မီးတုတ်က မီးရောင်တွေကို ပြကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ တံပိုးတွေကို မှုတ်ပြီး “ဘုရားသခင် နဲ့ ဂိဒေါင် ရဲ့ ဓါး” ဆိုပြီး အော်ကြတယ်။

ဘုရားသခင်က မိဒျန်တွေကို ရှုတ်ထွေးစေခဲ့တယ် အဲဒါကြောင့် သူတို့အချင်းချင်း ပြန်တိုက်ခိုက် ပြီး သတ်ဖြတ်ကြတယ်။ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ အခြား အစ္စရေးတွေကိုလည်း မိဒျန်တွေကို လိုက်ပြီးတိုက်ထုတ်ဖို့ ခေါ်ရတယ်။ သူတို့ မိဒျန်လူ အများကြီးကို သတ်ခဲ့တယ် ပြီးတော့ ကျန်တဲ့ မိဒျန်တွေကို အစ္စရေးတွေ ပိုင်တဲ့ နယ်မြေ အပြင်ဘက်အထိ လိုက်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေကို ကယ်တင်ခဲ့တယ်၊ မိဒျန် အယောက် ၁၂၀,၀၀၀ ဟာ အဲဒီနေ့မှာ သေခဲ့ကြတယ်။

ဂိဒေါင်ကို သူတို့ရဲ့ ဘုရင်လုပ်ဖို့အတွက် အစ္စရေးလူထုကြီးက လိုချင်ကြတယ်။ ဂိဒေါင်က သူတို့ အဲဒီလို လုပ်ဖို့အတွက် ခွင့်မပြုခဲ့ဘူး ဒါပေမဲ့ သူတို့တွေ မိဒျန်လူတွေဆီက ယူလာခဲ့ကြတဲ့ ရွှေထည်တွေ အကြောင်းကို မေးတယ်။ အစ္စရေးလူထုကလည်း ဂိဒေါင်ကို ရွှေတွေ အများကြီး ပေးကြတယ်။

ဂိဒေါင်ဟာ ရွှေကိုသုံးပြီးတော့ အကြီးဆုံး ယဇ်ပရောဟိတ် ဝတ်တဲ့ အထူး အဝတ်အစားကို လုပ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အစ္စရေးလူတွေက အဲဒါကို ရုပ်တုဆင်းတုလိုမျိုး စပြီးကိုးကွယ်ခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်က အပြစ်ထပ်ပေးတယ် ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူတို့တွေ ရုပ်တုဆင်း တုကို ကိုးကွယ်လို့ ဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က သူတို့ရဲ့ရန်သူကို သူတို့အပေါ်မှာ စစ်အောင်နိုင်ဖို့ အခွင့်ပေးခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးမှာ သူတို့ကို ကူညီဖို့ ဘုရားသခင်ကို ထပ်ပြီးတော့ခေါ်တာကြောင့် ဘုရားသခင်က သူတို့ကို နောက်ထပ် လွတ်မြောက်အောင်လုပ်ပေးတဲ့သူကို ပေးခဲ့တယ်။

အစ္စရေးတွေ အပြစ်လုပ်ရင် ဘုရားက သူတို့ကို အပြစ်စီရင်တယ်၊ သူတို့တွေ နောင်တရပြီး တောင်းပန်ရင် ဘုရားသခင်က သူတို့ကို ကယ်တင်ဖို့ လွတ်မြောက်အောင် လုပ်ပေးသူတွေကို စေလွှတ်ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒီလို အဖြစ်အပျက်မျိုးက အကြိမ်ကြိမ် ပြန်ဖြစ်တယ်။ နှစ်တွေအများကြီးထဲမှာ ပဲ ဘုရားသခင်က အစ္စရေးတွေအတွက် သူတို့ရဲ့ရန်သူတွေ လက်ကနေ ကယ်တင်တဲ့သူတွေ အများကြီးကို စေလွှတ်ပေးခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံးမှာ အစ္စရေးတွေက အခြားတိုင်းပြည်တွေမှာ ရှိသလိုမျိုးသူတို့မှာလည်း ရှိဖို့ ဘုရား သခင်ဆီမှာ ဘုရင်တစ်ယောက် တောင်းဆိုတယ်။ စစ်ပွဲထဲမှာ ဦးဆောင်နိုင်တဲ့ အရပ်ရှည်ပြီး သန်မာတဲ့ ဘုရင်တစ်ယောက်ကို သူတို့ လိုချင်တယ်။ အဲဒီလို တောင်းဆိုတာကို ဘုရားသခင်က မကြိုက်ခဲ့ဘူး ဒါပေမဲ့ သူတို့တောင်းခဲ့တဲ့အတိုင်း ဘုရားသခင်က သူတို့ကို ပေးခဲ့တယ်။

ရှောလုဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ ပထမဦးဆုံး ရှင်ဘုရင်ဖြစ် ခဲ့တယ်။ သူဟာအရပ်ရှည်ပြီး ရုပ်ရည်ချောမောတာကြောင့် တိုင်းသူပြည်သားတွေ လိုချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်းဖြစ်ခဲ့တယ်။အစ္စရေးလူမျိုးတွေကိုအုပ်ချုပ်တဲ့အခါမှာ အစပိုင်းမှာ ကောင်းတဲ့ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း မှာ ဘုရားသခင်ကို မနာခံတဲ့ ကောက်ကျစ်တဲ့ ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်လာခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ တနေ့ ရှောလုနေရာမှာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ ရှင်ဘုရင်ဖြစ်လာမဲ့ အခြားလူငယ်တစ်ယောက်ကို ​​ရွေးကောက်တယ်။

ရှောလုမင်းကြီးနောက်မှာ ဘုရားသခင်ဟာ ဒါဝိဒ်လို့ ခေါ်တဲ့ အစ္စရေးလူငယ်တစ်ယောက်ကို ရွေးချယ် ခဲ့တယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ ရှင်ဘုရင်အဖြစ်ရွေးကောက်တယ်။ ဒါဝိဒ်ဟာ ဗက်လင်မြို့က သိုးထိန်း တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ သူဟာ သူ့အဖေရဲ့ သိုးတွေကိုထိန်းကျောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ တခါတလေ သိုးတွေကို တိုက်ခိုက်တဲ့ ခြင်္သေ့ နဲ့ ဝက်ဝံတို့ကို သတ်ပစ် ခဲ့တယ်။ ဒါဝိဒ်ဟာ စိတ်နှိမ့်ချတယ်၊ ဖြောင့်မတ်​တယ်၊ ဘုရားသခင်ကိုယုံကြည်ကိုးစားပြီး နာခံတဲ့သူဖြစ်တယ် ။

ဒါဝိဒ်ဟာ စစ်သူရဲတစ်ယောက် ဖြစ်သလို ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်လည်းဖြစ်တယ်။ သူဟာငယ်ရွယ်နုပျိုတဲ့ လူငယ်တစ်ဦးဖြစ်ပေမဲ့လည်း ခွန်အားကြီးတဲ့ လူ့ဘလူးကြီး​​​​ေဂါလျက်ကို ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်။​ ေဂါလျက်ဟာ စစ်တိုက်တဲ့ အတွေ့အကြုံ ရှိတယ်၊ အားကြီးပြီးတော့ အရပ်ခြောက်တောင် တစ်ထွာမြင့်တဲ့ လူသန်ကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ကယ်တင်ဖို့ ဒါဝိဒ်ကို မစပြီး ​ေဂါလျက်ကြီးကို အသေသတ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီ့​နောက် ဒါဝိဒ်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးများရဲ့ ရန်သူတွေအပေါ် တိုက်ပွဲတွေအောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် လူတွေကသူ့ကိုချီးမွမ်း ကြတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေက ဒါဝိဒ်ကို ချစ်ကြတာကို ​ရှောလုမင်းကြီးက မနာလိုစိတ်ရှိလာတယ်။ ရှောလုမင်းကြီးဟာ ဒါဝိဒ်ကိုသတ်ဖို့ အချိန်တွေအများကြီး ကြိုးစားခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့်ဒါဝိဒ်ဟာ ရှောလုမင်းကြီးကို ပုန်းပြီးနေရတယ်။ တစ်နေ့မှာ ရှောလုဟာ ဒါဝိဒ်ကိုသတ်ဖို့ လိုက်နေခဲ့တယ်။ ဒါဝိဒ်ဟာ ​ရှောလုဆီက ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ပြီး ကျောက်ဂူထဲမှာပုန်းနေတယ်။ ရှောလုမင်းကြီးက ဒါဝိဒ်ပုန်းအောင်းနေတဲ့ ဂူထဲကိုဝင်ဖြတ်ခဲ့ပေမဲ့လည်း ဒါဝိဒ်ကို မတွေ့ခဲ့ပါဘူး။ ဒါဝိဒ်ဟာရှောလုနဲ့အရမ်းနီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေပေမဲ့ ​ရှောလုကိုသတ်ဖို့ အခွင့်ရခဲ့ပေမဲ့လည်း မသတ်ဘဲရှော လုမင်းဝတ်လုံရဲ့အဖျားကိုသာ လှီးဖြတ်ပြီး သူဟာဘုရင်ဖြစ်လာဖို့အတွက် ရှောလုမင်းကို မသတ်ခဲ့တာကို သက်သေပြဖို့ယူထားခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံးမှာ ရှောလုဘုရင်ကြီးဟာတိုက်ပွဲမှာ သေသွားပြီး ဒါဝိဒ်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ရှင်ဘုရင် ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ သူဟာကောင်းတဲ့ ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်ပြီး ပြည်သူတွေချစ်တာကိုခံရတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဒါဝိဒ်ကိုကောင်းကြီးပေးပြီး အောင်မြင်မှုကိုလည်းပေးတယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးတွေအဖို့ တိုက်ပွဲတွေအများကြီးကိုတိုက်ပြီး ရန်သူတွေကိုနှိမ်နှင်းအောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါဝိဒ်ဟာ ယေရုဆလင်မြို့ကို သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီး အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ မြို့တော်ကြီးဖြစ်စေခဲ့တယ်။ ဒါဝိဒ်အုပ်စိုးတဲ့အချိန်တွေထဲမှာ အစ္စရေး လူမျိုးတွေဟာ သြဇာအာဏာကြီးမားပြီး ကြွယ်ဝချမ်းသာခဲ့ကြတယ်။ .

ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေအားလုံး ဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြုကိုးကွယ်တဲ့နေရာ ဗိမာန်​တော်တည်ဆောက်ဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ နှစ်ပေါင်း ၄၀၀-လောက် မောရှေဆောက် ခဲ့တဲ့ တဲတော်ထဲမှာသာ ယဇ်ပူဇော်ပြီး ဝတ်ပြုကိုးကွယ်နေရတာကြောင့်ဖြစ်တယ်။

ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဆီကို ပရောဖက်နာသန်ကို လွှတ်လိုက်ပြီး သတိ​ပေးတယ်။ မင်းဟာ တိုက်ပွဲအများကြီးကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တာကြောင့် ငါ့အဖို့ဒီဗိမာန်တော်ကို မဆောက်ရဘူး။ မင်းရဲ့သားက ဗိမာန်တော်ကို ဆောက်ရမယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း မင်းကို ကြီးမားတဲ့ ကောင်းချီးပေးမယ်။ မင်းရဲ့မျိုးဆက်ထဲက တစ်ယောက်ဟာ ဘုရင်အဖြစ်ငါ့ရဲ့လူတွေကို ထာဝရစိုးစံရလိမ့်မယ်။ ဒါဝိဒ်က ဆင်းသက်လာတဲ့ မျိုးဆက်ထဲက ထာဝရစိုးစံမဲ့ တစ်ပါးထဲဖြစ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဟာ ကယ်တင်ရှင် ဖြစ်တယ်။ လောကသားတွေကိုအပြစ်က ကယ်တင်ဖို့အတွက် ဘုရားသခင်ရွေးကောက်တဲ့ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်တယ်။

အဲဒီစကားကို ဒါဝိဒ်ကြားတဲ့အခါ ချက်ချင်းပဲ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ကို အကောင်းဆုံးချီးမြှောက်ပြီး ကောင်းချီးအများကြီး ပေးဖို့ ကတိပေးတဲ့အတွက် ဖြစ်တယ်။ ဒီဟာတွေကို ဘုရားသခင်က ဘယ်အချိန်မှာ လုပ်မယ်ဆိုတာကို ဒါဝိဒ်ဟာ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ကတိပေးခဲ့တဲ့ ကယ်တင်ရှင် ကြွလာဖို့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေ နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင်လောက် စောင့်ခဲ့ရတယ်။

ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဟာ နှစ်တွေ အများကြီး သစ္စာရှိပြီး တရားသဖြင့် အုပ်ချုပ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း သူ့ဘဝရဲ့ နောက်ဆုံးပိုင်းတစ်ချိန်မှာ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်တဲ့ ဆိုးရွားတဲ့အပြစ်ကို ကျူးလွန်ခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာ ဒါဝိဒ်ဘုရင်ကြီးရဲ့ စစ်သူရဲ တွေဟာ စစ်မြေပြင်ကို ထွက်သွားပြီး တိုက်ပွဲတိုက်နေချိန်မှာ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဟာ နန်းတော်ကနေပြီး အရမ်းချောတဲ့ အမျိုးသမီး ရေချိုးနေတာကို တွေ့ခဲ့တယ်။ အဲဒီ အမျိုးသမီးရဲ့ နာမည်က ဗာသရှေဘဖြစ်တယ်။

မျက်နှာလွဲပစ်ရမဲ့အစား ဒါဝိဒ်ဘုရင်ကြီးဟာ လူတစ်ယောက်ကို လွှတ်ပြီးတော့ နန်းတော်ဆီ အဲဒီမိန်းမကို ခေါ်လာခိုင်းတယ်။ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဟာ အဲဒီမိန်းမနဲ့ အိပ်ပြီး။ နောက်ပိုင်း မှာ ဗာသရှေဘက သူ့မှာကိုယ်ဝန်ရှိတာကို ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဆီ သတင်းပို့ခဲ့တယ်။

ဗာသရှေဘရဲ့ ခင်ပွန်းနာမည်က ဥရိယဖြစ်ပြီး သူဟာ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ရဲ့ စစ်ရေးကျွမ်းကျင်တဲံ စစ်သူရဲတစ်ယောက် ဖြစ်တယ်။ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်က ဥရိယကို ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်ပြီး မိန်းမနဲ့အတူ နေဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဥရိယက ငြင်းခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဘုရင်ကြီး ဒါဝိဒ်ဟာ ဥရိယကို စစ်တိုက်ဖို့အတွက် စစ်မြေပြင်ကို ပြန် လွှတ်လိုက်တယ်။ ဥရိယကို သေအောင် ရန်သူအင်အား အတောင့်တင်းဆုံးနဲ့ တိုက်ပွဲပြင်းထန်တဲ့ နေရာဆီ လွှတ်ဖို့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးဆီကို မှာလိုက်တယ်။

ဥရိယသေဆုံးပြီးနောက် ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဟာ ဗာသရှေဘကို မိဘုရားအဖြစ် သိမ်းပိုက်လိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာ ဗာသရှေဘဟာ ဒါဝိဒ်နဲ့ ရတဲ့သားကိုမွေးတယ်။

ဒါပေမဲ့ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ် လုပ်ခဲ့တဲ့ အပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာသူ့သားရဲ့အသက်ကို ရုတ်သိမ်းခဲ့တယ်။ ဒါဝိဒ်ရဲ့ ကျန်တဲ့သက်တမ်းတစ်လျှောက်လုံး သူ့မိသားစုအထဲမှာ တိုက်ခိုက်တာတွေ အများကြီး ရှိခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ သြဇာအာဏာဟာလည်း အရမ်းကျဆင်းခဲ့တယ်။ ဘုရင်ကြီးဒါဝိဒ်ဟာ ဘုရားသခင်အပေါ် သစ္စာမဲ့ခပေမဲ့ လည်း ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ရဲ့ကတိတော်အပေါ်မှာ သစ္စာရှိနေတာကြောင့် မကြာခင်မှာဘဲ ဒါဝိဒ်နဲ့ဗာသရှေဘတို့ကို နောက်ထပ်သားတစ်ယောက်ပြန်ပေးတယ်။ အဲဒီသားတော်ကို ရှောလမုန် ဆိုပြီး နာမည် ပေးခဲ့တယ်။

နှစ်ပေါင်းကြာလာတဲ့အခါ ဒါဝိဒ်မင်းကြီးဆုံးပြီးနောက် သူ့သား ရှောလမုန်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို စတင်အုပ်ချုပ်တယ်။ ဘုရားသခင်က ရှောလမုန်ကို သူ့ရဲ့ အလိုချင်ဆုံးသော အရာကိုပေးခဲ့သည်။ ရှောလမုန်က ဉာဏ်ပညာကို တောင်းလျှောက်တဲ့အခါ ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်အားရစေခဲ့ပြီး သူ့ကို ကမ္ဘာပေါ်မှာ ပညာအရှိဆုံးလူဖြစ်စေခဲ့တယ်။ ရှောလမုန်ကလည်း ပညာအမျိုးစုံကို လေ့လာဆည်းပူး ခဲ့ပြီး အရမ်းပညာရှိတဲ့ တရားစီရင်နိုင်သူ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်က သူ့ကို အရမ်းချမ်းသာတဲ့သူလည်းဖြစ်စေခဲ့တယ်။

ရှောလမုန်မင်းကြီးအတွက် ယေရူဆလင်မြို့မှာ ခမည်းတော်စီမံပြင်ဆင်ပြီး စုဆောင်းထားတဲ့ ကုန်ကြမ်းတွေကို အသုံးပြုပြီးဗိမာန်တော်ကို တည်ဆောက်ခဲ့တယ်။ အခုအခါမှာတော့ လူတွေဟာ ပရိသတ်စည်းဝေးတဲ့နေရာ တဲတော်အစား ဗိမာန်တော်မှာ ဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြုပူဇော်ခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဗိမာန်တော်ထဲ ကြွရောက်လာပြီး သူ့ရဲ့လူတွေနဲ့အတူ နေခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ ရှောလမုန်မင်းကြီးဟာ တိုင်းတပါးက မိန်းမတွေအများကြီးကို ချစ်ကြိုက်ခဲ့တယ်။ ထိုသို့ဖြင့် ဘုရားသခင်ကို နာမခံဘဲ တိုင်းတပါးမှ အရေအတွက်အားဖြင့် တစ်ထောင်ခန့်မျှရှိသော မိန်းမများကို လက်ထပ်ခဲ့၏။ ထိုအထဲမှ မိန်းမများစွာတို့သည် တိုင်းတပါးမှ ရောက်လာကြပြီး သူတို့၏ ရုပ်တုများကို ယူလာကာ ဆက်လက်ကိုးကွယ်ခဲ့ကြသည်။ ရှောလမုန်မင်းကြီးသည်လည်း အသက်ကြီးလာသောအခါ ထိုဘုရားများကို ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခဲ့၏။

အဲဒါကြောင့် ဘုရားသခင်ဟာ ရှောလမုန်မင်းကို ဒေါသထွက်ခဲ့ပြီး သူရဲ့ သစ္စာမရှိတာအတွက် ဆုံးမအပြစ်ပေးတဲ့အနေနဲ့ ရှောလမုန်မင်းကြီး ဆုံးသွားပြီးတဲ့နောက် အစ္စရေးတိုင်းပြည် နှစ်ခြမ်းကွဲစေရမယ်လို့ ကတိပေးတယ်။

ရှောလမုန်သေဆုံးပြီးတဲ့နောက်မှာ သားတော်ယောဘောင်ဟာ ဘုရင်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ယောဘောင်ဟာ မိုက်မဲတဲ့ သူဖြစ်တယ်။ ယောဘောင်ကို ဘုရင်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုဖို့ အစ္စရေးနိုင်ငံကလူတွေဟာ စုရုံးရောက်လာကြတယ်။ သူတို့က ရှောလမုန်မင်း လက်ထက်တစ်လျှောက်လုံး ပေးဆောင်ခဲ့ရတဲ့ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့ အလုပ်တွေနဲ့ များပြားလတဲ့ အခွန်တွေကို လျှော့ပေါ့ပေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ကြတယ်။

ယောဘောင်က သူတို့ကို ‘ငါ့ခမည်းတော်ဟာ မင်းတို့ကို ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ခိုင်းတယ် လို့ ထင်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ငါဟာ ပိုပြီးတော့ ကြမ်းတမ်းတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ခိုင်းမယ်။ ငါ့ခမည်းတော်ထက်ပိုပြီး ကြီးလေးတဲ့ ပြစ်ဒဏ်ကို မင်းတို့ကို ငါပေးမယ်’ လို့ မိုက်မိုက်မဲမဲ ဖြေလိုက်တယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးစု ဆယ်စုဟာ ယောဘောင်ကို ဆန့်ကျင်ကြသည်။ ကျန်လူမျိုးနွယ်စု နှစ်စုကသာ သူ့ဘက်မှာ သစ္စာခံခဲ့ကြတယ်။ ဒီလူမျိုးစု နှစ်စုနဲ့ ယုဒနိုင်ငံ ပေါ်ပေါက်လာခတယ်။

ယောဘောင်ကို ဆန့်ကျင်တဲ့ အစ္စရေးလူမျိုးတွေဟာ ယေရောဘောင် ဆိုသူကို သူတို့ရဲ့ ဘုရင်အဖြစ် တင်မြောက်ခဲ့ကြတယ်။ နိုင်ငံရဲ့မြောက်ပိုင်းမှာ တိုင်းပြည်တစ်ပြည် တည်ထောင်ပြီး၊ အစ္စရေးနိုင်ငံလို့ ခေါ်ခဲ့တယ်။

ယေရောဘောင်ဟာ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ပြီးတော့ ပြည်သူတွေကို အပြစ်ဖြစ်စေခဲ့တယ်။ ယုဒနိုင်ငံက ဗိမာန်တော်မှာ ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ရမည့်အစား ရုပ်တုနှစ်ခုကို လုပ်ခဲ့ပြီး ပြည်သူတွေကို အဲဒီရုပ်တုကို ကိုးကွယ်စေခဲ့တယ်။

အစ္စရေးနိုင်ငံနဲ့ ယုဒနိုင်ငံတို့ဟာ ရန်ဖက်တွေ ဖြစ်လာကြပြီး မကြာခဏ အပြန်အလှန်တိုက်ခိုက် ခဲ့ကြတယ်။

အစ္စရေးနိုင်ငံသစ်မှာရှိတဲ့ ရှင်ဘုရင်အားလုံးတို့ဟာ ဆိုးယုတ်တဲ့သူတွေ ဖြစ်ကြတယ်။ ဒီဘုရင်တွေထဲက ဘုရင်အများစုဟာ ရှင်ဘုရင်ဖြစ်ချင်တဲ့ အခြား အစ္စရေးများရဲ့ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်တာကို ခံခဲ့ကြရတယ်။

အစ္စရေးရှင်ဘုရင်အားလုံးနဲ့ အစ္စရေးနိုင်ငံသား အများစုတို့ဟာ ရုပ်တုတွေကိုသာ ကိုးကွယ်ခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့ရုပ်တုကိုးကွယ်တာတွေမှာ တစ်ခါတစ်ရံ မတရားတဲ့ မေထုန်ပြုခြင်းနဲ့ ကိုယ့်သားသမီးတွေကို ယဇ်ပူဇော်တာတွေကို လုပ်ခဲ့ကြတယ်။

ယုဒရှင်ဘုရင်တွေဟာ ဒါဝိဒ်ရဲ့ သားစဉ်မြေးဆက်တွေဖြစ်ကြတယ်။ တချို့ကကောင်းတဲ့ ဘုရင်တွေဖြစ်တယ်၊ ဖြောင့်မတ်စွာအုပ်ချုပ်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခဲ့ကြသည်။ ဒါပေမဲ့ ယုဒရှင်ဘုရင်အများစုဟာ ဆိုးယုတ်တဲ့သူ၊ အကျင့်စာရိတ္တပျက်ပြားတဲ့သူနဲ့ ရုပ်တုဆင်းတုကို ကိုးကွယ်သောသူတွေ ဖြစ်ကြတယ်။ တချို့ ယုဒရှင်ဘုရင်တွေဟာ သူတို့ရဲ့ သားသမီးတွေကိုတောင် မှားယွင်းတဲ့ဘုရားတွေဆီကို ပူဇော်ခဲ့ကြတယ်။ ယုဒပြည်သူအများစုကလည်း ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ပြီး တခြားဘုရားတွေကို ကိုးကွယ်ခဲ့ကြတယ်။

အစ္စရေးတွေရဲ့သမိုင်းကြောင်းတစ်လျှောက်မှာဘုရားသခင်က ဘုရားစကားကို ပြောပေးသူတွေကိုစေလွတ်ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒီဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ တွေဟာ ဘုရားသခင်ဆီမှာ စကားသံကြားနာပြီးလူတွေကိုပြန်ပြီးပြောကြားတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို အာဟပ်ရှင်ဘုရင်အုပ်ချုပ်တဲ့အချိန်မှာ ဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ တစ်ပါးရှိခဲ့တယ်။ အဲဒီအာဟပ်မင်းဟာ ပြည်သူတွေကို “ဗာလ” ​လို့ခေါ် တဲ့ မှားယွင်းတဲ့ဘုရားတွေကို ကိုးကွယ်ဖို့ တိုက်တွန်းတဲ့ ဆိုးညစ်တဲ့မင်းဖြစ်တယ်။ ဧလိယက “ မိုးနဲ့နှင်းပွင့်ကို တွေကိုအစ္စရေးတိုင်းပြည်မှာ ဖြစ်စေလို့ ငါမပြောမချင်း ကောင်းကင်မှာ မရှိစေရဘူး” လို့ အာဟပ်မင်းကိုပြောတယ်။ အဲဒီစကားက အာဟပ်မင်းကို အရမ်းဒေါသထွက်စေခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်က ဧလိယကို သတ်ဖို့ရှာ​ဖွေနေတဲ့ အာဟပ်မင်းရဲ့ဘေးကလွတ်ဖို့ တောထဲမှာရှိတဲ့ စမ်းချောင်းနားမှာ ပုန်း​အောင်းနေဖို့ ဧလိယကိုပြောခဲ့တယ်။ မနက်နဲ့ ညနေတိုင်း ငှက်တွေက မုန့်နဲ့အသားကိုသူ့ဆီကိုယူလာပေးခဲ့တယ်။ အာဟပ်ရဲ့တပ်တွေက ဧလိယကို ရှာမတွေ့နိုင်ခဲ့ဘူး။ မိုးခေါင်တာဟာ ပြင်းထန်လွန်းတဲ့အတွက် မြစ်ချောင်းအင်း၊ အိုင်တွေဟာ ခမ်းခြောက်ကုန်တယ်။

အဲဒါကြောင့် ဧလိယဟာ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံကိုထွက်သွားခဲ့ပြီး မုဆိုးမနဲ့ သူ့ရဲ့သားငယ်ရှိတဲ့ အိမ်ကိုရောက်ခဲ့တယ်။ အစာခေါင်းပါးတဲ့ ကပ်ဘေးကြောင့် အစားအစာ ကုန်ခါနီး သားအမိက ဧလိယကို ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။ ဘုရားရဲ့ထောက်ပံ့ပေးတာကြောင့် အဲဒီမိသားစုရဲ့ မုန့်နဲ့ဆီးအိုးတွေ ခန်းခြောက်ကုန်ဆုံးသွားတာမရှိခဲ့ဘူး။ အစာခေါင်းပါးတဲ့ကပ်ဘေးအတောအတွင်း သူတို့မှာ စားဖို့အလုံအလောက်ရှိခဲ့တယ်။ ဧလိယဟာအဲဒီပြည်မှာ နှစ်တွေခဏကြာကြာ နေခဲ့တယ်။

သုံးနှစ်ခွဲကြာပြီးနောက်မှာ ဘုရားက မိုးပြန်ပြီးရွာစေမှာဖြစ်တာကြောင့်အစ္စရေးပြည်ကိုပြန်ပြီးအာဟပ်မင်းနဲ့ စကားပြောဖို့ဧလိယကိုခိုင်းခဲ့တယ်။ ဧလိယကိုအာဟပ်မင်းတွေ့တဲ့အခါ “မင်းပြန်လာသေးတယ်နော်၊ မင်းကပြသာနာရှာတဲ့သူဘဲ”။ ဒါနဲ့ဧလိယက “ မင်းကြီးကသာပြသာနာရှာတဲ့သူပါ စစ်မှန်တဲ့ယာဝေထာဝရဘုရားကိုပယ်ပြီး ဗာလဘုရားတွေကိုကိုးကွယ်ခဲ့တယ်။ အစ္စရေးတိုင်းပြည်မှာရှိတဲ့လူတွေအားလုံးကို ကာမေလတောင်ပေါ်ကို ခေါ်လာခဲ့ပါ” လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

အစ္စရေးတိုင်းပြည်မှာရှိတဲ့လူတွေနဲ့အတူ ဗာလဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးသူ (၄၅၀) လည်းကာမေလ တောင်ပေါ်ကိုလာခဲ့ကြတယ်။ “ဘယ်အချိန်ထိမင်းတို့ရဲ့စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်နဲ့ ဝေးစေမှာလဲ၊ ယာဝေ ဟာ ဘုရားမှန်ရင် သူ့ကိုကိုးကွယ်ပါ၊ ဗာလ ဟာ ဘုရားမှန်ရင်သူ့ကိုကိုးကွယ်ပါလို့” လူတွေကိုပြောခဲ့တယ်။

အဲဒီနောက်ဧလိယဟာ ဗာလဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးသူ တွေကို နွားထီးတစ်ကောင်ကိုသတ်ပြီး ယဇ်ပူဇော်ဖို့ပြင်ဆင်ပါ၊ ဒါပေမယ့်မီးကိုမသုံးပါနဲ့၊ ငါလည်းအဲဒီလိုလုပ်မယ် ယဇ်ပလ္လင်ကိုမီးလောင်စေတဲ့ဘုရားဟာ ဘုရားစစ်ဖြစ်တယ်” လို့ပြောတယ်။ ဗာလဘုရားရဲ့ယဇ်ကိုပူဇော်တဲ့ခေါင်းဆောင်တွေဟာယဇ်ပလ္လင်ကိုပြင်ဆင်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်မီးမရှို့ရကြဘူး။

အဲဒီနောက်ဗာလဘုရားရဲ့စကားကို ပြောပေးသူတွေ ဟာ ဗာလဘုရားကို “ နားထောင်တော်မူပါ ဗာလဘုရား”လို့တောင်းလျှောက်ကြတယ်။တစ်နေကုန်အော်ဟစ်ဆုတောင်းပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် ဓါးနဲ့ ရှအောင်လုပ်တယ်၊ အဲဒီလို နာကျင်အောင်လုပ်ပြီး ဆုတောင်းကြတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘာအဖြေမှမရခဲ့ဘူး။

တစ်နေ့တာကုန်ဆုံးပြီးနောက်မှာ ဧလိယဟာ ဘုရားသခင်ကိုပူဇော်ဖို့ ယဇ်ပလ္လင်ကိုပြင်ဆင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက်လူတွေကို ကြီးမားတဲ့ရေပုံး ၁၂-ပုံးအပြည့်နဲ့ ၊ အသားနဲ့ထင်းတွေ ယဇ်ပလ္လင်နားမှာရှိတဲ့မြေကြီးပါမကျန် စိုစွတ်စေဖို့ ယဇ်ပလ္လင်ကနေ လောင်းခိုင်းတယ်။

ဧလိယက “ အာဗြဟံ၊ဣဇက် ၊ ယာကုပ် တို့ရဲ့ဘုရား ယာဝေ ကိုယ်တော်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းနဲ့ အကျွန်ုပ်ဟာ ကိုယ်တော့်ကျွန် အစေခံဖြစ်ကြောင်း၊ ကိုယ်တော်ဟာစစ်မှန်တဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို အဖြေပေးသနားတော်မူပြီးသူတို့တွေသိသွားအောင်ပြတော်မူပါ” လို့ဆုတောင်းခဲ့တယ်။

ချက်ချင်းပဲ ကောင်းကင်ကနေ မီးကျလာပြီး အသား၊ ထင်းချောင်းနဲ့ ​ကျောက်တုံးတွေ ၊အညစ်အကြေးတွေနဲ့ ယဇ်ပလ္လင်အနီးနားမှာရှိတဲ့ရေတွေလည်း မီးလောင်ကျွမ်းခဲ့တယ်။ အဲဒါတွေကို လူထုကြီး တွေ့မြင်သွားတဲ့အခါ “ယာဝေဟာဘုရား၊ ယာဝေဟာဘုရား”ဖြစ်တယ်လို့ပျပ်ဝပ်ပြီးကိုးကွယ်ကြတယ်။

အဲဒီနောက်ဧလိယက “ ဗာလဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေ တစ်ယောက်မှမလွတ်စေနဲ့” လို့ပြောတဲ့အခါ လူတွေက အဲဒီဗာလရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေကိုဖမ်းပြီး သတ်လိုက်ကြတယ်။

နောက်ပြီးဧလိယက “ မိုးရွာတော့မယ် အခုချက်ချင်းမြို့ကိုပြန်ပါ ယာဝေထာဝရဘုရားဟာမိုးခေါင်တာကို ကုန်ဆုံးစေပြီး စစ်မှန်တဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို ပြပြီ” လို့အာဟပ်မင်းကိုပြောတယ်။

ဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ ဧလိယပေါ်ထွန်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ဧလိရှဲ ဆိုတဲ့သူကို ဘုရားက သူရဲ့စကားကို ပြောပေးသူ အဖြစ်ရွေးကောက်ခဲ့တယ်။ ဧလိရှဲအားဖြင့် နမိတ်လက္ခဏာတွေ အများကြီး လုပ်တယ်။ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့အရေပြားရောဂါခံစားရတဲ့ စစ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေမန်ဆီမှာနမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်ပေါ်တယ်။ အဲဒီလူဟာ ဧလိရှဲရဲ့သတင်းကိုကြားသိတဲ့အခါမှာ သူက အကုသခံဖို့သွားတဲ့အခါ ဗိုလ်ချုပ်နေမန်ကို ​​​ေဂျာ်ဒန်မြစ်မှာ (၇)ကြိမ် ရေထဲ နှစ်ဖို့ ဧလိရှဲကခိုင်းလိုက်တယ်။

အဲဒီအခါမှာနေမန်ဟာ ဒေါသထွက်ပြီး ဒီဟာလုပ်တဲ့သူက အရူးပဲလို့ တွေးပြီး အစမှာ အဲဒီလိုလုပ်ဖို့ငြင်းခဲ့တယ် ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်ပြောင်းလဲပြီး ​ေဂျာ်ဒန်မြစ်ထဲမှာ(၇)ကြိမ် နှစ်ခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးအကြိမ်နှစ်ပြီးနောက်မှာ သူရဲ့ရောဂါတွေပျောက်ကင်းသက်သာသွားတယ်။ ဘုရားကပေးပျောက်စေခဲ့တာဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ စကားကို ပြောပေးသူ အများကြီးကိုစေလွတ်ခဲ့တယ်။ သူတို့ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ရုပ်တုမ ကိုးကွယ်ရအောင် တရားမျှတပြီးကြင်နာကြဖို့ ပြောပြခဲ့တယ်။ ဘုရားစကားကိုနားမထောင်ဘဲဆက်ပြီး အပြစ် လုပ်မယ်ဆိုရင် ဘုရားသခင်ဟာ တရားစီးရင်ပြီး အပြစ်ပေးမှာ ဖြစ်ကြောင်းသတိပေးခဲ့ကြတယ်။

လူတွေဟာအကြိမ်ကြိမ် ဘုရားရဲ့စကားကို နာခံမူမရှိကြဘူး ။ သူတို့ဟာမကြာခဏဆိုသလို ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေကို နှိပ်ကွပ်ကြတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သတ်လိုက်ကြတယ်။ တစ်ခါက ယေရမိ လို့ခေါ်တဲ့ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့သူဟာ သူ့ကိုသေအောင် ရေတွင်းဟောင်းထဲကိုအချခံရပြီးရေတွင်းအောက်ခြေမှာရှိတဲ့ ရွှံ့ထဲမှာနှစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ရှင်ဘုရင်က သူ့ကိုသနားညှာတာခြင်းအားဖြင့် အသက်မသေခင် ရေတွင်းထဲကဆယ်ယူဖို့ အစေအပါးတွေကိုအမိန့်ပေးခဲ့တယ်။

လူတွေရဲ့မုန်းတီးရွံရှာမူခံရပေမယ့်လည်းဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ တွေဟာဘုရားရဲ့စကားကိုကြားပြောခဲ့ကြတယ်။ နောင်တမရဘဲအဲဒီလို့ဆက်လုပ်နေရင်ဘုရားကဒဏ်ခတ်ဖျက်ဆီးမယ်လို့ သတိပေးခဲ့ကြတယ်။ ကယ်တင်ရှင်လာမယ့် အကြောင်းကိုလည်းလူတွေကိုအသိပေးပြောကြားခဲ့ကြတယ်။

အစ္စရေးပြည်နဲ့ ယုဒပြည် နှစ်ပြည်စလုံးဟာ ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်လာခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ဟာ သိနတောင်ပေါမှာ ထာဝရဘုရားနဲ့ ချုပ်ဆိုခဲ့တဲ့ သဘောတူညီမှုကို ချိုးဖောက် လာခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားသခင်က နောင်တရပြီး သူ့ကို ပြန်လည်ကိုးကွယ်ကြဖို့ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူတွေကို စေလွှတ်ပြီး သူတို့ကို သတိပေးခဲ့ပေမဲ့ သူတို့က အဲဒီသတိပေးစကားကို နာခံဖို့ ငြင်းပယ်ခဲ့ ကြတယ်။

ဒါ့ကြောင့် ဘုရားသခင်က အဲဒီနှစ်နိုင်ငံစလုံးကို ရန်သူတွေရဲ့ တိုက်ခိုက်ဖျက်ဆီးတာ ခံရဖို့ အခွင့်ပေးလိုက်ပြီးတော့ အပြစ်ပေးတယ်။ အဲဒီ အစ္စရေး ဟာရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ပြီး အင်အားကြီးမားတဲ့ အာရှုရိ ဧကရာဇ်နိုင်ငံရဲ့ တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်တာကို ခံခဲ့ရသည်။ အာရှုရိ လူမျိုးတွေဟာ အစ္စရေး လူမျိုးတွေကို သတ်ဖြတ်ပြီး အစ္စရေး ပြည်ရဲ့ နေရာအများကြီးကို မီးရှို့ဖျက်ဆီး ဒါတင်မကဘူး နိုင်ငံတော်ရဲ့ အဖိုးတန်တဲ့ ဟာတွေကိုလည်း သိမ်းပိုက်သွားကြတယ်။

အာရှုရိ လူမျိုးတွေဟာ အစ္စရေးပြည်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေ၊ ချမ်းသာတဲ့သူတွေနဲ့ အရည်အချင်းရှိတဲ့သူတွေကို အာရှုရိ ပြည်ကို ခေါ်သွားကြတယ်။ အစ္စရေးပြည်မှာတော့ အသက်ဘေးကလွတ်တဲ့ အရမ်းဆင်းရဲ့တဲ့သူတွေသာ ကျန်နေခဲ့တယ်။

အာရှုရိ လူမျိုးတွေက အခြားတိုင်းတပါးသားတွေကို ပျက်စီးသွားတဲ့ အစ္စရေး နိုင်ငံဆီကို ခေါ်လာကြတယ်။ တိုင်းတပါးသားတွေက ပျက်ဆီးသွားတဲ့ မြို့ကြီးကို ပြန်ပြင်တယ်။ အဲဒီ တိုင်းတပါးသားတွေနဲ့ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပြီး ပေါက်ဖွားလာတဲ့ အစ္စရေး မျိုးဆက်တွေကို ရှမာရိလူမျိုးလို့ ခေါ်ခဲ့ကြတယ်။

ဘုရားသခင်ကို မယုံကြည်တာ မနာခံတာကြောင့် အစ္စရေး နိုင်ငံဟာ အပြစ်ပေးတာခံခဲ့ရတာ ကို ယုဒလူမျိုးတွေက သိပေမဲ့လည်း ခါနန်လူမျိုးတွေ ကိုးကွယ်တဲ့ ဘုရားတွေ၊ ရုပ်တုတွေကို ကိုးကွယ်မြဲ ကိုးကွယ်ခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ သူတို့တွေဆီ ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေကို စေလွှတ်ပြီး သတိပေးပေမဲ့လည်း မနာခံခဲ့ကြဘူး။

အာရှုရိ တွေက အစ္စရေး နိုင်ငံကို ဖျက်ဆီးပြီး နှစ်တစ်ရာလောက် ကြာပြီးတဲ့နောက်မှာ ဗာဗုလုန်ဘုရင် နေဗုဒ်ခနေဇာကို ယုဒပြည်ကို သိမ်းပိုက်ဖို့ ဘုရားသခင်က အခွင့်ပေးခဲ့တယ်။ အင်အား ကြီးတဲ့ ဗာဗုလုန် ဧကရာဇ် နေဗုဒ်ခနေဇာရဲ့ သိမ်းပိုက်တာကို ယုဒဘုရင်က ခံရတယ်၊ ပြီးတော့ ဗာဗုလုန်ဆီ ကျွန်ခံပြီး နှစ်တိုင်း ငွေတွေအများကြီးကို ပေးအပ်ဆက်သခဲ့ရတယ်။

ဒါပေမဲ့ နှစ်အနည်းငယ် ကြာပြီးတဲ့နောက်မှာ ယုဒဘုရင်ဟာ ဗာဗုလုန်ဘုရင်ကို ပြန်ပြီး တော်လှန်တဲ့အခါ၊ ဗာဗုလုန်က ယုဒပြည်ကိုထပ်ပြီးတိုက်ခိုက် သိမ်းပိုက်ခဲ့ပြန်တယ်။ သူတို့က ယေရုရှလင်မြို့ရဲ့ ဗိမာန်တော်ကို ဖျက်ဆီးပြီး အဖိုးတန် ရတနာတွေကိုလည်း သိမ်းပိုက်ယူဆောင်သွားခဲ့ကြတယ်။

ဗာဗုလုန်စစ်သားတွေက ပုန်ကန်မှုတွေကို အပြစ်ပေးတဲ့ အနေနဲ့ ယုဒဘုရင်ရဲ့ သားတော်ကို သူ့အ​ရှေ့မှာ သတ်တဲ့အပြင်၊ သူ့ကိုလည်း မျက်စိကန်းအောင်လုပ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် ဗာဗုလုန်အကျဉ်း ထောင်ကို ခေါ်ဆောင်သွားပြီးတော့ သေတဲ့အထိ ထားခဲ့တယ်။

နေဗုဒ်ခနေဇာနဲ့ သူ့ရဲ့တပ်သားတွေက ယုဒလူမျိုး အများကြီးကို ဗာဗုလုန်ပြည်ကို ခေါ်သွား ခဲ့ကြတယ်။ အဆင်းရဲဆုံးသောသူတွေကိုတော့ ယုဒပြည်မှာ စိုက်ပျိုးရေးတွေ လုပ်ဖို့ ထားခဲ့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ လူမျိုးစုတွေဟာ ကတိတော်ပြည်ကနေ ထွက်ခွါခဲ့ရတဲ့ အချိန်ကာလကို ပြည်နှင်ဒဏ် ခံရချိန် လို့ ခေါ်တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ရဲ့လူမျိုးစုကို သူတို့ရဲ့ အပြစ်တွေအတွက် ပြည်နှင်ဒဏ် ပေးခဲ့ပေမဲ့လည်း သူ့လူမျိုစုနဲ့ ကတိတော်တွေကိုတော့ မမေ့လျော့ခဲ့ဘူး။ သူ့လူမျိုးစုတွေကို ဆက်လက် ကြည့်ရှုပြီးတော့ ဘုရားသခင်စကား ပြောပေးတဲ့သူတွေအားဖြင့် ဆက်စကားပြောတယ်။ ဒါ့အပြင် နောက်အနှစ် ၇၀ မှာ ကတိတော်ပြည်ကို ပြန်ပြီး ပို့ဆောင်မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။

နှစ်ပေါင်း ခုနစ်ဆယ် ကြာပြီးနောက်မှာ ပါရှားဘုရင် ကုရုမင်းဟာ ဗာဗုလုန်ကို စစ်အောင်နိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် ပါရှား အင်ပါယာက ဗာ​ဗုလုန် အင်ပါယာကို အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတယ်။ အစ္စရေးတွေထဲက အများစုဟာ တသက်လုံး ဗာဗုလုန်ပြည်မှာပဲ နေထိုင်ခဲ့ကြတယ်။ အစ္စရေး လူမျိုးတွေကို ဂျူးလူမျိုးတွေလို့ ခေါ်လာကြတယ်။ သက်ရွယ် ကြီးရင့်တဲ့ ဂျူးလူမျိုးနဲနဲလေးသာ ယုဒပြည်ကို သတိရကြတယ်။

ပါရှားအင်ပါယာဟာ အင်အားကြီးမားပေမဲ့လည်း သူတို့အောင်နိုင်ခဲ့တဲ့ လူမျိုးစုတွေအပေါ် သနားညှာ တာထောက်ထားမှုရှိတယ်။ ရှင်ဘုရင်ကုရုဟာ ပါရှားဘုရင်ဖြစ်ပြီး မကြာမီ ယုဒပြည်ကို ပြန်ချင်တဲ့ ဂျူးလူမျိုးတွေကို ပြန်ခွင်ပေးတယ်။ ဗိမာန်တော်ကို ပြန်ပြီး တည်ဆောက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ငွေကြေးတွေကိုလည်း ပေးလိုက်တယ်။ နှစ်ပေါင်း ခုနစ်ဆယ် ကျွန်ခံပြီးတဲ့ ဂျူးလူမျိုးအနည်းစု သာ ယုဒပြည် ယေရုဆလင်မြို့ကို သွားကြတယ်။

အဲဒီလူမျိုးစုတွေ ယေရုရှလင်မြို့ကို ရောက်ကြတဲ့အခါ ဗိမာန်တော်နဲ့ မြို့ရိုးကို ပြန်ပြီးဆောက် ကြတယ်။ သူတို့ဟာ ပါရှားအင်ပါယာရဲ့ လက်အောက်မှာ ရှိနေကြသေးပေမဲ့လည်း ကိုယ်တွေရဲ့ ကတိတော်ပြည်ကို ပြန်လာပြီး ဗိမာန်တော်မှာ ပြန်ပြီး ကိုးကွယ်ခွင့် ရခဲ့ကြတော့တယ်။

အစဦးထဲက ဘုရားသခင်ဟာ ကယ်တင်ရှင်ကို စေလွှတ်ဖို့ ကြံစည်ခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ပထမ ဂတိတော် ဟာ အာဒံနဲ့ ဧဝဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတယ်။ ဘုရားသခင်က ဧဝရဲ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်က တစ်ယောက် ပေါ်ပေါက်လာမှာ ဖြစ်ပြီး မြွေရဲ့ဦးခေါင်းကို ချေမွပစ်မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ ဧဝကို လှည့်စားတဲ့ မြွေဟာ စာတန် ဖြစ်တယ်။ ကတိတော်မှာ ကယ်တင်ရှင်က စာတန်ကို လုံးဝဥဿုံ ချေမှုန်းပစ်လိမ့်မယ် လို့ ဆိုလိုတယ်။

ဘုရားသခင်က လောကမှာ ရှိတဲ့ လူသားအားလုံးအတွက် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ တစ်ခုကို သူ့အားဖြင့် ရရှိလိမ့်မယ်လို့ အာဗြဟံကို ကတိပေးတော်မူခဲ့တယ်။ အဲဒီကောင်းကြီးမင်္ဂလာ က အနာဂတ်မှာ ကယ်တင်ရှင် ကြွလာတဲ့အခါ ပြည့်စုံလိမ့်မယ်။ သူဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ လူမျိုးတကာတို့ကို ကယ်တင်ဖို့အတွက် ဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်က မောရှေကို အနာဂတ်မှာ မင်းနဲ့တူတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ တစ်ယောက်ကို ပေါ်ထွန်းစေမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ ဒါဟာ နောက်ပိုင်းမှာ ကယ်တင်ရှင် ပေါ်ထွက်လာမယ့် အကြောင်းကို ဖေါ်ပြတဲ့ ဂတိတော် ဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်က ရှင်ဘုရင် ဒါဝိဒ်ကို သူ့ရဲ့ဆွေစဉ်မျိုးဆက်ထဲက တစ်ယောက်ဟာ ဘုရားရဲ့ လူမျိုးတော်တွေကို ဘုရင်အဖြစ်နဲ့ အမြဲတမ်း အုပ်ချုပ်လိမ့်မယ်လို့ ဂတိပေးခဲ့တယ်။ အဲဒါက ရှင်ဘုရင် ဒါဝိဒ်ရဲ့ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်ထဲကနေ ကယ်တင်ရှင် တစ်ပါး ပေါ်ထွက်လာမယ်လို့ ဆိုလိုတာဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ ယေရမိကနေ သဘောတူညီမှုအသစ် ပြုမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ အစ္စရေး လူမျိုးတွေနဲ့ သိနတောင် အပေါ်မှာ လုပ်ခဲ့တဲ့ သဘောတူညီမှုနဲ့ မတူဘူး။ ဘုရားသခင်ကသူ့ရဲ့ပညတ်တော် ကို လူတွေရဲ့ နှလုံးသား အပေါ်မှာ ရေးထားပြီး သူတို့က ဘုရားသခင်ကို ကိုယ်တိုင်သိကျွမ်းကြမယ်၊ သူတို့ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ လူတွေဖြစ်လာပြီး သူတို့ရဲ့ အပြစ်တွေကိုလည်း ဘုရားသခင်က ခွင့်လွှတ်မှာ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီသဘောတူညီမှု အသစ်ကို ကယ်တင်ရှင် နဲ့ စတင်လိမ့်မယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေက ကယ်တင်ရှင်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ၊ ယဇ်ပူဇော်တဲ့ ဂျူးဘာသာရေး ခေါင်းဆောင် နဲ့ ဘုရင် ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူက ဘုရားသခင်စကားကို ကြေငြာပေးတဲ့သူ ဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က စေလွှတ်ပေးမယ်လို့ ကတိပေးထားတဲ့ ကယ်တင်ရှင်ဟာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ ဖြစ်တယ်။

အစ္စရေးရဲ့ ယဇ်ပူဇော်တဲ့ ဂျူးဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်တွေက လူတွေရဲ့ အပြစ်အတွက် တရားစီရင်ခံရမှာကို အစားထိုးဖို့အတွက် လူအများကြီးရဲ့ကိုယ်စား ဘုရားသခင်ဆီမှာ ယဇ်ပူဇော် ကြရတယ်။ ယဇ်ပူဇော်တဲ့ ဂျူးဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်တွေက လူအများအတွက် ဘုရားသခင်ဆီ ဆုတောင်းတာလည်း လုပ်ကြရတယ်။ လာမဲ့ကယ်တင်ရှင်ဟာ စုံလင်တဲ့ အကြီးဆုံး ဂျူး ဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို စုံလင်တဲ့ ယဇ်ကောင်အနေနဲ့ ဘုရားသခင်ဆီမှာ ပူဇော်မှာဖြစ်တယ်။

ဘုရင်ဆိုတာ တိုင်းနိုင်ငံတစ်ခုကို အုပ်စိုးခြင်းနဲ့ လူတွေကို မျှမျှတတ တရားစီရင်တဲ့သူ ဖြစ်တယ်။ လာမဲ့ ကယ်တင်ရှင်ဟာ သူ့ရဲ့ဘိုးဘေးဖြစ်တဲ့ ဒါဝိဒ်ရဲ့ ပုလ္လင်ပေါ်မှာ နန်းထိုင်မဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ ဘုရင်တစ်ပါး ဖြစ်လိမ့်မယ်။ သူဟာ ကမ္ဘာလောကကြီး တစ်ခုလုံးကို အမြဲ ထာဝရ အုပ်စိုးမှာ ဖြစ်ပြီး လူသားအားလုံး ကို တရားမျှတမှုနဲ့ အုပ်စိုးပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီနောက် မှန်ကန်တဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမှတ်ပါလိမ့်မယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေက ကယ်တင်ရှင်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အခြားအကြောင်းအရာ တွေကို ကြိုတင် ဟောပြောခဲ့ကြတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူမာလခိက ကယ်တင်ရှင် မကြွလာခင်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူကြီးတစ်ပါး အရင်ကြွလာမဲ့ အကြောင်း ကြိုပြီးပြောခဲ့ပါတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ ဟေရှာယက ကယ်တင်ရှင် ဟာ အပျိုကညာက ဖွားမြင်လာမယ့်အကြောင်း ကြိုပြောခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ မိက္ခာက ကယ်တင်ရှင်ဟာ ဗက်လင် နာမည်ရှိတဲ့ မြို့မှာ ဖွားမြင်မယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူဟေရှာယက ဂါလိလဲမှာ နေထိုင်မှာ ဖြစ်တဲ့ ကယ်တင်ရှင်ဟာ နှလုံးကြေကွဲနေတဲ့ သူတွေအတွက် သက်သာမှုကို ဖြစ်စေမယ်။ ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်တာ ခံရတဲ့သူတွေ အတွက် လွတ်မြောက်ခြင်းကိုပေးမယ်။ အဲဒီနောက် အကျဉ်းကျနေတဲ့သူတွေကို လွတ်ခြင်းအခွင့်ကို ပေး မယ်။ ဒါ့အပြင် ကယ်တင်ရှင်ဟာ ဖျားနာတဲ့ သူတွေကို ကုသပေးသူ၊ နားမကြားတဲ့သူတွေကို နားကြားစေတဲ့သူ ၊မျက်စိမမြင်တဲ့သူတွေကို မျက်စိမြင်စေတဲ့သူ၊ ဆွံ့အနေတဲ့သူတွေကို စကားပြောစေတဲ့ သူ၊ လမ်းမလျှောက်နိုင်တဲ့သူတွေကို လမ်းလျှောက်စေတဲ့သူ ဖြစ်မယ်လို့ ကြိုဟောခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ ဟေရှာယက ကယ်တင်ရှင်ဟာ အကြောင်းမရှိဘဲနဲ့ လူတွေရဲ့ မုန်းတီးတာ၊ ငြင်းပယ်တာ ခံရမဲ့အကြောင်းကိုလည်း ကြိုပြောခဲ့တယ်။ အခြား ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေကလည်း ကယ်တင်ရှင်ကို သတ်မဲ့သူတွေက သူတို့ရဲ့အဝတ်အစားတွေကို အလောင်းအစား လုပ်မဲ့အကြောင်းနဲ့ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်က သစ္စာဖောက်မဲ့အကြောင်း ကြိုပြီးဟောခဲ့ တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူ ဇာခရိကလည်းအဲဒီ မိတ်ဆွေက ကယ်တင်ရှင်ကို သစ္စာ ဖောက်တဲ့အတွက် အဖိုးအခ ငွေဒင်္ဂါး-၃၀ ရမဲ့အကြောင်း ကြိုဟောခဲ့တယ်။.

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူက ကယ်တင်ရှင်ဟာ ဘယ်လိုရောက်လာမယ်ဆိုတာ ပြောဆိုခဲ့ တယ်။ ဟေရှာယက လူသားတွေဟာ ကယ်တင်ရှင်ကို တံတွေးနဲ့ထွေးတာ၊ လှောင်ပြောင်တာ၊ ရိုက်နှက် တာတွေ လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ကြိုဟောတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူက လူသားတွေက အဲဒီလူမှာ အမှား တစ်ခုမှ မလုပ်ခဲ့ပေမဲ့လည်း သံချွန်နဲ့ထိုးမယ်၊ အရမ်း နာကြင်တဲ့ ဝေဒနာကို ခံစားစေ ပြီး သေစေလိမ့်မယ် လို့ ဟောတယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေက ကယ်တင်ရှင်ဟာ ပြည့်စုံတဲ့သူဖြစ်ပြီး အပြစ်ကင်းတဲ့ သူတော်စင် ဖြစ်တဲ့အကြောင်းပြောခဲ့ပါတယ်။ အခြားသူတွေရဲ့ အပြစ်အတွက် စီရင်တာကိုခံရပြီး သေ ဆုံးမှာ ဖြစ်တယ်။ သူ့ရဲ့ ခံရတာဟာ ဘုရားသခင်နဲ့လူတွေအကြား ငြိမ်းချမ်းရေးကို ပြန်ယူ​လာ ပေးမှာ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီလို ကယ်တင်ရှင်ကို ကျိုးပဲ့ကျေမွစေတာဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ အလိုတော် ဖြစ် ပါတယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူက ကယ်တင်ရှင်ဟာ သေလိမ့်မယ်။ အဲဒီနောက် ဘုရားသခင်က သူ့ကို သေခြင်းကနေ ပြန်ရှင် စေလိမ့်မယ်လို့ ဟောပြောခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူက ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ရဲ့ သဘောတူညီမှု အသစ်ကို စတင်ဖို့နဲ့ အပြစ်သားတွေကို ကယ်တင်ဖို့အတွက် ကယ်တင်ရှင်ရဲ့ သေခြင်းနဲ့ ပြန်ရှင်ခြင်းဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ အကြံအစည်တော် ဖြစ်တယ်။ အပြစ်သားတွေကို ကယ်တင်ဖို့ကို ပြီးမြောက်စေ ပြီး သဘောတူညီမှုအသစ်ကို အစပြုမယ်။

ဘုရားသခင်က သူ့ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေကို ကယ်တင်ရှင်ရဲ့ အကြောင်းအများကြီးကို ​ဖော်ပြခဲ့ တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေ ရှိခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ကယ်တင်ရှင် ကြွမလာခဲ့ဘူး။ နောက်ဆုံးက ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့ သူတွေ ပြောခဲ့ပြီး နှစ်ပေါင်း-၄၀၀ ကြာပြီးမှ တိကျမှန်ကန်တဲ့ အချိန်မှာ ဘုရားသခင်က ကယ်တင်ရှင်ကို စေလွှတ်ခဲ့တယ်။

ဟိုးအရင် အချိန်တုန်းကဆို ဘုရားသခင်ဟာ သူ့လူတွေကို ကောင်းကင်တမန် ဒါမှမဟုတ် ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကနေတဆင့် စကားပြောပေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် နှစ်ပေါင်း ၄၀၀ ကြာလာတဲ့အထိ ဘုရားသခင်ဟာ သူ့လူနဲ့ စကားပြောတာ မရှိတော့ဘူး။ တစ်နေ့မှာတော့ ရုတ်တရက် ဆိုသလို ကောင်းကင်တမန် တပါးဟာ ဘုရားရဲ့ သတင်းစကားကို ပြောဖို့ ဇာခရိလို့ခေါ်တဲ့ အသက်ကြီးတဲ့ ယဇ်ပုရောဟိတ်ဆီကို ရောက်လာတယ်။ ဇာခရိနဲ့ သူ့အမျိုးသမီးဧလိရှဖက်ဟာ ဘုရားသခင်ကိုရိုသေကိုင်းရှိုင်းတဲ့သူတွေဖြစ်တယ်။

ကောင်းကင်တမန်က ဇာခရိကို ‘မင်းရဲ့ မိန်းမဟာသားတစ်ယောက်ကို မွေးဖွားလာလိမ့်မယ်။ အဲ့ဒီသားဟာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နဲ့ ပြည့်ဝပြီး လူတွေ ကယ်တင်ရှင်ကို လက်ခံဖို့အတွက် ကြိုတင်လုပ်ဆောင်ပေးမယ်’ လို့ပြောတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ ဇာခရိက ‘ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမဟာကလေးရဖို့အတွက် အရမ်းအသက်ကြီးနေပြီ။ ဒါကြောင့် ဒီဟာက တကယ်ဖြစ်လာမှာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိရမလဲ’လို့မေးလိုက်တယ်။

ကောင်းကင်တမန်ကလည်း ‘ကျွန်ုပ်ဟာ ဒီသတင်းကို ယူလာပေးဖို့ ဘုရားသခင်က သင့်ဆီကို စေလွတ်လိုက်တာဖြစ်တယ်။ ဒါကို သင်မယုံကြည်တဲ့ အတွက် အခုအချိန်ကစပြီး သင့်ကလေး မမွေးမချင်း သင်ဟာ စကားပြောနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး’ လို့ပြောပြီး ကောင်းကင်တမန်ဟာ ထွက်သွားတော့တယ်။ ချက်ချင်းပဲ ဇာခရိဟာ စကား မပြောနိုင် တော့ဘူး။ သူ့အိမ်သူပြန်သွားတယ်။ အဲ့ချိန်ကစပြီး သူ့မိန်းမက ကိုယ်ဝန်စရှိလာတယ်။

ဧလိရှဖက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေတဲ့အချိန်မှာ ဇာခရိဆီရောက်လာခဲ့တဲ့ ကောင်းကင်တမန်က ဧလိရှဖက်ရဲ့ ဆွေမျိုးဖြစ်တဲ့ မာရိရှေ့မှာပေါ်လာတယ်။ မာရိဟာ အပျိုစင်ဖြစ်ပြီးတော့ ယောသပ်နဲ့ လက်ထပ်ဖို့အတွက် စေ့စပ်ထားတဲ့ မိန်းကလေးဖြစ်တယ်။ ကောင်းကင်တမန်ကသူ့ကို ‘နင်ဟာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ပြီး သားယောက်ျားလေးကို မွေးဖွားမယ်။ အဲ့ဒီသားကို ယေရှုလို့ နာမည်မှည့်ပေးရမယ်။ သူဟာ အမြင့်ဆုံး ဘုရားသခင်ရဲ့သားဖြစ်လိမ့်မယ်။ သူဟာ ထာဝရကာလ စိုးစံမဲ့ ဘုရင်ဖြစ်မယ်’ ဆိုပြီးပြောခဲ့တယ်။

မာရိက ‘ကျွန်မဟာ အပျိုစင်ပါ ဒါဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဖြစ်နိုင်မှာလဲ’ လို့ပြန်မေးတဲ့အခါ ကောင်းကင်တမန်က ‘သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဟာ ရောက်လာပြီး ဘုရားရဲ့တန်ခိုးကို မင်းရဲ့အပေါ်မှာ ပြလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် မင်းမွေးတဲ့ သားဟာ သန့်ရှင်းတဲ့လူဖြစ်ပြီး သူဟာ ဘုရားရဲ့ သားတော် ဖြစ်လိမ့်မယ်’ လို့ပြန်ပြောတယ်။ မာရိက ကောင်းကင်တမန်ပြောတဲ့အတိုင်း ယုံကြည်လက်ခံခဲ့တယ်။

ကောင်းကင်တမန်က မာရိနဲ့ စကားပြောပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ မာရိဟာ ဧလိရှဖက်ဆီကို သွားရောက်လည်ပတ် ခဲ့တယ်။ ဧလိရှဖက်က သူ့ကို နှုတ်ဆက်တဲ့အခါမှာ သူ့ဝမ်းထဲက ကလေးဟာ ခုန်နေတာကို သူသတိ ထားမိတယ်။ ဘုရားသူတို့အပေါ်လုပ်ဆောင်ပေးတဲ့ အရာတွေအပေါ် ဝမ်းသာခဲ့ကြတယ်။ ဧလိရှဗက်နဲ့အတူ မာရိဟာ ၃ လ နေပြီး သူ့အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တော့တယ်။

ဇာခရိနဲ့ ဧလိရှဖက်ဟာ သားယောက်ျားလေးကို မွေးဖွားပြီးတဲ့နောက်မှာ အဲ့ဒီသားလေးရဲ့ နာမည်ကို ‘ယောဟန်’ လို့ မှည့်ပေးလိုက်တယ်။ ကလေးမွေးပြီးတဲ့နောက် ဘုရားသခင်ဟာယောဟန်ကို စကားပြန်ပြောနိုင်စေခဲ့တယ်။ ဇာခရိက ‘ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ရဲ့ လူတွေကို အောက်မေ့သတိရလို့ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပါတယ်။ ဒီသားဟာ အမြင့်ဆုံးဖြစ်တဲ့ ဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးပြီးတော့ လူတွေအပြစ်လွတ်ခြင်းအခွင့်ကို ရဖို့ ပြောလိမ့်မယ်’ ဆိုပြီးဝမ်းသာအားရနဲ့ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းခဲ့တယ်။

မာရိက အရမ်းဖြောင့်မတ်တဲ့ ယောသပ်ဆိုတဲ့လူနဲ့ စေ့စပ်ထားတယ်။ ဒီလိုမျိုးအချိန်မှာ ယောသပ်ကမာရိကိုယ်ဝန် ရှိလာတာကို ကြားတယ်။ ယောသပ်က ဒီကိုယ်ဝန်ဟာ သူနဲ့ရတဲ့ ကိုယ်ဝန် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူသိတယ်။ ဒါကြောင့်မာရိ အရှက်မရအောင် သူ့ကို တိတ်တိတ်လေး ကွာရှင်းဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ မကွာရှင်းခင်မှာ ကောင်းကင်တမန်က အိပ်မက်ထဲမှာလာပြီး ယောသပ်ကို ပြောတယ်။

"မာရိကိုလက်ထပ်ဖို့ မကြောက်ပါနဲ့။ မာရိဗိုက်ထဲက ကလေးဟာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ကြောင့် ရတာဖြစ်တယ်။ မာရိဟာသား ယောက်ျားကိုမွေးဖွားလိမ့်မယ်။ အဲဒီကလေးကို ယေရှုလို့ နာမည်ပေးရမယ်" ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။ ယေရှုရဲ့ အဓိပ္ပာယ်က ကယ်တင်သူ ဖြစ်တယ်။ သူဟာလူသားတွေကို အပြစ်ထဲက ကယ်တင်ဖို့ ရောက်လာတဲ့သူဖြစ်တယ်" လို့ ကောင်းကင်တမန်က ပြောလိုက်တယ်။

ယောသပ်ဟာမာရိကို သူ့မိန်းမအဖြစ် လက်ထပ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့်ယောသပ်ဟာ အဲဒီကလေးမမွေးခင်ထိ မာရိနှင့် မအိပ်ဘူး။

မာရိ ခလေးမွေးမယ့်အချိန်မှာ ရောမ အစိုးရတွေက လူတိုင်းကိုယ့်ဇာတိမြို့ကိုပြန်ပြီး သန်းခေါင်းစာရင်း သွားသွင်းရမယ်လို့ အမိန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ ဒီတော့ ယောသပ်နဲ့မာရိကလည်း သူတို့နေတဲ့ နာဇရက်မြို့ ကနေ သူတို့ဘိုးဘေးတွေရဲ့ ဇာတိမြို့ဖြစ်တဲ့ ဗက်လင်မြို့ကို သန်းခေါင်စာရင်းသွင်းဖို့ ခရီးထွက်လာကြတယ်။ ဗက်လင်မြို့ဟာ သူတို့ဘိုးဘေးဖြစ်တဲ့ ဒါဝိဒ်ရဲ့ ဇာတိမြို့ဖြစ်တယ်။

သူတို့ဟာ ဗက်လင်မြို့ကိုရောက်တဲ့အခါမှာ တည်းခိုမယ့်နေရာမတွေ့ကြဘူး။ နောက်ဆုံးနွားတွေထားတဲ့ နွားတင်ကုတ် တစ်ခုဘဲ တွေ့တယ်။ ဒီတော့မာရိဟာ နွားတင်ကုတ်မှာဘဲ ကလေးကို မွေးပြီးနွားစခွက်မှာ ကလေးကို သိပ်ထားရတယ်။ အဲဒီကလေးကို ယေရှုလို့ နာမည်ပေးတယ်။

အဲ့ဒီညမှာ သိုးကျောင်းသားတချို့က မြို့အနားကွင်းပြင်တစ်နေရာမှာ သိုးကျောင်းကြတယ်။ ရုတ်တရက် အရမ်းတောက်ပတဲ့ အလင်းရောင်နဲ့အတူ ကောင်းကင်တမန်ပေါ်လာတော့ သူတို့အရမ်းကြောက်သွားကြတယ်။ ကောင်းကင်တမန်ကလည်း ‘မကြောက်ကြပါနဲ့။ မင်းတို့အတွက် သတင်းကောင်းပါတယ်။ ဗက်လင်မြို့မှာ မင်းတို့အတွက် ကယ်တင်ရှင်မွေးဖွားလာပြီ’ ဆိုပြီးပြောပြတယ်။

‘မင်းတို့ အဲ့ဒီခလေးကိုသွားရှာပါ။ ခလေးကိုအဝတ်နဲ့ပတ်ထားပြီးနွားစားခွက်ထဲမှာ သိပ်ထားတာတွေ့ရမယ်’ ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ရုတ်တရက်ကောင်းကင်မှာ ကောင်းကင် တမန်တွေအများကြီးပေါ်လာပြီး ဘုရားသခင်ကို ချီမွမ်းကြတယ်။ ‘ကမ္ဘာမြေပေါ်မှာလည်းဘုရားသခင်သားသမီး တွေငြိမ်သက်ခြင်းရှိပါစေ’လို့ ဆန္ဒပြု ပေးလိုက်တယ်။

မကြာခင်မှာ အဲဒီသိုးကျောင်းသားတွေက အရှင်ယေရှုရှိတဲ့နွားတင်းကုတ်ကိုရောက်လာတယ်။ ကောင်းကင်တမန်ပြောသလိုဘဲ နွားစားခွက်မှာ ခလေးငယ်ကိုတွေ့တောအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားကြတယ်။ မာရိကလည်း ဝမ်းသာတယ်။ သူတို့ကြားသမျှ မြင်သမျှ တစ်ခြားလူတွေကိုပြောပြပြီး ဘုရားသခင်ကိုချီးမွမ်းကြတယ်။

အဲဒီနောက်မှာ အရှေ့ပြည်ကပညာရှင်ကြီးတွေဟာ ကောင်းကင်မှာ အရမ်းထူးဆန်းတဲ့ ကြယ်ကြီးတစ်လုံးကို တွေ့တယ်။ ဂျူးပြည်မှာ ဘုရင်သစ်တစ်ပါး ဖွားမြင်ပြီ ဆိုတာသူတို့သတိထားမိ လိုက်တယ်။ အဲဒါကြောင့် ဘုရင်ကို ဖူးဖို့ခရီးဝေးက ထွက်လာကြတယ်။ ပညာရှင်ကြီးတွေဟာ ယေရှုနဲ့သူ့မိဘတွေရှိနေတဲ့ အိမ်ကို ရောက်လာခဲ့တယ်။

ပညာရှိတွေက ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ဘဲ အရှင်ယေရှုနဲ့ သူ့ရဲ့အမေကို တွေ့တယ်။ ပြီးတော့ ယေရှုကို ပျပ်ဝပ်ကိုးကွယ်ကြတယ်။ တန်းဖိုးကြီးတဲ့လက်ဆောင်တွေပေးပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်သွားခဲ့ကြတော့တယ်။

ဇာခရိ နဲ့ ဧလိဇဘက် ရဲ့ သားဖြစ်တဲ့ ယောဟန်ဟာ အရွယ်ရောက်လာပြီး ဘုရားစကားကို ပြောပေးနိုင်တဲ့သူ ဖြစ်လာတယ်။ သူဟာ တောကန္တာရမှာ နေပြီးတော့ ကျိုင်းကောင်နဲ့ ပျားရည်ကို စားပြီး ကုလားအုပ်အမွှေးနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ အင်္ကျီကို ဝတ်တယ်။

လူ​တွေဟာ ယောဟန်ပြောတာကို နား​ထောင်ဖို့ တောကန္တာရကို လာကြတယ်။ ယောဟန်က “နောင်တရကြပါ၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ နီးလာပြီ”ဆိုပြီး ဟောပြောတယ်။

လူတွေဟာ ယောဟန်ရဲ့ တရားဟောချက်ကို ကြားတဲ့အခါ နောင်တရကြတဲ့အတွက် ယောဟန်က သူတို့ကို ဗတ္တိဇံ မင်္ဂလာကို ပေးတယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် အများစုကလည်း ယောဟန်ဆီမှာ ဗတ္တိဇံခံကြပေမဲ့ သူတို့ရဲ့ အပြစ်ကို တကယ်နောင်တရတာ မဟုတ်ဘူး။

ယောဟန်က ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေကို “မင်းတို့ဟာ မြွေဆိုးအဆိပ်အတောက်ရှိတဲ့ သူပဲ၊ မင်းတို့ရဲ့အကျင့်ဆိုးအတွက် ပြောင်းလဲပြီး နောင်တရကြပါ၊ အသီးကောင်းမသီးတဲ့အပင်တွေကို ခုတ်ပစ်ပြီး မီးရှို့ပစ်ရမယ်” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ရှေးပရောဖက်တွေ ကြိုတင်ဟောပြောခဲ့တဲ့ “ကြည့်ပါ၊ မင်းတို့ရှေ့မှာ ငါ့တမန်ကို လွတ်ပြီးတော့ သူဟာ လမ်းခရီးကို ပြင်ဆင်ပေးမယ်” ဆိုတဲ့ စကားက အခု ယောဟန်ကြောင့် ပြည့်စုံသွားပြီ။

ဂျူးတချို့က ယောဟန်ကို မေရှိယ ဆိုတဲ့ ကယ်တင်ရှင် ဟုတ်မဟုတ် မေးကြတဲ့အခါ ယောဟန်က “ငါဟာ ကယ်တင်ရှင် မဟုတ်ဘူး ငါ့နောက်ကြွလာမယ့်သူဟာ ကြီးမြတ်တဲ့သူဖြစ်တယ်။ ငါဟာ သူရဲ့ ဖိနပ်ကြိုးကိုတောင် ဖြေပေးဖို့ မထိုက်တန်ဘူး” လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

နောက်တနေ့မှာ အရှင်ယေရှုဟာ ယောဟန်ဆီကို လာပြီး ဗတ္တဇံခံတယ်။ ယောန်က အရှင် ယေရှုကို တွေ့တာနဲ့ “ ကြည့်ကြ ၊ ဒီလောကရဲ့အပြစ်ကို ဆောင်ယူမယ့် ဘုရားသခင်ရဲ့ သိုးသငယ်ဖြစ်တယ်” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။

ယောဟန်က အရှင်ယေရှုကို “အရှင့်ကို ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာပေးဖို့ ကျွန်တော်ဟာ မထိုက်တန်ပါဘူး၊ အရှင်ကသာ ကျွန်တော့ကို ဗတ္တိဇံပေးသင့်တာပါ”လို့ ပြောတယ်။ အရှင်ယေရှုက မင်းဟာ ငါ့ကို ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ပေးရမယ်၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒါဟာ လုပ်ရမယ့်အရာဖြစ်တယ်”လို့ အရှင်ယေရှုပြန်ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါမှာ အရှင်ယေရှုဟာ ဘာအပြစ်မှ မရှိပေမယ့် ယောဟန်ဆီမှာ ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ယူတယ်။

ဗတ္တိဇံခံအပြီး အရှင်ယေရှုဟာ ရေထဲကနေထလာတဲ့အခါမှာ သန်ု့ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ဟာ ဂျိုးငှက်ပုံစံနဲ့ ဆင်းလာပြီး အရှင်ယေရှုပေါ်မှာ နားတယ်။ အဲဒီတချိန်တည်းမှာပဲ ကောင်းကင်ကနေ ဘုရားသခင်ရဲ့ အသံတော်က “မင်းဟာ ငါချစ်ရတဲ့ ငါ့သားဖြစ်တယ်” လို့ ပြောတယ်။

ဘုရားသခင်က ယောဟန်ကို“ မင်း ဗတ္တိဇံပေးတဲ့ သူအပေါ်ကို သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော် ဆင်းသက်ပြီးတော့ သူဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော်ဖြစ်တယ်”လို့ ပြောခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ တစ်ဆူတည်းပဲ ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် ယောဟန်က အရှင်ယေရှုကို ဗတ္တိဇံပေးတဲ့အခါမှာ အဖ ခမည်းတော်ဘုရားထံက အသံတော်ကြားရတယ်၊ သားတော်ဘုရားဖြစ်တဲ့ အရှင်ယေရှုကိုလည်း တွေ့ခဲ့ရတယ်၊ ပြီးတော့ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ဘုရားကိုလည်း သူတွေ့ခဲ့ရတယ်။.

သခင်ယေရှု ရေနှစ်ခြင်း မင်္ဂလာကို ခံယူပြီးနောက်မှာတော့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သူ့ကို ကန္တာရကို ချက်ချင်း ပို့ဆောင်ခဲ့တယ်။ ယေရှုဟာ ရက် ၄၀ နေ့ည အစာမစား ရေလည်းမသောက်ပဲ နေခဲ့တယ်။ နေပြီးတဲ့နောက်မှာ မာရ်နတ်က သူ့ဆီရောက်လာပြီး ယေရှုကို အပြစ်လုပ်မိအောင် သွေးဆောင်ခဲ့တယ်။

မာရ်နတ်ကယေရှုကို ‘ခင်ဗျားဟာတကယ်ပဲ ဘုရားသားမှန်ရင်စားစရာရှိအောင် ဒီကျောက်ခဲတွေကို မုန့်ဖြစ်အောင်လုပ်ပါ’ ဆိုပြီးသွေးဆောင်တယ်။

ယေရှုက ‘လူဟာမုန့်ကနေအသက်ရှင်ရတာမဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်ပြောကြားတဲ့အတိုင်းအသက်ရှင်ရတယ် လို့ ကျမ်းစာက ပြောထားတယ်’ ဆိုပြီး ပြန်ပြောတယ်။

နောက်တစ်ကြိမ်မာရ်နတ်က ယေရှုကို ဗိမ္မာန်တော်ရဲ့ ထိပ်ကို ပို့ဆောင်ပြီး ‘ဘုရားသားမှန်ရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အောက်ကျအောင် ချလိုက်ပါ။ မင်းရဲ့ခြေကို ကျောက်နဲ့မထိအောင် မထားဖို့အတွက် ကောင်းကင်တမန်တွေကို ပြောထားတယ် ဆိုတာကျမ်းစာမှာ ရေးထားတယ်မဟုတ်လား’ လို့ပြောပြီးယေရှုကို သွေးဆောင်တယ်။

ဒါပေမဲ့ ယေရှုက ကျမ်းစာကိုထောက်ပြီး ပြောတာကတော့ ‘မင်းရဲ့ ဘုရားကို စမ်းကြည့်တာမျိုးမလုပ်ရဘူး’လို့ ပြောခဲ့တယ်။

စာတန်ဟာ ယေရှုကို ကမ္ဘာပေါ်က တိုင်းနိုင်ငံတွေအားလုံးနဲ့ ဘုန်းစည်းစိမ်ကို ပြပြီး ‘ငါ့ကို ပြပ်ဝပ်ကိုးကွယ်ရင် ဒါတွေပေးမယ်’ လို့ပြောတယ်။

ယေရှုက ‘မာရ်နတ်၊ ငါ့ဆီကထွက်သွား။ ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းကိုပဲ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရမယ်’ လို့ပြောပြီး မာရ်နတ်ကို နှင်ထုတ်လိုက်တော့တယ်။

မာရ်နတ်ဟာ ယေရှုကို သွေးမဆောင်နိုင်တော့တဲ့အခါမှာတော့ ယေရှုဆီကနေ ထွက်ခွာသွားခဲ့တယ်။ နောက်တော့ ကောင်းကင်တမန်တွေက ယေရှုဆီကို ရောက်လာပြီး သူ့ကို လုပ်ကျွေးပြုစုကြတယ်။

စာတန်ရဲ့စုံစမ်းသွေးဆောင်တာကို ခံပြီးတဲ့နောက်မှာ အရှင်ယေရှုဟာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ရဲ့ တန်ခိုးကို ရခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူဟာဂါလိလဲပြည်တစ်လျှောက်လုံးကိုလှည့်လည်သွားပြီး တရားဟောပြီး သွန်သင်မှုတွေ ပေးခဲ့တယ်။ သူသွန်သင်တာကိုကြားရတဲ့ လူတွေကလည်း သူ့ရဲ့ကောင်းကြောင်းတွေကို ပြောကြတယ်။

အဲ့ဒီနောက် သူကြီးပြင်းလာခဲ့တဲ့ နာဇရက်မြို့ကို ဥပုဒ်နေ့ မှာရောက်လာတဲ့အခါ တရားဇရပ်ထဲဝင်ပြီး တော့ ဆုံးမသင်ကြားပေးခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာသူ့ကို ကမ်းပေးတဲ့ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဟေရှာယ ရဲ့စာလိပ်ကိုဖွင့်ပြီး လူထုပရိသတ်ကြီးကို ဖတ်ပြတော့တယ်။

အရှင်ယေရှုဖတ်တဲ့အကြောင်းအရာကတော့ ‘ဘုရားသခင်ရဲ့ ဝိညာဉ်တော်ဟာ ငါ့မှာ ရှိတဲ့အတွက် ဆင်းရဲသားတွေကို သတင်းကောင်းပြောဖို့အတွက်၊ အချုပ်ခံရတဲ့လူတွေ လွတ်မြောက်နိုင်ဖို့အတွက်၊ မျက်စိကန်းတဲ့လူတွေ ပြန်မြင်ဖို့အတွက်၊ ညှင်းဆဲခံရတဲ့လူတွေ ဝမ်းသာစရာသတင်းကြားရဖို့အတွက်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ မင်္ဂလာနှစ်သတင်းကို ကြားပြောဖို့ငါလာတာဖြစ်တယ်။’

အဲ့လိုပြောပြီးထိုင်ချလိုက်တဲ့ခါမှာ ပရိသတ်တွေက သူ့ကို သေသေချာချာကြည့်နေကြတယ်။ သူဖတ်သွားတဲ့ ကျမ်းစာဟာ ကယ်တင်ရှင် ကို ရည်ညွန်းတာကို သူတို့ကောင်းကောင်းသိကြတယ်။ ယေရှုက ‘ခင်ဗျားတို့ကို ငါဖတ်ပြတဲ့အကြောင်းအရာတွေဟာ အခုဖြစ်လာပြီ’ ဆိုပြီးပြောတဲ့အခါ လူတွေက ‘ဒီလူဟာယောသပ်သားမဟုတ်ဘူးလား’ လို့အချင်းချင်းပြောကြပြီး အံ့သြနေကြတယ်။

အဲ့ခါမှာ အရှင်ယေရှုက ‘ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဟာ သူ့နေရပ်မှာ မျက်နှာမရဘူး။ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူ ဧလိယခေတ်တုန်းကဆို အစ္စရေးပြည်မှာ မုဆိုးမအများကြီးရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သုံးနှစ်ခွဲ မိုးခေါင်တဲ့အတောအတွင်း ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဧလိယဟာ ဘုရားသခင်လုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း အစ္စရေးပြည်မှာနေတဲ့ မုဆိုးမကို ကူညီတာမဟုတ်ဘဲနဲ့ အခြားအရပ်မှာနေတဲ့ မုဆိုးမကိုပဲ ကူညီပြီးကျွေးမွေးခဲ့တယ်။

ဒါတင်မကဘူး။ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဧလိရှဲ လက်ထက်မှာလည်း အစ္စရေးပြည်မှာ နူနာရောဂါသည်တွေအများကြီးရှိတာကို ပျောက်အောင် မကုပေးပဲနဲ့ အစ္စရေးတို့ရဲ့ ရန်သူတိုင်းပြည်က ဗိုလ်ချုပ်နေမန်ကိုပဲ ကျန်းမာအောင်ကုသပေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီစကားကို ကြားရတဲ့ဂျူးလူမျိုးတွေဟာ အရမ်းဒေါသထွက်သွားကြတယ်။

အဲ့ဒါကြောင့် နာဇရက်မြို့သားတွေဟာ အရှင်ယေရှုကို တရားဇရပ်က နှင်ထုတ်ပြီးတော့ တောင်စောင်းကနေ တွန်းချဖို့အကြံနဲ့ ခေါ်သွားကြပေမဲ့ အရှင်ယေရှုက သူတို့ကြားကနေဖြတ် ထွက်ပြီးတော့ နာဇရက်မြို့ကနေထွက်သွားတော့တယ်။

အရှင်ယေရှုဟာ ဂါလိလဲပြည်ကို သွားတဲ့အခါ လူပရိသတ်အများကြီးကသူ့နောက်လိုက်ကြတယ်။ မကျန်းမမာဖြစ်တဲ့လူတွေ၊ ဒုက္ခိတတွေကို သူ့ဆီခေါ်လာကြတယ်။ အဲ့ဒီလူတွေက ဆွံ့အနားမကြားတဲ့ လူတွေ၊ မျက်စိကန်းတဲ့လူတွေ၊ လမ်းမလျှောက်နိုင်တဲ့လူတွေလည်းပါတယ်။ သူတို့ကို အရှင်ယေရှုက ပျောက်အောင် ကုသပေးခဲ့တယ်။

နတ်ဆိုးစွဲတဲ့လူတွေကိုလည်း သူ့ဆီခေါ်လာတဲ့အခါမှာ အရှင်ယေရှုက အဲ့ဒီနတ်ဆိုးကို နှင်ထုတ်ပေးခဲ့ တယ်။ လူတွေကနေ ထွက်သွားတဲ့ နတ်ဆိုးဟာ အသံအကြီးကြီးနဲ့ အရှင်ယေရှုဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော်ဖြစ်တယ် လို့ပြောပြီးထွက်သွားကြတယ်။ လူထုပရိသတ်တွေကလည်း အံ့သြကြပြီး ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းကိုးကွယ်ကြတယ်။

အဲ့ဒီနောက်မှာ အရှင်ယေရှုဟာ သူ့ရဲ့ အနီးကပ် တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်ကို ရွေးချယ်လိုက်တယ်။ သူတို့ဟာ အရှင်ယေရှုနဲ့အတူ ခရီးထွက်ပြီးတော့ ယေရှုဆီကနေ လေ့လာသင်ယူကြတယ်။

တနေ့မှာ ဂျူးလူမျိုးကျမ်းတတ်တစ်ယောက်ဟာ အရှင်ယေရှုကို ထာဝရအသက်အမွေရရှိဖို့ ဘာတွေလုပ်ရမလဲလို့ မေးခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက ဘုရားသခင် ရဲ့ ပညတ်ထဲမှာ ဘာတွေဖော်ပြထား သလဲလို့ပြန်မေးခဲ့တယ်။

ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်က ဘုရားသခင်ရဲ့ ဥပဒေပညတ်မှာတော့ ‘သင့်ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ အစွမ်းရှိသမျှ ဉာဏ်ရှိသမျှနှင့် ချစ်ပါ။ သင်ရဲ့အိမ်နီးချင်းကိုလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ချစ်သလိုချစ်ပါ’ လို့ ပြန်ဖြေခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက ‘မင်းပြောတာမှန်တယ်။ အဲ့ဒီလို အသက်ရှင်ပြီးလုပ်ဆောင်သွားပါ’ လို့ ပြောခဲ့တယ်။

ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်ဟာ သူဟာဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သူဖြစ်ကြောင်းဖော်ပြချင်တဲ့အတွက် ‘ကိုယ့်ရဲ့ အိမ်နီးချင်းဆိုတာဘယ်သူ့ကို ပြောတာလဲ’ လို့ မေးခဲ့တယ်။

အရှင်ယေရှုက ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်ကို ပုံပြင်လေးတစ်ပုဒ် ပြောပြခဲ့တယ်။ ဂျူးလူမျိုးတစ်ယောက်ဟာ ယေရုရှလင်မြို့ကနေ ယေရိခေါမြို့ကို ခရီးသွားခဲ့တယ်။

လမ်းမှာဓါးပြအုပ်စုနဲ့တွေ့ပြီး အဲ့ဒီဓါးပြဟာခရီးသည်ရဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာတွေကို ယူဆောင်သွားရုံမကပဲ သူ့ကို သေလုမြောပါးရိုက်နှက်ပြီး ထားခဲ့ပါတယ်။

မကြာမီမှာပဲ ဂျူးလူမျိုး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ဟာ ဒီလမ်းထဲကို လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ဟာ ဒဏ်ရာတွေနဲ့လဲကျနေတဲ့ ခရီးသည်ကို တွေ့ပေမဲ့ ဂရုစိုက်ကူညီတာမရှိဘဲ လစ်လျှူရှုပြီး အခြားလမ်းကနေ ထွက်သွားခဲ့တယ်။

နောက်ထပ် လေဝိမျိုးတစ်ယောက်ဟာဒီလမ်းထဲဖြတ်လာခဲ့ပါတယ်။ (လေဝိမျိုးဟာ ဗိမာန်တော်မှာ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေကို ကူညီဖို့အတွက် အထူးရွေးချယ်ခံရတဲ့လူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။) သူလည်းပဲ ဒဏ်ရာတွေနဲ့ လဲကျနေတဲ့ ခရီးသည်ကို တွေ့တဲ့အခါမှာ အခြားတစ်ဖက်ကကွေ့ရှောင်ပြီး ထွက်ခွါသွားပါတယ်။

နောက်ဆုံးဒီလမ်းထဲရောက်လာသူကတော့ ရှမာရိလူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။ (ရှမာရိလူမျိုးများဟာ ဂျူးအနွယ်ဝင် မဟုတ်ပေမယ့် တပါးအမျိုးကို အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ်ရွေးချယ်ခဲ့လို့ ဂျူးလူမျိုးတွေဟာ သူတို့ကို ရွှံရှာမုန်းတီးကြပါတယ်။ ဒါကြောင့်ဂျူးလူမျိုးနဲ့ ရှမာရိလူမျိုးတွေဟာ အခေါ်အပြောမရှိကြပါဘူး။) သူဟာ ဒီလဲကျနေတဲ့ ဂျူးလူမျိုး ခရီးသည်ကို မြင်တဲ့အခါမှာတော့ ဂရုဏာသက်မိတယ်။ ပြီးတော့သနားကြင်နာစိတ်ယိုဖိတ်ပြီး သူ့ရဲ့ဒဏ်ရာတွေကို ကျပ်စည်းပေးလိုက်တယ်။

သူဟာ ဒဏ်ရာတွေနဲ့လဲနေတဲ့လူကို သူ့မြည်းပေါ်မှာ တင်ဆောင်ပြီး လမ်းဘေးတစ်နေရာမှာရှိတဲ့ တည်းခိုနားနေဆောင်ကို ခေါ်သွားခဲ့တယ်။

နောက်နေ့မှာတော့ ဒီရှမာရိမျိုးဟာ ခရီးဆက်ဖို့ ရှိသေးတဲ့အတွက် တည်းခိုဆောင်ပိုင်ရှင်ကို ငွေကြေးအချို့ပေးခဲ့ပြီး သူ့ကိုကောင်းကောင်း ဂရုစိုက်ပေးဖို့ မှာခဲ့လိုက်တယ်။ ကုန်ကျစရိတ်ကိုလဲ သူပြန်လာတဲ့အခါ ကုန်သလောက် ပြန်ပေးပါ့မယ်လို့ မှာကြားခဲ့ပါတယ်။

အရှင်ယေရှုက ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်ကို ‘ဒီသုံးယောက်ထဲမှာ ဘယ်သူကဓါးပြတိုက်ခံရတဲ့သူရဲ့ အိမ်နီးချင်း ဖြစ်မလဲ’ လို့မေးခဲ့တယ်။ ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်က သူ့အပေါ်ကြင်နာပြီး ကူညီစောင့်ရှောက်ခဲ့သူပါ။ ‘ခင်ဗျားလည်းသွားပြီး အဲ့ဒီလိုလုပ်ဆောင်ပါ’ လို့ပြောခဲ့တယ်။

တနေ့တော့လူငယ်သူဌေးလေးတစ်ယောက် အရှင်ယေရှုဆီရောက်လာပြီး ကောင်းမြတ်တဲ့ဆရာ ထာ၀ရအသက်ကိုရဖို့ကျွန်တော်ဘာလုပ်ရမလဲဆရာ လို.မေး တော့ အရှင်ယေရှုက ဘာ.ကြောင့် ကောင်းမြတ်တဲ့ဆရာ လို့တင်စားရတာလဲ။ ဘုရားသခင် တစ်ပါးပဲကောင်းမြတ်တယ်လေ လို့ ပြန်ပြောတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားတော်မြတ်ကိုဘဲ နာခံကျင့်သုံးပါ။ဒါမှ မင်း ထာ၀ရအသက်ကိုရမယ် လို့ပြန်မိန့်တော်မူခဲ့တယ်။

ဒါဖြင့်ရင် နာခံကျင့်သုံးတဲ့နည်းလမ်းအတွက် ကျွန်တော့်မှာ ဘာလိုနေလဲ လို့ အရှင်ယေရှုကိုပြန်မေးတဲ့ခါ၊ အရှင်ယေရှုကသူ့အသက်ကိုမသတ်နဲ့၊သူတစ်ပါးသားမယားကိုမပြစ်မှား နဲ့၊ မလိမ်မညာနဲ့၊မခိုးနဲ့၊မိဘကိုရိုသေပါ၊မိမိ၀န်းကျင်ကလူကို မိမိကိုယ်ကိုချစ်သလို ချစ်ရမယ် လို့ပြောခဲ့တယ်။

ဒါနဲ့ လူငယ်လေးက ဒီတရားတော်တွေဟာ ကလေးဘ၀က စလိုက်လျှောက်ခဲ့ပြီးပြီ ထာ၀ရအသက်ရအောင်ဘာလိုသေးလို့လဲ လို့ပြောတော. ယေရှုက သူ့ကိုကြည့်ပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့လူမှန်းသတိထားမိတယ်။

အရှင်ယေရှုကလဲ မင်း စုံလင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်ရင် မင်းပိုင်တဲ့ပစ္စည်းတွေအားလုံးကို သွားရောင်းလိုက်။ အဲဒီငွေတွေနဲ့ ဆင်းရဲသားတွေကိုသွားပေးပါ ပြီးတော့မှ ငါ့နောက်ကိုလိုက်ခဲ့ လို့ပြန်ပြောတယ်။

အရှင်ယေရှုပြောတဲ့စကားကို လူငယ်သူဌေးလေးကြားတော့စိတ်ပျက်သွား တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူ့ပစ္စည်းတွေကိုမပေးချင်ဘူး။ ဒါ့ကြောင့်အရှင်ယေရှုဆီကနေထွက်သွားတယ်။

အဲဒီအချိန်မာ အရှင်ယေရှုကသူ့တပည့်တော်တွေကို ပြောတာက သူဌေးတွေ ကောင်းကင်နိုင်ငံ ရောက်ဖို့ တကယ်ခက်တယ်။ ကုလားအုတ်က အပ်နဖါး ပေါက်ထဲ၀င်တာက ပိုလွယ်အုန်းမယ် ။

အရှင်ယေရှုပြောတဲ့စကားကို တပည့်တော်တွေကြားကြတော့လန့်ဖြန့်ကုန်ကြတယ်၊၊ ဒါဖြင့် ဘယ်သူတွေကယ်တင်ခြင်းရနိုင်တော့မလဲ လို့ တအံ့တသြဖြစ်ကြတယ်။

အရှင်ယေရှုကလဲ တပည့်တော်တွေကိုကြည်.ပြီး ပြောတာက “မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ လူမှာဘဲရှိတယ် ဘုရားမှာ မရှိဘူး”။

ပေတရုက အရှင်ယေရှုကို “ကိုယ်တော် ကျုပ်တို.ကရှိသမျှစွန့်ခဲ့ပြီး နောက်တော်ကို လိုက်ရတာ၊ ဘာအကျိုးရှိမှာမို့လို့လဲ။”

ဒီအချိန်မှာ အရှင်ယေရှုပြောတာက “ငါ့ကြောင့် ကိုယ့်ရဲ့ အိမ်၊ လယ်ယာ၊ မိဘ၊ ညီအစ်ကို၊ မောင်နှမ၊ နဲ့ ရှိရှိမျှ ပစ္စည်းတွေကို စွန့်ရင် အဆတစ်ရာထက်မကအကျိုးကျေးဇူးတွေနဲ့အတူ ထာ၀ရအသက်ကိုလဲရအုန်းမယ်။ ဒါ့ကြောင့်အရင်ရောက်တဲ့လူတွေနောက်ကျပြီး နောက်ကျတဲ့လူတွေ အရင်ရောက်မှာဖြစ်တယ်။”

တစ်နေ့မှာ ပေတရုက သခင်ယေရှုကို “ သခင် ၊ ညီအစ်ကို တစ်ယောက်ယောက်ဟာ ကျွန်တော့််ကို ပြစ်မှားရင် ကျွန်တော်က ဘယ်နှစ်ကြိမ်လောက် ခွင့်လွတ်ရမလဲ။ ခုနှစ်ကြိမ်ထက်ပိုပြီးခွင့်လွှတ်ရမလား” လို့ မေးလျှောက်တယ်။ ယေရှုက “ခုနှစ်ကြိမ်ပဲမဟုတ် ၊အကြိမ်ခုနှစ်ဆယ်ခုနှစ်ဆယ် လီ ခွင့်လွတ်ရမယ်” ဆိုပြီး ပြန်ဖြေတယ်။ ဒီအကြောင်းမှာ ကျွန်တော်တို့ဟာ တစ်ပါးသူတွေကို အစဉ်အမြဲခွင့်လွတ်သင့်တဲ့အကြောင်းကို ဆိုလိုတာဖြစ်တယ်။ အဲဒီနောက်ယေရှုက အောက်မှာပါတဲ့ ပုံပြင်ကို ပြောပြ ခဲ့တယ်။

ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်ဟာ ကိုယ့်အစေခံတွေရဲ့ စာရင်းကိုစစ်ဆေးဖို့ အလိုရှိတဲ့မင်းကြီးတစ်ပါးနဲ့ တူတယ်။ သူ့ရဲ့အစေခံတစ်ယောက်ဟာ နှစ်ပေါင်းနှစ်သိန်းရဲ့ လုပ်အားခနဲ့ညီမျှတဲ့ အကြွေးရှိတယ်။

အစေခံဟာ အကြွေးအားလုံကို မဆပ်နိုင်တဲ့အခါ မင်းကြီးဟာ ကိုယ့်ရဲ့အကြွေးကိုဆပ်နိုင်ဖို့ အစေခံနဲ့သူ့မိသားစုကို ကျွန်အဖြစ်ရောင်းစေ ဆိုပြီးစီရင်တော့တယ်။

အစေခံဟာ မင်းကြီးရဲ့ ​ရှေ့တော်မှောက်မှာဒူးထောက်ပြီး “ ကျွန်တော့်ကိုသည်းခံတော်မူပါ ပေးစရာရှိတဲ့ အကြွေးအားလုံးကိုပြန်ပြီးတော့ဆပ်ပါ့မယ်” ဆိုပြီး အနူးအညွတ်တောင်းပန်တော့တယ်။ အဲဒီအခါမင်းကြီးဟာ အစေခံကိုသနားစိတ်ရှိတဲ့အတွက် “မင်းရဲ့အကြွေးအားလုံးကိုပေးဆပ်ဖို့လွတ်စေ” လို့စီရင်ပြီးမှ အဲဒီအစေခံကိုလွှတ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမဲ့အစေခံဟာ မင်းကြီးဆီကနေပြီးမှထွက်သွားတဲ့အခါ သူ့ကို လေးလစာနဲ့ညီတဲ့ အကြွေးတင်သူ အပေါင်းအဖော် အစေခံတစ်ယောက်ကိုတွေ့​တယ်။ အစေခံဟာ သူရဲ့အပေါင်းဖော်ဆီကသူ့ကို ပေးဖို့ရှိတဲ့ အကြွေးအားလုံးကို အတင်းတောင်းတယ်။

သူ့ရဲ့အပေါင်းအဖော်အစေခံကလည်း ဒူးထောက်ပြီး “ ကျွန်တော့်ကို သည်းခံပါ။ ပေးစရာရှိတဲ့အကြွေး အားလုံးကိုပြန်ပြီးဆပ်ပေးပါ့မယ်” လို့တောင်းပန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခွင့်မလွှတ်ဘဲ ၊ သူ့အပေါင်းအသင်း အစေခံကို အကြွေးအားလုံးမဆပ်နိုင်သေးချိန် ထောင်ထဲမှာချုပ်ထားတယ်။

အခြား အစေခံတွေက အဲဒါတွေကိုမြင်တဲ့အခါ အရမ်းစိတ်ပျက်သွားကြတယ်။ အဲဒီလူတွေက မင်းကြီးဆီကိုသွားပြီး ဖြစ်သမျှအားလုံးကိုပြောပြတော့တယ်။

မင်းကြီးဟာ အစေခံကိုခေါ်ပြီး “ မိုက်လိုက်တဲ့ အစေခံ မင်းဟာ ငါ့ကိုတောင်းပန်တဲ့အတွက် အကြွေးအားလုံးကို ငါလွှတ်ပြီးပြီ၊ မင်းလည်းပဲ အခြားလူကို အဲဒီလို လုပ်သင့်တယ်” လို့ ပြန်ပြောပြီး မင်းကြီးဟာ အရမ်းဒေါသထွက်တဲ့အတွက် “အကြွေးအားလုံးမဆပ်နိုင်သေးချိန် ထောင်ထဲမှာချုပ်ထား” လို့ဆိုပြီးစီရင်တယ်။

အဲဒါကြောင့် သခင်ယေရှုက “ ကောင်းကင်ဘုံမှာရှိတော်မူတဲ့အဖ ၊ ခမည်းတော်ဟာ သင်တို့ရဲ့စိတ်နှလုံးထဲက မိမိညီအစ်ကို တစ်ဉီးဉီးကို ခွင့်မလွတ်ရင်၊ အဲဒီသူအပေါ် မှာ ခွင့်မလွတ်ဘဲနေတော်မူမယ်” ဆိုပြီး ပြောတယ်။

အရှင်ယေရှုဟာ သူ့ရဲ့ နောက်လိုက်တပည့်တော်တွေကို ကျေးရွာတွေဆီ တရားဒေသနာ ဟောကြားသွန်သင်ဖို့ စေလွှတ်ခဲ့တယ်။ တပည့်တော်တွေဟာ အရှင်ယေရှုရှိရာကို ပြန်ရောက်လာပြီး သူတို့လုပ်ခဲ့သမျှတွေကို ပြောပြခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက သူနဲ့အတူအိုင်ရဲ့ တဘက်နေရာကို လိုက်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်သူတို့တွေ လှေတစင်းနဲ့ အိုင်ရဲ့တဘက်ကမ်းသို့ သွားခဲ့ကြပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ အရှင်ယေရှုနဲ့ တပည့်တော်တွေ လှေနဲ့ထွက်သွားတာကို မြင်တဲ့ လူအုပ်ကြီးဟာ ရေကန်တလျှောက် ပြေးသွားပြီး တဘက်ကမ်းကို အရင်သွားနှင့်ခဲ့ ကြပါတယ်။ ဒါကြောင့် အရှင်ယေရှုနဲ့တပည့်တော်တွေ တဘက်ကမ်းရောက်ချိန်မှာတော့ လူအုပ်ကြီးက အရင်စောရောက်နှင့်ပြီး သူတို့ကိုစောင့်နေ ကြတယ်။

လူအုပ်ကြီးထဲမှာ အမျိုးသမီးတွေ ကလေးတွေကို ထည့်မတွက်ဘဲ အမျိုးသားအရေအတွက်ချည်းဘဲ ၅၀၀၀-ကျော် ရှိပါတယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ သိုးထိန်းမရှိတဲ့ သိုးလိုဖြစ်နေတဲ့ လူအုပ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး သနားကြင်နာစိတ် တွေဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ သူတို့ကို သွန်သင်မှုတွေ ပေးရင်းနဲ့ သူတို့တွေအထဲက ဖျားနာသူတွေကို ကျန်းမာစေခဲ့ပါတယ်။

ညနေစောင်းချိန်ရောက်တော့ တပည့်တော်တွေက အရှင်ယေရှုကို ညနေစောင်းနေပြီ အနီးအနားမှာလည်း မြို့ရွာတွေမရှိဘူး။ ဒါကြောင့် သူတို့တွေကို စားစရာ ရှာဖို့အတွက် လွှတ်ပေးလိုက် ကြရအောင်လို့ပြောခဲ့တယ်။

အရှင်ယေရှုက တပည့်တော်တွေကို သူတို့စားဖို့အတွက် တစ်ခုခုပေးလိုက်ကြလေလို့ ပြောခဲ့တယ်။ သူတို့က ကျွန်တော်တို့ ဒါကို ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မှာလဲ ကျွန်တော်တို့မှာ မုန့်ငါးလုံးနဲ့ ငါးလေးနှစ်​ကောင်ဘဲ ရှိပါတယ်လို့ ပြန်ပြောကြတယ်။

အရှင်ယေရှုက လူအုပ်ကြီး ကို မြက်ခင်းပေါ်မှာ လူ-၅၀ တစ်စုဆီ အုပ်စုခွဲပြီး ထိုင်နေကြဖို့ တပည့်တော်တွေကို ပြောခဲ့တယ်။

အဲဒီနောက် အရှင်ယေရှုက မုန့်ငါးလုံးနဲ့ငါးနှစ်ကောင်ကို ယူပြီး ကောင်းကင်ကို မျှော်ကြည့်ရင်း အစာအတွက် ဘုရားသခင်ဆီမှာ ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းခဲ့တယ်။

ပြီးတော့ အရှင်ယေရှုက မုန့်နဲ့ ငါးကို အပိုင်းပိုင်းချိုးဖဲ့ပြီး တပည့်တော်တွေကို ပေးပြီး လူအုပ်ကြီးဆီ​​​ ဝေပေး ခဲ့တယ်။ တပည့်တော်တွေဟာ စားစရာတွေကို ဆက်ပြီးဝေပေးနေပေမဲ့ ကုန်ခမ်းမသွားဘဲ လူအုပ်ကြီးကို အ၀ ကျွေးမွေးနိုင်ခဲ့တယ်။

စားကြပြီးတဲ့နောက် တပည့်တော်တွေက လူအုပ်ကြီးစားလို့မကုန်နိုင်တော့တဲ့ စားစရာတွေကို ပြန်ပြီးစုသိမ်းခဲ့ တဲ့အခါ တောင်း ၁၂- တောင်း အပြည့်ရရှိခဲ့ပါတယ်။ စားစရာတွေ အားလုံးဟာ မုန့်ငါးလုံးနဲ့ ငါးနှစ်ကောင် ကရခဲ့တာဖြစ်တယ်။

အရှင်ယေရှုဟာ သူ့ရဲ့အနီးကပ်တပည့်တော်တွေကို လှေပေါ်တက်ခိုင်းပြီးကမ်းတဖက်ကို ကူးဖို့ပြောခဲ့တယ်။ သူကတော့ လူအုပ်ကြီး ပြန်သွားတဲ့အခါမှာ ဆုတောင်းဖို့အတွက် တောင်စောင်းဘက်ကို တက်သွားတယ်။ အဲ့ဒီနေရာမှာပဲ သူဟာ တစ်ယောက်တည်း ညနက်လာတဲ့အထိ ဆုတောင်းခဲ့တယ်။

ရှေ့မှာသွားနှင့်တဲ့ သူ့ရဲ့ တပည့်တော်တွေကလှေကို အားကြိုးမာန်တက် လှော်ပေမဲ့ အိုင်တဝက်အထိပဲ ရောက်နေသေးတယ်။ လေဆန်တိုက်တဲ့အတွက်ကြောင့် ခက်ခက်ခဲခဲ လှော်ခတ်ကြရတယ်။

အရှင်ယေရှုဟာ ဆုတောင်းပြီးတဲ့အခါ သူ့တပည့်တော်တွေဆီသွားတယ်။ သူတပည့်တော်တွေရှိတဲ့ လှေဆီရောက်အောင် ရေပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်လာခဲ့တယ်။

တပည့်တော်တွေဟာ အရှင်ယေရှုကိုမြင်လိုက်တဲ့အခါ တစ္ဆေသူရဲလို့ထင်ပြီး ကြောက်သွားကြတယ်။ သူတို့ကြောက်တာကို အရှင်ယေရှုကသိလို့ သူတို့ကို ‘မကြောက်ကြနဲ့၊ ငါပါပဲ’ ဆိုပြီး လှမ်းပြောတယ်။

ပေတရုက အရှင်ယေရှုကို ‘အရှင် တကယ်ပဲ အရှင်ဖြစ်တယ်ဆိုရင် ကျွန်တော့်ကို အရှင့်ဆီလာဖို့ပြောပါ’ဆို ပြီးပြောတဲ့အခါ အရှင်ယေရှုက သူ့ကို ‘လာခဲ့ပါ’ လို့ပြောလိုက်တယ်။

ပေတရုဟာ လှေထဲကထွက်ပြီး အရှင်ယေရှုဆီကို သွားဖို့ ရေပေါ်မှာလမ်းလျှောက်လာတယ်။ ခဏပဲသွားရသေးတယ်။ အရှင်ယေရှုဆီမရောက်ခင်မှာ အရှင်ယေရှုကို မကြည့်ပဲ လှိုင်းတွေလေတွေကို သွားကြည့်မိ လိုက်တယ်။

ပေတရုဟာ ကြောက်စိတ်ဝင်လာပြီး ရေထဲကို နစ်သွားတယ်။ ‘အရှင် ကျွန်တော့်ကို ကယ်ပါ’ ဆိုပြီး အရှင်ယေရှုကိုအော်ခေါ် တဲ့အတွက် အရှင်ယေရှုဟာ ချက်ချင်းပဲ ပေတရုကို ရေထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ပေတရုကိုလည်း ‘ယုံကြည်ခြင်းအားနည်းတဲ့လူ၊ ဘာကြောင့် သံသယစိတ်ရှိရတာလဲ’ ဆိုပြီးပြောတယ်။

အရှင်ယေရှုနဲ့ ပေတရုဟာ လှေထဲကို ရောက်သွားတာနဲ့ တပြိုင်တည်း လှိုင်းနဲ့ လေဟာ ငြိမ်သက်သွားတယ်။ သူ့တပည့်တော်တွေ ကလည်း အံ့သြကြတယ်။ သူတို့က ‘ကိုယ်တော်ဟာ တကယ်ပဲ ဘုရားရဲ့ သားတော်ဖြစ်ပါတယ်’ လို့ဝန်ခံပြီး အရှင်ယေရှုကို ကိုးကွယ်ကြတယ်။

တစ်နေ့မှာအရှင်ယေရှုနဲ့ သူ့ရဲ့တပည့်တော်တွေဟာ အိုင်တစ်ခုကိုဖြတ်ကျော်ပြီးကမ်းတစ်ဖက် ဂါဒရလူတွေနေထိုင်တဲ့ပြည်ကို လှေနဲ့ သွားခဲ့ကြတယ်။

သူတို့ဟာအခြားတစ်ဖက်ကမ်းကို ရောက်တဲ့အခါနတ်ဆိုးစွဲနေတဲ့လူတစ်ယောက်ဟာ အရှင်ယေရှုဆီကို ပြေးလာခဲ့တယ်။

အဲဒီလူဟာအရမ်းသန်မာတာကြောင့် သူ့ကိုဘယ်သူ့မှမထိန်းချုပ်နိုင်ဘူး။ လူတွေကသူ့ရဲ့လက်နဲ့ခြေကို သံကြိုးနဲ့ချည်ထားပေမယ့် သံကြိုးတွေကို အမြဲဖြတ်ပစ်လေ့ရှိတယ်။

သူဟာသင်္ချိုင်းတွေကြားထဲမှာနေထိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီလူဟာ နေ့ရောညပါအော်ဟစ်နေတတ်တယ်။ သူဟာအဝတ်မဝတ်ဘဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျောက်ခဲတွေနဲ့ ခဏခဏ နာကျင်အောင်လုပ်တတ်တယ်။

အဲဒီလူဟာ အရှင်ယေရှုဆီကို ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ အရှင်ယေရှုရဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ဉီးညွတ်ခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက နတ်ဆိုးကို “ သူ့အထဲကထွက်ခဲ့” လို့ပြောခဲ့တယ်။

နတ်ဆိုးစွဲနေတဲ့သူကလည်း “ အမြင့်ဆုံးဘုရားရဲ့သားတော် အရှင်ယေရှုကျွန်တော့်ကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့၊ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုဖြစ်စေချင်တာလဲ” လို့ကျယ်​တဲ့အသံနဲ့ အော်ပြောခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက နတ်ဆိုးကို “ မင်းနာမည်ဘယ်သူလဲ”လို့မေးတဲ့အခါ “ကျွန်တော်တို့ဟာအများဖြစ်တာကြောင့် လေ​​​​ေဂါင်” လို့ပြန်ပြောခဲ့တယ်။

နတ်ဆိုးတွေက အရှင်ယေရှုကို “ ဒီနေရာကနေ မနှင်ထုတ်ပါနဲ့” လို့တောင်းပန်ကြတယ်။ အဲဒီအနားမှာရှိတဲ့တောင်ကုန်းတစ်ခုပေါ်မှာ ဝက်တစ်အုပ်ကျက်စားနေတယ်။ ဒါကြောင့် နတ်ဆိုးတွေက “ ဝက်တွေထဲကိုဝင်ခွင့်ပေးပါ” လို့ တောင်းပန်ကြတယ်။အရှင်ယေရှုကလည်း “ သွား” လို့ပြောခဲ့တယ်။

နတ်ဆိုးတွေဟာသူ့အထဲက ထွက်သွားပြီးဝက်တွေထဲကိုဝင်သွားခဲ့တယ်။ ဝက်တွေဟာ ကမ်းပါးစောက်ကနေ အိုင်ထဲကိုပြေးဆင်းပြီး ရေနစ်သေကုန်တယ်။ အဲဒီ ဝက်အုပ်ဟာ ဝက်ကောင်ရေ ၂၀၀၀ - လောက်ရှိတယ်။

ဝက်တွေကိုထိန်းကျောင်းနေတဲ့သူတွေဟာ အဲဒီအဖြစ်ပျက်ကို မြင်တဲ့အခါ မြို့ထဲကိုပြေးသွားပြီး အရှင်ယေရှုလုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့ဟာတွေကိုကြားပြောခဲ့တယ်။ မြို့ကလူတွေဟာ နတ်ဆိုးစွဲတဲ့သူကို ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်နေတာကိုတွေ့ခဲ့ကြတယ်။ လူကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်သွားတယ်။

လူတွေဟာအရမ်းကြောက်ရွံ့ပြီး အရှင်ယေရှုကို အဲဒီကနေထွက်သွားဖို့တောင်းဆိုခဲ့ကြတယ်။ ဒါကြောင့် အရှင်ယေရှုဟာ လှေထဲကိုဝင်ပြီးထွက်ဖို့ပြင်ဆင်ခဲ့တယ်။ နတ်ဆိုးစွဲခဲ့တဲ့သူကလည်း အရှင်ယေရှုနဲ့အတူလိုက်ပါရစေလို့ တောင်းဆိုခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့်အရှင်ယေရှုက အဲဒီလူကို “မလိုက်ပါနဲ့၊ ကိုယ့််ရဲ့အိမ်ကိုပြန်သွားပြီးဘုရားသခင်က ခင်ဗျားရဲ့အပေါ်မှာဘယ်လိုသနားခြင်းဂရုဏာထားတဲ့အကြောင်းအရာအားလုံးကို ခင်ဗျားရဲ့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မိသားစုဝင်တွေကိုပြန်ပြောဖို့ငါအလိုရှိတယ်” လို့ပြောခဲ့တယ်။

အဲဒီလိုနဲ့ သူဟာထွက်သွားပြီး အရှင်ယေရှုကသူ့အပေါ်ပြုခဲ့သမျှတွေကို လူတွေဆီပြောပြခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့အဖြစ်ပျက်ကိုကြားတဲ့သူတွေဟာအံ့သြ ခဲ့ကြတယ်။

အရှင်ယေရှုဟာအိုင်ရဲ့တစ်ဖက်ကမ်းကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီကမ်းကိုရောက်တဲ့အခါ လူတွေ အများကြီးက အရှင်ယေရှုကိုဝန်းရံပြီး တွန်းတိုက်မိလုမတတ်ဖြစ်နေတယ်။ အဲဒီလူအုပ်ကြီးထဲမှာ ၁၂ - နှစ်ကြာသွေးသွန်တဲ့ ဝေဒနာကိုခံစားနေရတဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်လည်းပါဝင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီအမျိုးသမီးဟာ သူပိုင်ဆိုင်တဲ့ ငွေတွေကိုသူ့ကိုကုသနိုင်မယ်ထင်တဲ့ဆရာဝန်တွေကိုပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမဟာ ပိုဆိုးလာခဲ့တယ်။

သူမဟာနေမကောင်းတဲ့သူတွေကို အရှင်ယေရှုက ပျောက်ကင်းစေတာကို ကြားခဲ့ရပြီးဖြစ်တယ်။ “ကျွန်မဟာ ယေရှုရဲ့အဝတ်စ ကိုတို့ထိလိုက်ရရင် ပျောက်ကင်းလိမ့်မယ်” လို့အသေချာယုံကြည်ခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် နောက်တော်ကိုလိုက်ပြီး အဝတ်စကို တို့ထိလိုက်တယ်။ အဲဒီ ထိထိချင်းသွေးသွန်နာ ပျောက်ခဲ့တယ်။

အရှင်ယေရှုက သူ့ဆီက တန်ခိုးထွက်သွားတာကို ချက်ချင်းသိလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် နောက်ပြန် လှည့်ပြီး “ငါ့ကိုဘယ်သူထိလိုက်တာလဲ” လို့မေးတယ်။ တပည့်တော်တွေက “ လူအုပ်ကြီးက ကိုယ်တော်ကို တိုးဝှေ့နေကြတာ ၊ ငါ့ကိုဘယ်သူတို့လိုက်လဲဘာလို့မေးရတာလဲ” လို့ပြောခဲ့ကြတယ်။

အဲဒီအမျိုးသမီးဟာအရမ်းကြောက်ရွံ့ပြီးအရှင်ယေရှုရဲ့ရှေ့မှောက်မှာဒူးထောက်လိုက်တယ်။ အဲဒီနောက်သူမက အရှင်ယေရှုကိုတို့လိုက်တဲ့အကြောင်း၊ အနာရောဂါပျောက်ကင်းသွားတဲ့အကြောင်း ကိုပြောပြခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက “မင်းရဲ့ယုံကြည်ခြင်းက မင်းရဲ့အနာရောဂါကို ပျောက်ကင်းစေပြီ၊ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းပဲ သွား​ပါတော့” လို့ ပြောခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာအရှင်အရှင်ယေရှုဟာရေအိုင်ကမ်းစပ်နားမှာလူတွေအများကြီးကိုသွန်သင်ဟောပြော နေခဲ့တယ်။အဲဒီတရားဟောတာကို နားထောင်ဖို့လူတွေအများကြီးကရောက်လာတာကြောင့် အရှင်ယေရှုဟာလုံလောက်တဲ့ နေရာအကျယ်ဝန်းရဖို့ကမ်းနားမှာကပ်ထားတဲ့လှေပေါ်တက်ပြီး လူတွေကိုဟောပြောသွန်သင်​ပေးခဲ့တယ်။

အရှင်ယေရှုကလယ်သမားတစ်ယောက်ဟာလယ်ယာစိုက်ပျိုးဖို့ထွက်သွားခဲ့တယ်။ မျိုးစေ့ကိုလက်နဲ့ကျဲဖြန်းလိုက်တဲ့အခါမျိုးစေ့တစ်ချို့ကလမ်းပေါ်မှာကျပြီးအဲဒီမျိုးစေ့တွေကိုငှက်တွေက စားသွားတယ်။

မျိုးစေ့တစ်ချို့ကတော့ မြေဆီလွာနည်းပြီးကျောက်ခဲပေါများတဲ့မြေပေါ်မှာကျသွားတယ်။ အဲဒီမျိုးစေ့တွေဟာ အမြန်အပင်ပေါက်လာ​ပေမယ့်အမြစ်တွေကောင်းကောင်းမတွယ်နိုင်ဘူး။ နေပူလာတဲ့အခါ နေပူချိန်ကြောင့်ညှိုးနွမ်းခြောက်သွေ့ပြီး သေကုန်တယ်။

အချို့မျိုးစေ့တွေက ဆူးပင်တွေပေါများတဲ့နေရာမှာကျတယ်။ အဲဒီမျိုးစေ့တွေကအပင်တွေကြီးလာ ပေမယ့် ဆူးပင်တွေရဲ့နှောက်ယှက်တာတွေ​ကြောင့် အသီးမသီးနိုင်ဘူး။

မျိုးစေ့တစ်ချို့ကတော့မြေကောင်းတဲ့နေရာမှာကျခဲ့တယ်။အဲဒီမျိုးစေ့တွေဟာကောင်းမွန်စွာရှင်သန်ကြီးထွားခဲ့ပြီးစိုက်ပျိုးခဲ့တဲ့ မျိုးစေ့အရေအတွက်ထက်အဆပေါင်း ၃၀ ၊အဆပေါင်း၆၀ ၊ အဆ​ပေါင်း ၁၀၀ လောက်အသီးနှံတွေ ရရှိတယ်။အဲဒါတွေကိုနားလည်ကြပါစေလို့ဟောတယ်။

အဲဒီပုံဥပမာကို တပည့်တော်တွေက နားမလည်လို့အရှင်ယေရှုက ရှင်းပြခဲ့တယ်။ မျိုးစေ့ဆိုတာဘုရားသခင်ရဲ့တရားစကားဖြစ်တယ်။ လမ်းပေါ်မှာကျတယ်ဆိုတာက တရားစကားကိုကြားပြီးနားမလည်တဲ့သူကိုဆိုလိုတယ်။ သူတို့ဆီမှာရှိတဲ့တရားစကားတွေကိုနတ်ဆိုးတွေကယူဆောင်သွားတယ်။

ကျောက်ခဲပေါများတဲ့မြေကတော့တရားစကားကိုကြားပြီးဝမ်းမြောက်စွာခံယူလာပေမယ့် ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတာတွေ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်တာတွေ ခံရတဲ့အခါ ဖေါက်ပြန်တတ်တဲ့သူကိုဆိုလိုတယ်။

ဆူးပင်တွေပေါများတဲ့မြေကတော့တရားစကားကိုကြားပြီးအချိန်တွေကြာလာတဲ့အခါ ကြွယ်ဝချမ်းသာတာ၊ လောကရဲ့ပျော်ရွှင်တာတွေနဲ့ပဲ မွန်းကြပ်ပြီး ဘုရားသခင်ကို မချစ်နိုင်တဲ့သူကိုဆိုလိုတယ်။ အဲဒါကြောင့်တရားစကားကိုပဲကြားနာခဲ့ပေမယ့် အသီးမသီးနိုင်ဘူး။

ကောင်းတဲ့မြေဆိုတာကတော့ ဘုရားရဲ့စကားတော်ကိုကြားနာယုံကြည်ပြီး အသီးအများကြီး သီးပွင့်စေတဲ့သူကိုဆိုလိုတယ်။

အရှင်အရှင်ယေရှုက ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ ပုံဥပမာအများကြီး ကို ပြောကြားခဲ့တယ်။ ဥပမာ ဘုရား သခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ လူတစ်ယောက်စိုက်ပျိုးလိုက်တဲ့မုန်ညှင်းစေ့ လို အစေ့တကာတို့ထက် သေးငယ်တာကို မင်းတို့သိကြတယ်။

ဒါပေမဲ့ မုန်ညှင်းစေ့ ကြီးလာတဲ့အခါ ဥယျာဉ်မှာရှိတဲ့ အပင်တွေထက် ပိုကြီးတာကို တွေ့ရတယ်။ ငှက်တွေ ခိုနားဖို့အတွက်လည်း အကိုင်းအခက်အရွက်တွေနဲ့ ပြည်စုံနေတယ်။

အရှင်ယေရှုက အခြားပုံဥပမာကို ပြောပြတာကတော့ ‘တဆေးကြောင့် မုန့်ညက်ဟာ ကြီးမားကျယ်ပြန့်လာနိုင်တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့နိုင်ငံတော်ဟာ မိန်းမလုပ်တဲ့ မုန့်ထဲမှာ တဆေးကို ထည့်နယ်ထားတဲ့ မုန့်ညက်နှင့် တူတယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ လယ်မှာဝှက်ထားတဲ့ ရတနာ နှင့်တူတယ်။ ရတနာကို အခြားသူတစ်ယောက် တွေ့သွားတဲ့အခါ ထပ်ဖုံးအုပ်ထားလိုက်တယ်။ ဝမ်းမြောက်တဲ့စိတ်အပြည့်နဲ့ ရတနာရှိတဲ့လယ်ကို ဝယ်ဖို့အတွက် သူ့မှာရှိသမျှ ဥစ္စာတွေကို ရောင်းပြီး မြေကွက်ကိုဝယ်လိုက်တယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ မွန်မြတ်တဲ့ ပုလဲနဲ့ တူတယ်။ ပုလဲကို ကျောက်မြတ်ကုန်သည် တွေ့တဲ့အခါ ဝယ်ဖို့ အတွက် သူ့မှာရှိတဲ့ စည်းစိမ်ရတနာကို ရောင်းလိုက်တယ်။

အရှင်ယေရှုက ‘ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာ အကောင်းမြင်ပြီး တခြားလူကို ရှုတ်ချတတ်တဲ့ လူတွေကို ဒီပုံဥပမာကို ပြောခဲ့ပါတယ်။ လူနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ တစ်နေ့တော့ ဗိမာန်တော်ကို ဆုတောင်းဖို့ သွားခဲ့ကြတယ်။ တစ်ယောက်က ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် ဖြစ်ပြီး နောက် တစ်ယောက်က အခွန်ခံဖြစ်တယ်။

ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ဖြစ်သူက “ဘုရားသခင်… ကျွန်တော်ဟာ တခြားလူကို ဓါးမြတိုက်တာလည်းမရှိဘူး။ လိမ်လည်း မပြောဘူး။ သူများ သားမယားကိုလည်း မပြစ်မှားဘူး။ အခွန်ခံလိုမျိုး လူဆိုးမဖြစ်တဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

ဥပမာပြောပြရရင်တော့ ကျွန်တော်ဟာ တပတ်နှစ်ခါ အစာရှောင်ပြီးကျွန်တော်ပိုင်ဆိုင်တဲ့အရာတွေထဲက ဆယ်ဖို့ တဖို့ကိုလည်း လှူတန်းခဲ့တယ်’ ဆိုပြီး ဆုတောင်းခဲ့တယ်။

ဒါပေမဲ့ အခွန်ခံဟာ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်နဲ့ ဝေးတဲ့နေရာမှာ နေရာယူပြီး ကောင်းကင်ကိုတောင် မော်မကြည့်ရဲပဲ သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ထုပြီး ‘ဘုရားသခင် ကျွန်တော်ဟာ အပြစ်သားဖြစ်တဲ့အတွက် ကျွန်တော့်ကို သနားတော်မူပါ’ ဆိုပြီး ဆုတောင်းလိုက်တယ်။

အရှင်ယေရှုက ဥပမာကို ပြောပြီးတဲ့နောက် မှာတော့ ‘ဘုရားသခင်က အခွန်ခံရဲ့ ဆုတောင်းချက်ကို နားညောင်းပြီး ဖြောင့်မတ်တဲ့သူ အဖြစ်အသိအမှတ်ပြုခဲ့တယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ရဲ့ ဆုတောင်းချက်ကိုတော့ အသိအမှတ်မပြုခဲ့ဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ချီးမြောက်တဲ့ သူကို ဘုရားသခင်က နှိမ့်ချပြီးတော့ ကိုယ်ကိုယ်ကို နှိမ့်ချတဲ့လူကိုတော့ ဘုရားသခင်ချီးမြောက်တယ်။

တစ်နေ့မှာယေရှုဟာ သူဟောပြောတာကို နားထောင်ဖို့လာတဲ့ အခွန်ခံတွေနဲ့ လူဆိုးတွေကို ဟောပြောသင်ကြားပေးခဲ့တယ်။

တစ်ချို့ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေက ‘ယေရှုဟာလူဆိုးတွေနဲ့အတူ မိတ်ဆွေဖွဲ့ရတယ်လို့’ ဆိုပြီး အပြစ်တင်ဝေဖန် ရှုတ်ချကြတယ်။ ဒါကြောင့် ယေရှုကသူတို့ကိုဒီဥပမာလေးနဲ့ သင်ကြားပေးခဲ့တယ်။

တစ်ခါက သူဌေးကြီးတစ်ယောက်မှာသားနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ တစ်နေ့တော့ သားငယ်ဖြစ်သူက ‘ကျွန်တော်ပိုင်ထိုက်တဲ့ အမွေကို ခွဲဝေပေးပါ’ ဆိုပြီးသူ့အဖေကို တောင်းဆိုခဲ့တယ်။ တောင်းဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ သူ့အဖေကသူတို့ကို အမွေခွဲပေးလိုက်တယ်။

အမွေလည်းရရော သားငယ်ဟာဖခင်အိမ်ကထွက်သွားပြီး သူပိုင်တဲ့ အမွေတွေကို မိုက်မိုက်မဲမဲဖြုန်းတီးခဲ့တယ်။

သူရတဲ့ အမွေတွေကုန်တဲ့အချိန်မှာပဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အဲ့ဒီပြည်မှာ အစာငတ်မွတ်ခြင်းဘေးကဆိုက်ရောက်လာတယ်။ ဝမ်းရေးပြသနာနဲ့ ကြုံရတဲ့အခါသူဟာ ဝက်ကို ထိန်းကျောင်းတဲ့ အလုပ်လုပ်ရတယ်။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ ဝက်ထိန်းတဲ့အခါဝက်ရဲ့ အစာကိုတောင်စားချင်စိတ်သူ့မှာဖြစ်လာတယ်။

စိတ်ဓာတ်တွေလည်းကျ၊ ဗိုက်ကလည်းဆာ၊ အဲ့လိုပြဿနာကြုံရတော့ ဘာလုပ်ရမလဲ သူစဉ်းစားတဲ့အခါမှာ နောက်ဆုံး သူ့အဖေဆီကို ပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်တော့တယ်။ သူပြန်ရောက်ရင် သူ့အဖေရဲ့ သားအဖြစ်နဲ့ မဟုတ်ဘဲ အစေခံတစ်ယောက်ရဲ့ သားအဖြစ်လက်ခံပေးဖို့ တောင်းဆိုမယ်ပေါ့။

ဒါကြောင့် သူ့အဖေအိမ်ကို ပြန်လာတော့တယ်။ သူ့အဖေက သူ့သားကိုလည်းတွေ့ရော သနားပြီးတော့ ဖက်နမ်းတယ်။

သားငယ်က ‘အဖေ ကျွန်တော်ဟာဘုရားသခင်ကိုလည်းပြစ်မှားတယ်။ အဖေ့ကိုလည်း ပြစ်မှားတယ်။ သားလို့အခေါ်ခံဖို့မထိုက်တန်ဘူး’ဆိုပြီး ငိုယိုပြီး သူ့အဖေကို တောင်းပန်တယ်။

သူ့အဖေကတော့ သူ့ရဲ့ အခိုင်းအစေကို ခေါ်ပြီး သူ့သားအတွက် အင်္ကျီအသစ်၊ လက်စွပ်နဲ့ ဖိနပ်ကို ယူလာခိုင်းတယ်။ စားသောက်ပွဲကြီးကိုလည်း အဆူဖြိုးဆုံး အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကိုသတ်ပြီး ပြင်ဆင်ဖို့ ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလို မင်္ဂလာရှိတဲ့ပွဲကို လုပ်တာလဲဆိုတော့ သေသွားတဲ့သားက အသက်ပြန်ရှင်လာတယ်။ အရင်က ပျောက်သွားတဲ့သားကို အခု ပြန်တွေ့လို့ဖြစ်တယ်။

စားသောက်ပွဲကျင်းပတဲ့အချိန်မှာ သားကြီးဟာ လယ်တောကပြန်လာပြီး သီချင်းသံ၊ တီးခတ်သံတွေကို ကြားရတဲ့အခါမှာတော့ ဘာသံတွေလဲ ဆိုပြီး နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေတယ်။

ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကိုသိရတဲ့အခါမှာတော့ အရမ်းစိတ်ဆိုးပြီးအိမ်ထဲကို မဝင်ဘဲနေလိုက်တယ်။ ဖခင်ကသူ့သားကြီးဆီလာပြီးစားသောက်ပွဲမှာပါဝင်ဖို့ ခေါ်တယ်။ ဒါကို သူ့သားကြီးငြင်းတယ်။

သားကြီးက ‘ကျွန်တော်ဟာ အဖေ့စကားကို နားထောင်ပြီး အဖေ့အတွက်ဒီနေ့အထိ သစ္စာရှိရှိ ကြိုးစားလုပ်ပေးပေမဲ့အဖေဟာကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေတွေအတွက် ဆိတ်ကလေးတစ်ကောင် တောင် မသတ်ပေးဘူး။ အခု ဒီသားဆိုးသားမိုက်ပြန်လာတာကိုကျတော့ အကောင်းဆုံးနွားကိုသတ်ပေး တယ်’ ဆိုပြီး စောဒကတက်ပြလိုက်တယ်။

သူ့အဖေကလည်း ‘သား အဖေပိုင်တဲ့အရာအားလုံးဟာ အဖေ့အနားမှာ အမြဲရှိတဲ့ သားကြီးအတွက် ဖြစ်ပြီးသားလေ။ အခုသားညီကတော့ သေဆုံးပြီးပြန်ရှင်လာတာ။ အရင်က ပျောက်ပြီး အခု ပြန်တွေ့လို့ အဖေတို့က ပွဲလုပ်ပြီး ဂုဏ်ပြုပေးတာပါ’ ဆိုပြီး သူ့သားကြီးကိုရှင်းပြတယ်။

တစ်နေ့မှာ အရှင်ယေရှုက ပေတရု၊ ယာကုပ်နဲ့ ယောဟန်လို့ခေါ်တဲ့ တပည့်တော်သုံးယောက်နဲ့ မြင့်တဲ့ တောင်ပေါ်ကို ဆုတောင်းဖို့ တက်သွားကြတယ်။ (အရှင်ယေရှုကို ဗတ္တိဇံ ပေးတဲ့ ယောဟန် မဟုတ်ဘူး အခြား ယောဟန် တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။)

ယေရှုရဲ့ မျက်နှာဟာ ဆုတောင်းတဲ့အခါ နေရောင်လို လင်းလက်ပြီး ဝတ်ရုံတော်ဟာ အလင်းရောင်လို ဖြူဝင်းလာတယ်။ အဲဒီလောက် ဖြူဖွေးတောက်ပနေအောင် ဘယ်သူမှ မလုပ်နိုင်ဘူး။

အဲဒီနောက် မောရှေနဲ့ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူ ဧလိယတို့ဟာ ပေါ်လာပြီး၊ အရှင်ယေရှုနဲ့အတူ စကားပြောကြတယ်။ သူတို့ဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ရာချီက အသက်ရှင်ခဲ့သူတွေ ဖြစ်ကြတယ်။ သူတို့ဟာ မကြာမီ ယေရုရှလင်မြို့မှာ ဖြစ်ပျက်မဲ့ အရှင်ယေရှုအသေခံမဲ့ အကြောင်းကို ပြောခဲ့ကြတယ်။

မောရှေ၊ ဧလိယနဲ့ အရှင်ယေရှုတို့ စကားပြောနေတာကို ပေတရုက ကြည့်ပြီး နှစ်သက်တာကြောင့် “ဒီနေရာမှာ နေဖို့ကောင်းပါတယ်။ အလိုတော်ရှိရင် အရှင့်အဖို့ တဲတစ်ဆောင်၊ မောရှေအဖို့ တစ်ဆောင်နဲ့ ဧလိယအဖို့ တစ်ဆောင်စီ တဲသုံးဆောင်ကို ကျွန်တော်တို့ ဆောက်လုပ်ပါမယ်” လို့ ပြောတယ်။ ပေတရုဟာ သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဘယ်လို ပြောခဲ့တယ်ဆိုတာကို မသိဘူး။

အဲဒီလို ပေတရုက ပြောနေတဲ့အခါမှာ လင်းလက်တဲ့ မိုးတိမ်တွေဟာ ဆင်းသက်လာပြီး တပည့်တော် တွေကို ဝန်းရံပြီးတော့ “ဒီသူဟာ ငါနှစ်သက်တဲ့ ငါ့ရဲ့ ချစ်သားပဲ ဖြစ်တယ်။ သူ့စကားကို နားထောင်ကြ” လို့ မိုးတိမ်ထဲက အသံ​​ ထွက်လာတယ်။ အဲဒီအခါ တပည့်တော်တို့ဟာ ကြောက်ပြီး မြေပေါ်မှာ လဲကျကုန်တယ်။

အဲဒီနောက် ယေရှုက တပည့်တော်တွေကို လက်နဲ့ တို့ပြီး “မကြောက်ကြနဲ့၊ ထတော့” လို့ပြောတယ်။ တပည့်တော်တွေဟာ ကြည့်ကြတဲ့အခါ အရှင်ယေရှုကလွဲလို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မတွေ့ ကြတော့ဘူး။

အရှင်ယေရှုနဲ့ တပည့်တော်သုံးယောက်တို့ဟာ တောင်ပေါ်က ဆင်းလာခဲ့ကြတယ်။ အဲဒီနောက် အရှင်ယေရှုက “မကြာခင် ငါဟာ သေခြင်းတရားကို ရင်ဆိုင်ရမယ်။ သေတာကနေ ပြန်မရှင်ခင်တိုင်အောင် မင်းတို့ဟာ ဒီနေရာမှာမြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့ဟာတွေကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောကြနဲ့” လို့ မှာထားခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာ အရှင်ယေရှုဟာ လာဇရု အပြင်းဖျားတဲ့ သတင်းကို ကြားရတယ်။ အရှင်ယေရှုက သတင်းကြားကြားချင်းပဲ "အခုဖြစ်တဲ့ ဖျားနာခြင်းဟာ သူ့ကိုသေစေဖို့မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်ဘုန်းတော် ထင်ရှားဖို့အတွက်ပဲဖြစ်တယ်" လို့ပြောလိုက်တယ်။ လာဇရုရဲ့ အစ်မနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ မာရိနဲ့ မာသဟာ အရှင်ယေရှုနဲ့ အရမ်းရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတွေဖြစ်ကြတယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ သူ့မိတ်ဆွေတွေကို ချစ်ပေမဲ့လည်း သူရှိတဲ့နေရာကနေနှစ်ရက်ကြာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့တယ်။

နှစ်ရက်ကြာပြီး၊ အရှင်ယေရှုက သူ့တပည့်တော်တွေကို "ယုဒပြည်ကို သွားကြစို့" လို့ပြောတဲ့အခါမှာတော့ တပည့်တော်တွေက "ကိုယ်တော်၊ အဲ့ဒီဒေသကလူတွေကကိုယ်တော်ကို မကြာခင်ကပဲ သတ်ချင်နေကြတာလေ" လို့ပြောတော့ အရှင်ယေရှုက "ငါတို့ရဲ့မိတ်ဆွေ လာဇရု အိပ်ပျော်နေလို့ ငါသူ့ကိုသွားနှိုးရမယ်" လို့ပြောလိုက်တယ်။

အရှင်ယေရှုရဲ့တပည့်တော်တွေက "သခင်၊ လာဇရု အိပ်ပျော်နေရင်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့" လို့ ပြောကြတယ်။ အရှင်ယေရှုက "လာဇရု သေသွားပြီ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ ငါမရှိခဲ့တာ ငါ့အတွက် ပိုကောင်းတယ်။ ဒါမှ မင်းတို့ ငါ့ကို ယုံကြည်နိုင်ကြမယ်" လို့ပြောလိုက်တယ်။

လာဇရုနေတဲ့ မြို့ကိုအရှင်ယေရှုရောက်တဲ့အခါ လာဇရုသေခဲ့တာ လေးရက်ကြာသွားပြီ။ အရှင်ယေရှုကို မာသကသွားကြိုပြီးတော့ "သခင်၊ ကိုယ်တော်ဒီမှာရှိရင် လာဇရု သေမှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်တော်တောင်းသမျှကို ဘုရားသခင် ပေးမယ်လို့ ကျွန်မယုံကြည် ပါတယ်" လို့ ပြောတယ်။

အရှင်ယေရှုက "ငါဟာ ထမြှောက်ခြင်းနဲ့ အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်တယ်။ ငါ့ကို ယုံကြည်တဲ့လူတွေဟာ သေသွားပေမဲ့လည်း ပြန်ရှင်လာလိမ့်မယ်။ ငါ့ကို ယုံကြည်တဲ့လူဟာ ဘယ်တော့မှ မသေရဘူး။ အဲ့ဒါကို ယုံပါသလား" ဆိုပြီးမေးလိုက်တယ်။ မာသက "ဟုတ်ကဲ့၊ သခင် ကျွန်မယုံပါတယ်။ ကိုယ်တော်ဟာ ကယ်တင်ရှင် မေရှိယ၊ ဘုရားသခင်ရဲ့သားတော် ဖြစ်ပါတယ်" လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။

သူတို့ စကားပြောပြီးနောက်မှာ မာရိဟာ သူတို့ဆီကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ ပြီးတော့အရှင်ယေရှုရဲ့ခြေတော်ရင်းမှာ ပြပ်၀ပ်ပြီး "သခင်၊ ကိုယ်တော် ဒီနေရာမှာရှိရင် လာဇရု သေမှာမဟုတ်ဘူး" ဆိုပြီးပြောပြတယ်။ အရှင်ယေရှုက "လာဇရုကို ဘယ်မှာထားသလဲ" လို့မေးတဲ့အခါ သူတို့က "သင်္ချိုင်း မှာရှိပါတယ်။ လာကြည့်ပါ" လို့ပြောတယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ စိတ်မကောင်းခြင်းကြီးစွာနဲ့မျက်ရည်ကျခဲ့တယ်။

အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက သင်္ချိုင်းတွေဟာ ကျောက်ဂူသင်္ချိုင်းတွေဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒီကျောက်ဂူရဲ့ အဝကို ကျောက်ပြားနဲ့ လှိမ့်ပြီးတော့ ဖွင့်ပိတ်နိုင်တယ်။ အရှင်ယေရှုသင်္ချိုင်းကိုရောက်တဲ့အခါမှာတော့ "ကျောက်ဂူရဲ့ အဝကို လှိမ့်ဖွင့်လိုက်ပါ" လို့ ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မာသက "သူသေတာ လေးရက်ရှိပြီ။ အနံ့ဆိုးထွက်လိမ့်မယ်" ဆိုပြီးပြောတယ်။

အရှင်ယေရှုက "ငါ့ကို ယုံကြည်ရင် ဘုရားသခင်ရဲ့ဘုန်းတော်မြင်တွေ့ရမယ်လို့ ငါပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား’ ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။ သူတို့ ထိုကျောက်ပြားကို လှိမ့်ပြီးတော့ဖွင့်လိုက်တယ်။

ဖွင့်ပြီးတဲ့အခါ အရှင်ယေရှုက ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ပြီးတော့ " အဖ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ စကားကိုကြားတဲ့အတွက် ကျေးဇူးချီးမွမ်းပါတယ်။ အဖဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့စကားကို အမြဲနားထောင်နေတာကို ကျွန်တော်သိတယ်။ အခုဒီအချိန်ဒီမှာရပ်နေတဲ့ လူတွေဟာ အဖဟာ ကျွန်တော့်ကို စေလွတ်ခဲ့တာကို သိရှိအောင် ကျွန်တော်အခု ပြောလိုက်မယ် " လို့ပြောပြီး အရှင်ယေရှုက " လာဇရု ထွက်လာခဲ့ " လို့ခေါ်လိုက်တယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ လာဇရု ထွက်လာခဲ့တယ်။ အလောင်းကို ပတ်ရစ်ထားတဲ့ အဝတ်နဲ့ သူဟာထွက်လာခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုက လာဇရုကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ဖြည်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဒီအဖြစ်အပျက်ကို မြင်ကြတဲ့ယုဒလူမျိုးတွေဟာ အရှင်ယေရှုကို ယုံကြည်လာကြတယ်။

ယုဒဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေကတော့ အဲ့လိုဖြစ်တာကို မနာလိုဖြစ်ကြတယ်။ သူတို့ အတူတကွစုရုံးကြပြီးတော့ အရှင်ယေရှုနဲ့ လာဇရုကိုဘယ်လိုသတ်နိုင်မလဲ ဆိုပြီးအကြံထုတ်ကြတယ်။

နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း ဂျူးလူမျိုးတွေဟာ ပသခါပွဲကို ကျင်းပကြတယ်။ ဒီပွဲကို ကျင်းပရခြင်းအကြောင်းအရင်းက ဟိုးအရင်နှစ်ပေါင်းများစွာက အီဂျစ်ပြည်မှာ ကျွန်ခံခဲ့ဖူးတဲ့ သူတို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေကို ကျွန်ဘဝက လွတ်အောင် ဘုရားသခင် ကယ်ခဲ့လို့ ဖြစ်တယ်။ သုံးနှစ်ကြာလာတဲ့အချိန်အထိ အရှင်ယေရှုက လူတွေကို တရားဟောခဲ့တယ် သင်ကြားပေးခဲ့တယ်။ တစ်နေ့တော့ အရှင်ယေရှုဟာ သူ့တပည့်တော်တွေကို ‘ယေရုရှလင်မှာ မင်းတို့နဲ့အတူ ပသခါပွဲစားချင်တယ်။ အဲဒီမြို့မှာ ငါအသေခံရလိမ့်မယ်’ လို့ပြောတယ်။

အရှင်ယေရှုရဲ့တပည့်တော်တွေထဲမှာ ယုဒက ဘဏ္ဍာထိန်း ဖြစ်တယ်။ သူကငွေ အရမ်းတပ်မက်တယ်။ ဒါကြောင့်ငွေကိုင်တဲ့အခါ ခဏခဏငွေအိတ်ထဲကငွေကို ခိုးယူတယ်။ ယေရှုနဲ့ သူ့တပည့်တွေက ယေရုရှလင်မြို့ကိုရောက်တဲ့အခါ ယုဒက ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေဆီသွားပြီး အရှင်ယေရှုကို ဖမ်းဆီးဖို့ သူကူညီပေးမယ်လို့ ပြောတယ်။ ပြီးတော့ အဲ့လိုလုပ်ပေးရင်အခပေးရမယ်လို့လဲပြောတယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေက ယေရှုကို ကယ်တင်ရှင် အဖြစ်လက်မခံတဲ့အပြင် အပြစ်ရှာနေတာကို သူကသိနေတယ်။

ဂျူးဘာသာရေးခေါင်းဆောင်က ဦးဆောင်ပြီးတော့ ယုဒကို ငွေသုံးဆယ်ပေးလိုက်တယ်။ အရှင်ယေရှုကိုဖမ်းနိုင်အောင် ကူညီပေးဖို့ပေါ့။ ယုဒကလည်း သဘောတူပြီးထွက်သွားတယ်။ ဒါဟာဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေ ပြောထားတဲ့အတိုင်းပြည့်စုံလာတာ ဖြစ်တယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ပဲယေရှုကို ဖမ်းပေးနိုင်မယ့်အကွက်ကို သူချောင်းနေတော့တယ်။

ယေရုရှလင်မှာ ယေရှုဟာ သူ့တပည့်တော်တွေနဲ့အတူ ပသခါပွဲကိုကျင်းပတယ်။ အဲ့ဒီပွဲမှာသူဟာမုန့်တစ်ချို့ကိုဖဲ့ယူပြီးတော့ ‘ဒီမုန့်ကိုစားပါ။ဒါဟာမင်းတို့အတွက် ကျိုးပဲ့ကြေမွတဲ့ ငါ့ရဲ့အသားဖြစ်တယ်။ ငါ့ကိုသတိရဖို့စားကြပါ။’ ဆိုပြီးတော့ သူအသတ်ခံရမယ့်အကြောင်းကို ပြောပြတယ်။

အဲ့ဒီနောက်မှာ ခွက်ကို ယူပြီးတော့ပြောတယ်။ ‘ဒီခွက်ကိုသောက်ပါ။ ဒီခွက်က မင်းတို့ရဲ့အပြစ်ကိုလွတ်ဖို့စီးကျတဲ့ ငါ့ရဲ့ကတိတော် အသစ်ဖြစ်တဲ့ အသွေးဖြစ်တယ်။ မင်းတို့သောက်တဲ့အခါတိုင်း ငါ့ကို အမှတ်ရဖို့အတွက်ဖြစ်စေပါ။’

အဲ့ဒီနောက်မှာ အရှင်ယေရှုက သူ့ရဲ့တပည့်တွေကို ပြောတယ်။ ‘မင်းတို့အထဲကတစ်ယောက်ဟာ ငါ့ကို ရန်သူလက်ထဲ အပ်လိမ့်မယ်။’ အဲ့ဒါကို သူ့တပည့်တွေလည်းကြားရော ပျာယာခပ်ကုန်ပြီးတော့ ‘ဘယ်သူက ဒီလိုမျိုးလုပ်ရဲတာလဲ’ လို့မေးတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ အရှင်ယေရှုက ‘ငါမုန့်ပေးတာကို ရတဲ့လူပဲ’ လို့ပြောပြီး မုန့်ကိုယူပြီး ယုဒကိုပေးလိုက်တယ်။

ယုဒကမုန့်ကိုယူလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာ စာတန်က သူ့အထဲကို ချက်ချင်း ဝင်လာတယ်။ ယုဒက ထွက်သွားပြီး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ တွေ့ပြီး အရှင်ယေရှုကို ဖမ်းနိုင်အောင် ကူညီပေးမှာ ဖြစ်တယ်။

အရှင်ယေရှုနဲ့ သူ့တပည့်တော်တွေဟာ ညစာစားပြီးတာနဲ့ သံလွင်တောင်ကို သွားကြတယ်။ အရှင်ယေရှုက “ဒီညမှာ မင်းတို့အားလုံး ငါ့ကို စွန့်ပစ်သွားကြလိမ့်မယ်” ကျမ်းစာမှာရေးထားတဲ့အတိုင်း “ငါနဲ့ငါ့သိုးတွေ ဟာ ရိုက်နက်ခြောက်လန့်တာကို ခံရလို့ တကွဲတပြား ကွဲပြားသွားကြလိမ့်မယ်” လို့ ပြောလိုက်တယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ ပေတရုက “ ကိုယ်တော် တခြားလူတွေက ကိုယ်တော်ကို စွန့်ပစ်ရင်လည်း ကျွန်တော်က မစွန်ပစ်ဘူး”လို့ပြောလိုက်တယ်။ ​အရှင်ယေရှုက “စာတန်က မင်းမှာရှိတဲ့အရာအားလုံးကို အသုံးပြုချင်နေတယ် ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့ယုံကြည်ခြင်း ယိုင်မသွားအောင်ငါ မင်းအတွက်ဆုတောင်းနေတယ်။ ဒါတောင်မှ ပေတရု၊ ဒီည ကြက်ဖ မတွန်ခင် မင်းကငါ့ကို သုံးကြိမ်ငြင်းပယ်လိမ့်မယ်”

ပေတရုက “ကျွန်တော် သေရရင်တောင်မှကိုယ်တော့်ကို မငြင်းပယ်ဘူး”လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ် တခြားတပည့်တော်တွေကလည်း အဲဒီအတိုင်း အရှင်ယေရှုကို ပြန်ပြောကြတယ်။

အရှင်ယေရှုနဲ့ သူ့တပည့်တွေက ဂေသရှေမန်ဥယာဉ်ကို ရောက်သွားတယ်။ အရှင်ယေရှုက သူ့တပည့်တွေကို စုံစမ်းခြင်းမခံရဖို့ ဆုတောင်းခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ အရှင်ယေရှုက သူတစ်ယောက်တည်း ဆုတောင်းဖို့ထွက်သွားတယ်။

အရှင်ယေရှုက သုံးကြိမ်ဆုတောင်းတယ်။ “ အဖ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီဒုက္ခခွက်ဖလား ကနေလွဲလို့ရရင် လွဲပေးပါ ဒါပေမဲ့ လူတွေအပြစ်ကလွတ်အောင်လုပ်နိုင်တဲ့ တခြားနည်းလမ်းမရှိရင်တော့ အဖရဲ့အလိုတော်အတိုင်း ဖြစ်ပါစေ”ဆိုပြီးဆုတောင်းတယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ အရမ်းစိတ်အားငယ်ပြီး နွမ်းနယ်နေတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ ချွေးတွေက သွေးလို စီးကျလာတယ်။ ဘုရားသခင်က ကောင်းကင်တမန်ကိုစေလွတ်ပြီးအရှင်ယေရှုကို အားပေးခိုင်းတယ်။

အရှင်ယေရှုဟာ ဆုတောင်းပြီး တဲ့အခါတိုင်းသူ့တပည့်တွေဆီပြန်လာကြည့်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့တပည့်တွေက အိပ်ပျော်နေကြတယ်။ သုံးကြိမ်မြောက်လာကြည့်တဲ့အခါမှာတော့ အရှင်ယေရှုက သူ့တပည့်တွေကို “ထကြထကြငါ့ကို အပ်နှံမယ့်အချိန်ရောက်ပြီ” လို့ပြောတယ်။

အဲ့ချိန်မှာ ယုဒရှကာရုတ်ဟာဘာသာရေးခေါင်းဆောင် တွေ၊ စစ်သားတွေ၊ အတူ ဓါးတွေလှံတွေအများကြီးကိုင်ပြီး ရောက်လာကြတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ ယုဒရှကာရုတ်က အရှင်ယေရှုအနားကိုလာပြီးတော့ အရှင်ယေရှုကို ‘ဆရာ’ လို့နှုတ်ဆက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ အဲလိုလုပ်ပြတာဟာ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေက အရှင်ယေရှုကို သိအောင်လို့ပေါ့။ အရှင်ယေရှုက “ယုဒ မင်းရဲ့အနမ်းနဲ့ ငါ့ကို သစ္စာဖောက်တာလား”လို့ ပြောလိုက်တယ်။

စစ်သားတွေက အရှင်ယေရှုကို ဖမ်းလိုက်တဲ့အခါမှာ ပေတရုက သူ့ရဲ့ဓါးကိုဆွဲထုတ်ပြီးတော့ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်နောက် ပါလာတဲ့ သူတို့ရဲ့တပည့်တစ်ယောက်ရဲ့ နားရွက်ကို ဖြတ်လိုက်တယ်။ အဲ့ချိန်မှာ အရှင်ယေရှုက “ဓါးကို ပြန်ထားပါ။ ငါ့ကိုကာကွယ်ဖို့အတွက်ငါ့အဖေကို ကောင်းကင်တမန်တွေစေလွတ်ခိုင်းလို့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့အဖေရဲ့အလိုတော်အတိုင်း လိုက်နာရမယ်”လို့ပြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နားရွက်ပြတ်သွားတဲ့သူကို ပြန်ပြီး ကောင်းသွား အောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အရှင်ယေရှုကိုဖမ်းခေါ်သွားတဲ့အချိန်မှာ သူ့တပည့်တွေအားလုံးဟာ ထွက်ပြေးသွားကြတယ်။

ညအချိန် ရောက်တဲ့အခါ အရှင်ယေရှုကို မေးခွန်းတွေမေးမြန်းဖို့ ရောမ စစ်သားတွေက ယုဒလူမျိုးတွေရဲ့ အကြီးဆုံး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် အိမ်ကို ခေါ်သွားကြတယ်။ ပေတရုဟာ စစ်သားတွေအနောက်က လိုက်လာခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုကို ယုဒလူမျိုးတွေရဲ့ အကြီးဆုံး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် အိမ်ထဲကို ​ခေါ်သွားပြီးတဲ့အခါ ပေတရုဟာ အပြင်မှာ မီးလုံပြီး နေရစ်ခဲ့တယ်။.

အိမ်ထဲကို ရောက်တဲ့အခါ၊ ဂျူးလူမျိုးခေါင်းဆောင်တွေကအရှင် ယေရှုကို တရားစီရင်ကြတယ်။ အရှင်ယေရှုကို အပြစ်ရှာဖို့ မမှန်တဲ့ သက်သေတွေကို ခေါ်လာကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ သက်သေတွေက အချင်းချင်း ကိုက်ညီတာမရှိလို့ ဂျူးလူမျိုး ခေါင်းဆောင်တွေက အရှင်ယေရှုမှာ အပြစ်တစုံတရာ ရှိတယ်ဆိုတာကို သက်သေမပြနိုင်ခဲ့ကြဘူး။ အရှင်ယေရှုကတော့ ဘာမှ ပြန်ပြီးမပြောဘူး။.

နောက်ဆုံမှာ ဂျူးလူမျိုးတွေရဲ့ အကြီးဆုံး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်က အရှင်ယေရှုကို “ခင်ဗျားဟာ အသက်ရှင်တဲ့ ထာဝရဘုရားရဲ့ သားတော် ကယ်တင်ရှင် ဟုတ်သလား” လို့မေးတယ်။

အရှင်ယေရှုက “မှန်တယ် ကျွန်ုပ်ဟာ ခမည်းတော်နဲ့ ထိုင်ပြီး ကောင်းကင်က ဆင်းလာတာကို ခင်ဗျား မြင်လိမ့်မယ်” လို့ ပြောတဲ့အခါ၊ ဂျူးလူမျိုးတွေရဲ့ အကြီးဆုံး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် က ဒေါသနဲ့ အဝတ်ကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ဂျူး ဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်တွေကို “အခြား သက်သေတွေကို ရှာဖို့မလိုတော့ဘူး၊ သူဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော် ဖြစ်တယ်လို့ ပြောတာကို ခင်ဗျားတို့ ကြားသိပြီ ဖြစ်တယ်။ ခင်ဗျားတို့ကော ဘယ်လို တရားစီရင်မလဲ” ဆိုပြီးပြောတယ်။

ဂျူးလူမျိုး ခေါင်းဆောင်တွေက သူတို့တွေရဲ့ အကြီးဆုံး ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ဆီကို “သေထိုက်သည်” လို့ ပြန်ဖြေကြတယ်။ အဲဒီနောက် အရှင်ယေရှုကို တံတွေးနဲ့ ထွေးပြီးရိုက်နှက်တယ် ပြစ်တင်ရှုံ့ချကြတယ်။

ပေတရုက အိမ်တော်ရှေ့မှာ စောင့်နေတဲ့အခါမှာ အစေခံ ကျွန်မတစ်ယောက်က သူ့ကို မြင်သွားပြီး “ရှင်ဟာ အရှင်ယေရှုရဲ့ အပေါင်းအပါ မဟုတ် လား” လို့ မေးတဲ့အခါ ပေတရုက “မဟုတ်ဘူး” လို့ ငြင်းတယ်။ အဲဒီနောက် အခြား မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ထပ်မေးတဲ့အခါ “မဟုတ်ဘူး”လို့ ငြင်းပြန်တယ်။ နောက်ဆုံးမှာ လူတွေက “ခင်ဗျားဟာ ဂါလိလဲပြည်သား အရှင်ယေရှုရဲ့ အပေါင်းအပါ ဖြစ်တာ ငါတို့သိတယ်” လို့ ပြောကြတယ်။

အဲဒီတော့ ပေတရုက “ခင်ဗျားတို့ပြောတဲ့သူကို ကျွန်တော်သိရင်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကျိန်ဆဲခြင်းကို ခံရပါစေ” လို့ ကျိန်ပြီးတော့ ပြောတယ်။ ခဏကြာတော့ ကြက်ဖတွန်တဲ့အချိန်မှာ အရှင်ယေရှုက ပေတရုကို လှည့်ကြည့်တယ်။

အဲဒီတော့ ပေတရုဟာ အဝေးကို ထွက်ပြေးသွားပြီးတော့ အရမ်းငိုပါတော့တယ်။ အရှင်ယေရှုကို ပေးအပ်ခဲ့တဲ့ ယုဒရှကာရုတ်က ဂျူးလူမျိုးခေါင်းဆောင်တွေ အရှင်ယေရှုကို သတ်ဖို့ အတည်ပြုလိုက်တဲ့ အကြောင်းကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ ပူဆွေးသောက ရောက်ပြီးတော့ အဝေးကိုသွားပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အဆုံး စီရင်ခဲ့တယ်။

မနက်စောစောမှာ ဂျူးလူမျိုးခေါင်းဆောင်တွေက အရှင်ယေရှုကို ရောမမြို့ဝန်မင်း ပိလတ်ဆီကို ခေါ်သွားကြတယ်။ အဲဒီလူတွေက ပိလတ်မင်းဟာ အရှင်ယေရှုကို ပြစ်တင်ရှုံ့ချပြီး သေမိန့်ကို ပေးလိမ့် မယ်လို့ သူတို့ထင်ကြတယ်။ ပိလတ်မင်းက အရှင်ယေရှုကို “ခင်ဗျားဟာ ယုဒရှင်ဘုရင်လား” လို့ မေးတယ်။

အရှင်ယေရှုက “ဟုတ်တယ် ဒါပေမဲ့ ငါ့ရဲ့နိုင်ငံတော်ဟာ လောကရဲ့နိုင်ငံတော် မဟုတ်ဘူး။ တကယ်လို့ ဒီလောကမှာသာ ဆိုရင် ငါ့ရဲ့တပည့်တွေက ငါ့အဖို့ တိုက်ပေးကြလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါဟာ ထာဝရဘုရားသခင်ရဲ့ သမ္မာတရား အကြောင်းကို ပြောဖို့အတွက် ဒီ​လောကကို လာတာဖြစ်တယ်။ သမ္မာတရားကို မြတ်နိုးသူတိုင်း ငါ့ကို နာခံကြလိမ့်မယ်” လို့ ပြောတယ်။ အဲဒီအခါ ပိလတ်မင်းက “သမ္မာတရား ဆိုတာ ဘာလဲ” လို့ မေးတယ်။

အရှင်ယေရှုနဲ့ စကားပြောပြီးတဲ့နောက် ပိလတ်မင်းဟာ လူအုပ်ဆီကို ထွက်ပြီး “ဒီလူ့ဆီမှာ အပြစ်တစုံတရာကို ငါမတွေ့ဘူး” လို့ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဂျူးလူမျိုး ခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ လူအုပ်ကြီးက “အဲဒီလူကို ကားစင်တင်ပြီး သတ်ပါ” လို့ အကျယ်ကြီး အော်ပြောကြတယ်။ ပိလတ်မင်းက “အဲဒီလူဟာ အပြစ်သား မဟုတ်ဘူး” လို့ ပြန်ပြောပေမဲ့လဲ လူအုပ်ကြီးက ပိုပြီး ကျယ်ကျယ် အော်ကြတယ်။ အဲဒီတော့ ပိလတ်မင်းက “အဲဒီလူဟာ အပြစ်သား မဟုတ်ဘူး” လို့ သုံးကြိမ်မြောက် ပြောတယ်။

ပိလတ်မင်းက လူအုပ်တွေနဲ့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်မှာကို ကြောက်ပြီး သူရဲ့ စစ်သားတွေနဲ့ အရှင်ယေရှုကို ကားစင်တင်ဖို့ သဘောတူခဲ့တယ်။ ရောမတပ်သားတွေက အရှင်ယေရှုကို ကြာပွတ်နဲ့ရိုက်ပြီး တော်ဝင် ဝတ်ရုံတော်ကို ပေးခြုံတယ်၊ ဆူးနဲ့လုပ်ထားတဲ့ သရဖူကို သူ့ခေါင်းပေါ်မှာ ဆောင်းပေးခဲ့ကြ တယ်။ ပြီးတော့ အရှင်ယေရှုကို “ကြည့်ကြ၊ ဒီလူဟာ ဂျူးရှင်ဘုရင် ဖြစ်တယ်” လို့ ကဲ့ရဲ့ပြီး ပြောခဲ့ ကြတယ်။

စစ်သားတွေဟာ အရှင်ယေရှုကို ကို လှောင်ပြောင်ပြီးတဲ့နောက်မှာ သူ့ကိုကားတင် သတ်ဖို့အတွက်ခေါ်သွားကြတယ်။ ခေါ်သွားတဲ့အခါ သူ့ကို တင်သတ်မဲ့ ကားတိုင်ကိုလည်း ထမ်းစေခဲ့ပါတယ်။

စစ်သားတွေဟာ အရှင်ယေရှုကို ဦးခေါင်းခွံအရပ်လို့ခေါ်တဲ့ ဂေါလဂေါသဆီကို ခေါ်သွားကြတယ်။ သူလက်နဲ့ခြေကို ကားတိုင်မှာ ရိုက်ထားတယ်။ အရှင်ယေရှုက ‘သူတို့ဟာ သူတို့လုပ်တဲ့ လုပ်ရပ်ကို မသိလို့ သူတို့လုပ်တဲ့အပြစ်ကို ခွင့်လွတ်ပေးတော်မူပါ’ ဆိုပြီးသူ့ဖခမည်းတော်ကို တောင်းပန်ပေးခဲ့တယ်။ ပိလတ်မင်းက အရှင်ယေရှုရဲ့ အသတ်ခံရတဲ့ လက်ဝါးကားတိုင်ပေါ်မှာ ‘ဂျူးတို့ရဲ့ ဘုရင်’ ဆိုတဲ့ စာတန်းကို ရေးခိုင်းပြီး လက်ဝါးကားတိုင်ပေါ်မှာ ရိုက်ထားခဲ့ကြတယ်။

စစ်သားတွေက အရှင်ယေရှုရဲ့အဝတ်အစားကို စရေးတံချကြတယ်။ ရှေးကဘုရားစကားပြောပေးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း အခုပြည့်စုံလာတာကို တွေ့လာရတယ်။ ‘သူတို့ဟာ ငါ့ဝတ်ရုံတော်ကို စရေးတံချကြလိမ့်မယ်။’

သူခိုးနှစ်ယောက်ကြားမှာ အရှင်ယေရှုကိုထားပြီး ကွပ်မျက်ကြတယ်။ သူတို့အထဲက တစ်ယောက်ကတော့ အရှင်ယေရှုကို ကဲ့ရဲ့ပြီး အခြားတစ်ယောက်ကတော့ ကဲ့ရဲ့တဲ့လူကို ‘ဘုရားကိုမကြောက်ဘူးလား။ ငါတို့က အပြစ်ရှိပေမဲ့ ဒီလူက အပြစ်မရှိဘူး။’ လို့ပြောပြီး အရှင်ယေရှုဘက်ကို လှည့်ပြီး ‘ကိုယ်တော်ရဲ့ နိုင်ငံတော်မှာ ကျေးဇူးပြုပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို သိမှတ်ပေးပါ’လို့ပြောလိုက်တယ်။ အရှင်ယေရှုကသူ့ကို ‘ဒီနေ့ပဲ ပါရသိသုဘုံမှာ ငါနဲ့အတူရှိလိမ့်မယ်’ လို့ပြောခဲ့တယ်။

လူအုပ်ကြီးထဲက ဂျူးဘာသာရေးခေါင်းဆောင်နဲ့ အခြားလူတွေက အရှင်ယေရှုကို လှောင်ရယ်ကြတယ်။ ‘ခင်ဗျားဟာ ဘုရားသားတကယ်ဟုတ်တယ်ဆိုရင် ကားတိုင်ပေါ်ကဆင်းပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကယ်တင်ပါ။ ကယ်တင်နိုင်ရင် ကျွန်တော်တို့ ယုံကြည်မယ်။’

နေ့လည်းပိုင်းလောက်ကစပြီးနေရာတိုင်းမှာ အမှောင်ထုဖုံးလွမ်းသွားတယ်။ အဲ့ဒီ အမှောင်ထုက သုံးနာရီလောက်ကြာအောင် မှောင်နေတယ်။

အရှင်ယေရှုက ‘အမှုပြီးပြီ၊ ဘုရားရဲ့လက်ထဲကို ကျွန်တော့်ဝိညာဉ်ကို အပ်နှံလိုက်ပါတယ်’ လို့အသံကျယ်ကြီးနဲ့ ပြောပြီးနောက်မှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျပြီး သူ့ဝိညာဉ်ကို အပ်နှံလိုက်တော့တယ်။ အရှင်ယေရှု အသက်ကုန်သွားတာနဲ့ ငလျင်လှုပ်တယ်။ ဘုရားရှိတဲ့ နေရာကို မသွားနိုင်အောင် ကာထားတဲ့ ဗိမာန်တော်က ကန့်လန်ကာလည်း အထက်ကနေ အောက်အထိ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားတယ်။

အရှင်ယေရှု အသေခံတဲ့အတွက် လူတွေဟာဘုရားဆီကိုလာဖို့လမ်းပွင့်ခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုကို စောင့်ကြည့်တဲ့ စစ်သားတွေက အဖြစ်အပျက်တွေကို မြင်ပြီး ‘ဒီလူဟာ အပြစ်မရှိဘူး။ ဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော်စစ်စစ်ပဲ’ လို့ ဝန်ခံခဲ့ကြတယ်။

အရှင်ယေရှုကို မေရှိယကယ်တင်ရှင်လို့ ယုံကြည်တဲ့ ဂျူးခေါင်းဆောင် ယောသပ်နဲ့ နိကောဒင်ဟာ အရှင်ယေရှုရဲ့ ရုပ်ကလပ်ကို ပိလတ်မင်းဆီကတောင်းကြတယ်။ ပြီးတော့ အရှင်ယေရှုရဲ့ ရုပ်ကလပ်ကို အဝတ်နဲ့ ပတ်ပြီး ကျောက်သင်္ချိုင်းဂူထဲမှာ ထည့်တယ်။ ပြီးတော့ ကျောက်တုံးကြီးနဲ့ လှိမ့်ပြီး ပိတ်ထားလိုက်ကြတယ်။

ရောမစစ်သေားတွေဟာ အရှင်ယေရှုကိုကားတိုင်ပေါ်တင်သတ်ပြီးတဲ့အခါ သူ့ကိုမယုံကြည်တဲ့ ယုဒခေါင်းဆောင်တွေက ပိလတ်ရှင်ဘုရင်ကို ဒီလူလိမ်ယေရှုက သုံးရက်မြောက်တဲ့နေ့မှာသေခြင်းက ပြန်ရှင်မယ်လို့ သူ့တပည့်တွေကို မှာခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လာမခိုးနိင်အောင် သူ့ဂူကို အစောင့်တွေနဲ့သေသေချာချာထားပါလို့ ကြပ်ကြပ်မှာခဲ့တယ်။

ပိလတ်မင်းက အရှင်ယေရှုအလောင်းကို ဂူထဲမှာ ထည့်ပြီး ကျောက်တုံးကြီးနဲ့ ဂူဝကို ပိတ်ခိုင်းပြီးတော့ စစ်သားတွေကိုလည်း ဂူကို ကြပ်ကြပ်စောင့်ကြည့်ဖို့ မှာခဲ့တယ်။

အရှင်ယေရှုကို သဂြိုဟ်လို့လည်းပြီးသွားပြီ။ ပြီးတော့ ဥပုဒ်နေ့လည်းလွန်ရော အမျိုးသမီးတွေဟာ အမွေးနံ့သာတွေကို ကိုယ်စီယူခဲ့ပြီး အလောင်းကို လိမ်းပေးဖို့ ရောက်လာခဲ့တယ်။ ဂျူးလူမျိုးတွေဟာ ဥပုဒ်နေ့မှာ ဂူကို သွားခွင့်မရှိတဲ့အတွက် အဲ့ဒီနေ့အလွန်နံနက်စောစောကျမှ ဂူကို သွားခဲ့တာ ဖြစ်တယ်။

ရုတ်တရက်ချက်ချင်း မြေငလျင် လှုပ်ခတ်ပြီးတောက်ပတဲ့ အလင်းရောင်နဲ့အတူ ကောင်းကင်တမန်ဟာ အထက်က ရောက်ရှိလာတယ်။ သူဟာ ဂူဝမှာ ပိတ်ဆို့ထားတဲ့ ကျောက်တုံးကို လှိမ့်လိုက်ပြီး ကျောက်တုံး အပေါ်မှာ ထိုင်နေခဲ့ပါတယ်။ အစောင့်စစ်သားတွေဟာ သေလုမတတ် ကြောက်ရွှံ့ထိတ်လန့်ပြီးမြေပေါ်မှာ လဲကျပြီး မှင်သက်သွားကြတယ်။

အမျိုးသမီးတွေ သင်္ချိုင်းဂူလည်းရောက်ရော ကောင်းကင်တမန်က သူတို့ကို ‘မကြောက်ကြနဲ့။ အရှင်ယေရှုဟာ ဒီမှာ မရှိတော့ဘူး။ သူပြောခဲ့တဲ့အတိုင်း သူဟာ ပြန်ရှင်လာပြီ။ မယုံဘူးဆိုရင် ဒီမှာ လာကြည့်ပါ’ လို့ပြောခဲ့တယ်။ အမျိုးသမီးတွေဟာ ဂူထဲကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ အရှင်ယေရှုရဲ့အလောင်း ကမရှိတော့ဘူး။

အဲ့ဒီနောက် ကောင်းကင်တမန်က အမျိုးသမီးတွေကို ‘သွားပါ။ အရှင် ယေရှုရဲ့ အနီးကပ်တပည့်တော် တွေကို ပြောပြပါ၊ အရှင်ယေရှုဟာ ပြန်ရှင်လာပြီ။ သူဟာဂါလိလဲနယ်ကို သွားနှင့်ထားလိမ့်မယ် လို့သွား ပြောပြပါ’ လို့ပြောခဲ့တယ်။

အမျိုးသမီးတွေဟာ ကြောက်လည်းကြောက်ပေမဲ့ အရမ်းလည်း ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ဟာ အရှင်ယေရှုရဲ့တပည့်တော်တွေကို သတင်းကောင်းကို ပြောပြဖို့အတွက် ထွက်သွားခဲ့တယ်။

သူတို့သွားနေချိန်မှာပဲ အရှင်ယေရှုဟာသူတို့နဲ့အတူရောက်ရှိလာတယ်။ သူတို့ယေရှုကိုလည်းတွေ့ရော ပျပ်ဝတ်ကိုးကွယ်ခဲ့ကြတယ်။ အရှင်ယေရှုက ‘မကြောက်ကြပါနဲ့။ တပည့်တော်တွေကိုလည်း သွားပြောကြပါ။ ငါတို့ ဂါလိလဲမှာတွေ့ကြမယ်။ အဲ့ဒီကိုလာခဲ့’ ဆိုပြီးမှာလိုက်တယ်။

အရှင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်တဲ့နေ့မှာ သူ့ရဲ့ တပည့်တော်နှစ်​ယောက်ဟာ အနီးအနားမှာရှိတဲ့ မြို့တစ်မြို့ကို ခရီးသွားကြတယ်။ သွားရင်းနဲ့ သူတို့ဟာ အရှင်ယေရှုအကြောင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို ပြောနေကြတယ်။ သူတို့က အရှင်ယေရှုကို မေရှိယအဖြစ် မျှော်လင့်ခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ အရှင်ယေရှုဟာ အသတ်ခံခဲ့ရတယ်။ အခုကျတော့ အမျိုးသမီးတွေက အရှင်ယေရှု အသက်ပြန်ရှင်လာပြီ လို့ ပြောနေပြန်ပြီ။ သူတို့ ဘာကို ယုံရမှန်း အသိကြတော့ဘူး။

အရှင်ယေရှုက သူတို့ဆီကို ချဉ်းကပ်လာပြီး အတူလမ်းလျှောက်ကြပေမယ့် သူတို့ အရှင်ယေရှုကို မမှတ်မိကြဘူး။ ဘာအအကြောင်းကို ပြောနေကြတာလဲလို့ အရှင်ယေရှုက မေးတော့ သူတို့က “ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းလေးက အရှင်ယေရှုမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ထူးခြားတဲ့ အဖြစ်အပျက်အကြောင်းကို ပြောနေကြတာ”လို့ ပြန်ပြောတယ်။ သူတို့က အရှင်ယေရှုကို ယေရုရှင်လင်မြို့မှာ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို မသိသေးတဲ့ ဧည့်သည် တစ်ယောက်လို့ ထင်နေတယ်။

အရှင်ယေရှုက မေရှိယအကြောင်းနဲ့ ပက်သက်ပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားတော်ဟာ ဘာလည်း ဆိုတာ သူတို့ကို ရှင်းပြတယ်။ ပရောဖက်တွေပြောခဲ့တဲ့ မေရှိယဟာ နာကျင်မှုတွေနဲ့ အတူအသတ်ခံရမယ်၊ ဒါပေမဲ့ သုံးရက်မြောက်တဲ့နေ့မှာ ပြန်ရှင်မယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကို သူတို့ကို ထပ်ပြီး သတိပေးတယ်။ အဲလိုနဲ့ အဲဒီလူနှစ်ယောက်ဟာ သူတို့သွားချင်တဲ့ မြို့ကို ရောက်တဲ့အချိန်မှာ နေတောင် တော်​တော်စောင်းနေပြီ။

အဲဒီ တပည့်တော်နှစ်ယောက်ဟာ အရှင်ယေရှုကို သူတို့နဲ့အတူ တည်းခိုဖို့ ပြောတော့ အရှင်ယေရှုကလည်း လိုက်သွားတယ်။ ညနေစာစားဖို့အချိန်ရောက်တဲ့အခါမှာ အရှင်ယေရှုက မုန့်တလုံးကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးတော့ မုန့်ကို ဖဲ့လိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ချက်ခြင်းပဲ သူတို့က အရှင်ယေရှုဆိုတာကို သိသွားကြတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ အရှင်ယေရှုက သူတို့အနားကနေ ပျောက်သွားတယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်က “သူဟာ အရှင်ယေရှုပဲ၊ ဒါ့ကြောင့် ငါတို့ကို ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားတော်အကြောင်းကို ရှင်းပြတဲ့အခါ ငါတို့ နှလုံးသားတွေက တောက်လောင်နေတာ”ဆိုပြီး အချင်းချင်းပြောကြတယ်။ အဲဒါနဲ့ ချက်ခြင်းပဲ သူတို့ ယေရုရှလင်မြို့ကို ပြန်သွားကြတယ်။ ပြီးတော့ တပည့်တော်တွေကို “အရှင်ယေရှုဟာ အသက်ရှင်တယ်၊ ငါတို့သူ့ကို မြင်ခဲ့ကြတယ်” လို့ ပြန်ပြောကြတယ်။

အဲဒီလို တပည့်တော်တွေ စကားပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ အရှင်ယေရှုက ရုတ်တရက် သူတို့ရှိတဲ့ အခန်းထဲမှာ ပေါ်လာပြီးတော့ “မင်းတို့မှာ ငြိမ်သက်ခြင်း ရှိပါစေ”လို့ ပြောတယ်။ တပည့်တော်​တွေက သူ့ကို တဆ္စေ လို့ ထင်နေကြတယ်။ အဲဒီအခါ အရှင်ယေရှုက “မင်းတို့ဘာလို့ ကြောက်ပြီး သံသယရှိနေကြတာလဲ၊ ငါ့လက်တွေကို ကြည့်၊ တဆ္စေဆိုတာ ငါ့လိုခန္ဓာကိုယ်မရှိဘူး” လို့ ပြောတယ်။ ပြီးတော့ သူဟာ တဆ္စေမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို သက်သေပြဖို့အတွက် စားစရာတစ်ခုကို တောင်းတယ်။ သူတို့က ချက်ပြီးသား ငါးကို ပေးတော့ အရှင်ယေရှုက စားပြတယ်။

အရှင်ယေရှုက “ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားတွေထဲမှာ ငါ့အကြောင်းရေးထားသမျှ တွေဟာ ပြည့်စုံမယ်လို့ ငါပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား” ဆိုပြီး ပြောတယ်။ အဲဒီနောက် အရှင်ယေရှုက သူ့ရဲ့ စကားကို နားလည်နိုင်ဖို့ သူတို့ရဲ့ နှလုံးသားကို ဖွင့်ပေးခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အရှင်ယေရှုက “မေရှိယဟာ နာကျင်မှုတွေနဲ့ အသတ်ခံရမယ်၊ သုံးရက်မြောက်နေ့မှာ အသက်ပြန်ရှင်မယ်ဆိုတာ ရေးသားခဲ့တယ်”

ပြီးတော့ “ငါ့ရဲ့ တပည့်တော်တွေက လူတွေကို သူတို့အပြစ်ကနေ ခွင့်လွတ်ခြင်းရဖို့အတွက် နောင်တရကြပါ ဆိုပြီး ကြွေးကြော်လိမ့်မယ် လို့လည်း ရေးထားခဲ့တယ် သူတို့ဟာ ဒါကို ယေရုရှလင်ကနေ စလုပ်မယ်၊ ပြီးတော့ အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကို သွားလိမ့်မယ်။ မင်းတို့ဟာ ဒီအရာတွေအတွက် သက်သေဖြစ်တယ်”လို့ ပြောပြတယ်။

အဲဒီနောက် ရက်ပေါင်း- ၄၀ အတောအတွင်း အရှင်ယေရှုဟာ တပည့်တော်တွေရှေ့မှာ အကြိမ်ကြိမ် ပေါ်လာတယ်။ တကြိမ်မှာတော့ လူ ၅၀၀ ထက်မနည်းတဲ့ လူတွေရှေ့မှာ ပေါ်လာတယ်။ သူ့ရဲ့ တပည့်တော်တွေကို သူအသက်ရှင်ကြောင်းကို နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ပြပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကို သူတို့ကို သင်ပေးတယ်။

အရှင်ယေရှုက “ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးမှာ ရှိသမျှအာဏာကို ငါပိုင်တယ်၊ ဒါကြောင့် သွားပြီး လူမျိုးအားလုံးကို ငါ့တပည့်ဖြစ်စေကြ၊ ခမည်းတော်၊ သားတော်၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နဲ့ ဗတ္တိဇံကို ပေးကြ၊ ပြီးမှ မင်းတို့ကို ငါမိန့်မှာခဲ့သမျှ အားလုံးကို သူတို့လည်း နာခံနိုင်ဖို့အတွက် သွန်သင်​ပေးကြ၊ မင်းတို့နဲ့အတူ ငါအမြဲရှိမယ်ဆိုတာကို သတိရကြပါ” လို့ ပြောခဲ့တယ်။

အရှင်ယေရှု ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီး ရက် ၄၀မှာ သူ့ရဲ့ တပည့်တော်တွေကို “သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ဟာ မင်းတို့အ​ပေါ်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ဘုရားသခင်က မင်းတို့ကို တန်ခိုးပေးတဲ့အချိန်ထိ ယေရုရှလင်မြို့မှာ စောင့်နေကြ”လို့ ပြောတယ်။ အဲဒီလိုပြောပြီးတော့ အရှင်ယေရှုဟာ ကောင်းကင်ပေါ်ကို တက်သွားတယ်၊ မိုးတိမ်တွေက သူတို့မြင်ကွင်းကို ကွယ်လိုက်တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ အရာအားလုံးကို စီရင်ဖို့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ညာဘက်မှာ ထိုင်နေတယ်။

အရှင်ယေရှု ကောင်းကင်ကို ပြန်တက်သွားပြီးနောက်ပိုင်းမှာ တပည့်တော်တွေဟာ ယေရှုမိန့်မှာခဲ့တဲ့အတိုင်း ​ယေရုရှလင်မြို့မှာ စောင့်နေကြတယ်။ ယုံကြည်သူတွေဟာ အဲဒီမှာ အဆက်မပြတ် အတူတကွ ဆုတောင်းကြတယ်။

ဂျူးလူမျိုးတွေဟာ ပသခါပွဲပြီး ရက်- ၅၀ မြောက်နေ့မှာ သူတို့အတွက် အရေးကြီးတဲ့ ပင်တေကုတ္တေပွဲကို နှစ်တိုင်း ကျင်းပကြတယ်။ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့ဟာ ဂျူးလူမျိုးတွေ ကောက်ပဲသီးနှံရိတ်သိမ်းတဲ့ ပွဲဖြစ်တယ်။ အဲဒီပွဲကို ကျင်းပြဖို့ ဂျူးတွေဟာ ကမ္ဘာ့နေရာအသီးသီးကနေ ယေရုရှင်လင်မြိုကို လာကြတယ်။ ဒီတနှစ်ကတော့ အဲဒီပွဲကို အရှင်ယေရှု ကောင်းကင်ကို ပြန်သွားပြီးနောက် တပတ်မှာ ကျင်းပကြတယ်။

အဲဒီလိုနဲ့ ယုံကြည်သူတွေ အတူတူရှိနေကြတဲ့အချိန်မှာ ရုတ်တရက် လေပြင်းမုန်တိုင်းတိုက်တဲ့ အသံမျိုးဟာ သူတို့အိမ်မှာ ဟိန်းသွားတယ်။ ပြီးတော့ မီးလျှံလိုမျိုးလျှာက သူတို့တစ်ယောက်စီရဲ့ ခေါင်းပေါ်မှာ ပေါ်လာတယ်။ အဲဒီအခါမှာ သူတို့ဟာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နဲ့ ပြည့်ပြီးတော့ ဘာသာစကားအမျိုးမျိုးနဲ့ ပြောနေကြတယ်။

ယေရုရှင်မြို့မှာ ရှိတဲ့ လူတွေဟာ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာကို ကြည့်ဖို့ ရောက်လာကြတယ်။ အဲဒီလိုလာကြည့်ကြပြီး ယုံကြည်သူတွေ ဘုရားသခင်ရဲ့ အံ့ဩဖွယ်ရာတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး တရားဟောနေတာကို ကြားတဲ့အချိန်မှာ “ ငါတို့ရဲ့ ဘာသာစကားကို ကြားနေရပါလား” ဆိုပြီးတော့ အံ့သြသွားကြတယ်။

အဲဒီအခါမှာ လူတချို့က ယုံကြည်သူတွေ အရက်သောက်ထားတယ်လို့ အပြစ်တင်ကြတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ပေတရုက ထပြီးတော့ “ငါပြောတာကို နားထောင်ကြ၊ ဒီလူတွေဟာ အရက် သောက်ထားကြတာမဟုတ်ဘူး၊ ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့ ယောလပြောတဲ့ နောက်ဆုံးသောနေ့မှာ ငါရဲ့ ဝိညာဉ်ကို သွန်းလောင်းမယ်လို့ ဟောပြောချက်က အခု ပြည့်စုံပြီ”။

“အစ္စရေးလူတို့၊ မင်းတို့ သိမြင်ကြတဲ့အတိုင်း အရှင်ယေရှုဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ တန်ခိုးနဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ နိမိတ်လ္ခဏာတွေ၊ အံဩစရာတွေကို လုပ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းတို့ သူ့ကို ကားစင်တင်ပြီး သတ်ခဲ့တယ်”။

“​ယေရှုဟာ သေသွားပေမဲ့ ဘုရားသခင်က သူ့ကို ထမြောက်စေတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို ပြောပေးနိုင်တဲ့ သူတွေပြောခဲ့တဲ့ ‘သန့်ရှင်းသူကို သင်္ချိုင်းတွင်းမှာ မပုတ်မသိုးစေဘူး’ဆိုတဲ့ စကားဟာ အခုဖြစ်လာပြီ။ ဘုရားသခင်က အရှင်ယေရှကို သေရာကနေ ပြန်ရှင်စေတဲ့ အကြောင်းအတွက် ငါတို့ဟာ သက်သေခံတွေဖြစ်ကြတယ်”။

“အရှင်ယေရှုဟာ ခမည်းတော် ဘုရားသခင်ရဲ့ လက်ယာဘက်မှာ ချီးမြောက်ခြင်းခံတယ်။ အရှင်ယေရှု ကတိပေးခဲ့တဲ့အတိုင်း သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ကို စေလွတ်တာဖြစ်တယ်။ အခုမင်းတို့ မြင်ရ ကြားရတာတွေဟာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ကြောင့်ဖြစ်တယ်။”

“မင်းတို့ ကားစင်တင်ပြီး သတ်ခဲ့တဲ့ လူဟာ အရှင်ယေရှဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အရှင်ယေရှုဟာ ဘုရားသခင်ဖြစ်စေတဲ့ သခင် နဲ့ ကယ်တင်ရှင်ဆိုတာ မင်းတို့ သိကြပါ”လို့ ပြောတယ်။

ပေတရု ပြောတာကို နားထောင်ကြတဲ့ သူတွေဟာ အကြွင်းမဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားကြတယ်။ အဲဒါကြောင့် ပေတရုနဲ့ တခြားတပည့်တော်တွေကို “ညီအစ်ကိုတို့၊ ကျွန်တော်တို့ ဘာလုပ်သင့်သလဲ” လို့ ပြန်မေးကြတယ်။

ပေတရုက “မင်းတို့တွေ နောင်တရပြီးတော့ အရှင်ယေရှုခရစ်တော်ရဲ့ နာမကိုမှီပြီး ဗတ္တိဇံခံ (ယုံကြည်သူဖြစ်တယ်ဆိုတာကို သက်သေပြ)ကြပါ၊ ဒါဆိုရင် ဘုရားသခင်က မင်းတို့ကို အပြစ်လွှတ်မယ် ပြီးတော့ သန့်ရှင်သောဝိညာဉ်တော်ကို မင်းတို့ကို ပေးမယ်”လို့ ပြန်ဖြေတယ်။

ပေတရု ဟောတဲ့စကားကို ယုံကြည်လက်ခံတဲ့ သူတွေဟာ လူပေါ့င်း- ၃၀၀၀ လောက်ရှိတယ်။ အရှင်ယေရှုနောက်လိုက်တွေဖြစ်သွားတယ်။ ဗတ္တိဇံကို ခံတယ်။ ပြီးတော့ ယေရုရှလင် အသင်းတော်မှာ ပါဝင်လာကြတယ်။

တမန်တော်တွေရဲ့ သွန်သင်ခြင်းကို ဆက်ပြီး နာခံကြတယ်။ သူတို့နဲ့ အတူတကွ နေထိုင်စားသောက်ကြတယ်။ အတူတကွ ဆုတောင်းကြတယ်။ အတူတကွ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းရင်း နဲ့ ပျော်ကြတယ်။ တစ်​ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ရှိသမျှကို ဝေမျှကြတယ်။ လူတိုင်းက သူတို့ ကောင်းကြောင်းကို ပြောကြတယ်။ နေ့တိုင်း ယုံကြည်သူ အသစ်တွေတိုးလာတယ်။

တနေ့မှာ ပေတရုနဲ့ ယောဟန်တို့ဟာ ဗိမာန်တော်ကို သွားခဲ့ကြတယ်။ ဗိမာန်တော်ရဲ့ မုဒ်ဦးနားကို ရောက်တဲ့အခါမှာ ခြေတောက်မသန်တဲ့ လူတစ်ယောက်ကို တွေ့ခဲ့တယ်။ အဲဒီလူဟာ တောင်းရမ်း စားသောက်နေသူ ဖြစ်တယ်။

ပေတရုက အဲဒီလူကို ကြည့်ပြီး “ငါ့မှာ ရွှေတွေငွေတွေတော့ မရှိဘူး ဒါပေမဲ့ ရှိတဲ့အရာကိုတော့ မင်းကို ပေးမယ်။ အရှင်ယေရှုရဲ့နာမနဲ့ ထပြီးလှမ်းသွားပါ” လို့ ပြောလိုက်တယ်။

ဘုရားသခင်က အဲဒီ ခြေမသန်တဲ့သူကို ချက်ခြင်းပဲ ပျောက်စေခဲ့တယ်။ အဲဒီလူက လမ်းလျှောက်နိုင်သွားပြီးတော့ ဘုရားသခင်ကိုလည်း ကခုန်ပြီးချီးမွမ်းတယ် ။ အဲဒီအနားမှာ ရှိတဲ့ လူတွေအားလုံး အံ့သြခဲ့ကြတယ်။

လူတစ်အုပ်က အမြန်ရောက်လာပြီး အဲဒီခြေတောက်မသန်တာ ပျောက်ကင်းသွားတဲ့သူကို လာကြည့်ကြတယ်။ သူတို့ကို ပေတရုက “ခင်ဗျားတို့ဘာကြောင့် ဒီလူကိုကြည့်ပြီး အံ့သြကြတာလဲ။ အဲဒီလို ပျောက်ကင်းနိုင်အောင် ငါတို့က ကိုယ့်တန်ခိုး ကိုယ့်သီလနဲ့ လုပ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ အရှင်ယေရှု ရဲ့ တန်ခိုးတော်ကြောင့်သာ အဲဒီလူကို ပျောက်ကင်းစေခဲ့တာ ဖြစ်တယ်” လို့ ပြောခဲ့တယ်။

မင်းတို့ဟာ တစ်ချိန်တုန်းက အရှင်ယေရှုကို သတ်ဖို့ ရောမအစိုးရကို ပြောခဲ့တယ်။ သူ့အသက်ကိုလည်း သတ်ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်က သူ့ကို သေရာကနေ ပြန်ရှင်အောင် လုပ်ခဲ့တယ်။ မင်းတို့ ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ မင်းတို့ နားမလည်ခဲ့ပေမဲ့လည်းပဲ မင်းတို့ လုပ်တာတွေက ကယ်တင်ရှင် ဝေဒနာ ခံစားပြီးတော့ သေ ရမယ် ဆိုတဲ့ ဘုရားစကားကိုလိုက်ပြောပေးသူတွေရဲ့ ကြိုတင်ဟောထားတဲ့အချက် ကို ပြည့်စုံဖို့ ဘုရားသခင်က မင်းတို့ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်ကို အသုံးပြုပြီ။ အဲဒါကြောင့် အခု နောင်တရပြီး ဘုရားသခင်ဆီကို ပြန်လှည့်ပါ ဒါဆိုရင် မင်းတို့ရဲ့အပြစ်တွေကို စင်အောင်ဆေးကြောပေးလိမ့်မယ်။

ဗိမာန်တော်ရဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေက ပေတရုနဲ့ ယောဟန် ပြောဆိုချက်တွေကို အရမ်း စိတ်ဆိုးခဲ့ကြ တယ်။ အဲဒါကြောင့် သူတို့ကို ဖမ်းပြီး ထောင်ချလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ပေတရုရဲ့ သတင်းစကားကို လူအများကြီးက ယုံကြည်ခဲ့ကြပြီးတော့ အရှင်ယေရှုကို ယုံကြည်တဲ့ ​ယောက်ကျား အရေအတွက်ကြီးပဲ ၅၀၀၀- လောက် တိုးပွားခဲ့တယ်။

နောက်တစ်နေ့မှာ ဂျူးခေါင်းဆောင်တွေဟာ ပေတရုနဲ့ ယောဟန်ကို အကြီးဆုံး ဂျူးဘာသာရေးခေါင်းဆောင် နဲ့ အခြား ဂျူးဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်တွေ ဆီကို ခေါ်သွားတယ်။ သူတို့က “ဒီ ခြေတောက် မသန်တဲ့သူကို ဘယ်သူ့တန်ခိုးနဲ့ ပျောက်အောင်ကုခဲ့တာလဲ” လို့ မေးတယ်။

ပေတရုက “ခင်ဗျားတို့ အရှေ့မှာ ရပ်နေတဲ့ ဒီလူဟာ ကယ်တင်ရှင် အရှင်ယေရှုရဲ့ တန်ခိုးနဲ့ ပျောက်ကင်းခဲ့တာပါ။ ခင်ဗျားတို့ အရှင်ယေရှုကို သတ်ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်က သူ့ကို ပြန်ပြီး အသက်ရှင်စေတယ်။ အဲဒီအရှင်ကို ခင်ဗျားတို့ ငြင်းပယ်ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့ ဒီအရှင်ယေရှုရဲ့ တန်ခိုးနဲ့ ကယ်တင်ဖို့က လွဲရင် အခြား ဘာနည်းလမ်းမှ မရှိဘူး” လို့ သူတို့ကို ပြန်ဖြေတယ်။

ပေတရုနဲ့ ယောဟန် အရမ်း ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောဆိုတဲ့အပေါ်မှာ ဂျူးခေါင်းဆောင်တွေက လန့်သွားတယ် ဘာကြောင့်လဲဆို တော့ ဒီလူတွေဟာ ပညာမတတ်တဲ့ ရိုးရိုးသာမန် လူတန်းစားပဲ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ သူတို့ သိနေလို့ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း သူတို့ သတိရလိုက်တာက ဒီလူတွေဟာ အရှင်ယေရှုနဲ့အတူ ရှိခဲ့ တယ် ဆိုတာပါပဲ။ သူတို့တွေ ပေတရုနဲ့ ယောဟန်ကို စစ်ဆေးပြီးတဲ့ နောက်မှာ လွှတ်လိုက်ပါတော့ တယ်။

ကနဦးအသင်းတော်ကာလ ဦးဆောင်သူများအနက် သတေဖန်ဆိုသည့်ဦးဆောင်သူတစ်ဦးရှိခဲ့တယ်၊၊သူဟာဉာဏ်ပညာနှင့်သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်နှင့်ပြည့်ဝပြီး ဂုဏ်သတင်းထင်ပေါ်ကျော်စောသူဖြစ်၏။သတေဖန်သည်မြောက်မြားစွာသောနိမိတ်လက္ခဏာများပြုပြီး လူများတို့အား ယေရှုကိုယုံကြည်ရန် တိုက်တွန်းသွေးဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာသတေဖန်သည် ယေရှုအကြောင်းလူများတို့အားသွန်သင်သောအခါ ယေရှုကိုမယုံကြည်သည့် ဂျူးများနှင့်သတေဖန်သည်အငြင်းအခုံဖြစ်လာကြသည်။ထိုသူတို့သည် ပြင်းစွာဒေါသထွက်၍ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များထံသတေဖန်အားလိမ်လည်တိုင်ကြားကြသည်။ထို့ကြောင့်ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များက သတေဖန်အား ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ကာယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းနှင့်အခြားသောခေါင်းဆောင်များရှိရာသို့ခေါ်ဆောင်သွားပြီး လိမ်လည်ထွက်ဆိုချက်များ ပိုမိုများပြားစွာ ထွက်ဆိုခဲ့ကြတယ်။

ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း က ထိုအရာများသည် မှန်သလောဟုမေးသောအခါ သတေဖန်က ဘုရားကကြီးမားသောအမူများကို အာဗြဟံမှသည်ယေရှုတိုင်အောင်ပြုခဲ့သည့်အမူများနှင့်ဘုရား၏လူများသည် အစဉ်မပြတ် စကားတော်ကိုနာခံမူမရှိဘဲနေထိုင်ခဲ့ပုံများကို ထိုသူတို့ကို ပြန်လည်ဖြေကြားခဲ့သည်။ထိုနောက်သတေဖန်က “ခေါင်းမာ၍ပုန်ကန်တတ်သောသူတွေဝိညာဉ်တော်ကိုအမြဲပုန်ကန်ပြီး၊ သင်တို့၏ဘိုးဘေးများပြုသကဲ့သို့ဘုရားကိုငြင်းပယ်ပြီးသူ့ရဲ့ပရောဖက်တွေကိုလည်းသတ်ခဲ့ကြတယ်။သို့သော်သင်တို့သည်ထိုလူတို့ထက်ပို၍ဆိုးသောအရာကိုပြုခဲ့တယ်။သင်တို့သည် ကယ်တင်ရှင်မေရှိယကိုသတ်ခဲ့ပြီး”လို့ဆို​လေ၏

ထိုစကားကိုဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များကြားသောအခါပြင်းစွာဒေါသထွက်၍ သူတို့၏နားများကိုပိတ်လျှက်ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်ပြီးသတေဖန်အားသတ်အံ့သောငှါမြို့ပြင်သို့ဆွဲခေါ်ကြပြီးသူအားသေသည့်အထိကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ပေါက်ကြလေသည်။

သေလုဆဲအချိန်တွင်သတေဖန်က “ ယေရှုအကျွန်ုပ်၏ဝိညာဉ်ကိုလက်ခံတော်မူပါ” ဟုအော်ဟစ်ဆုတောင်းလေ၏။ထို့နောက်ဒူးထောက်လျှက် “ သခင်ဤသူတို့ပြုသောအမူအား အပြစ်မယူပါနှင့်” ဟု ဆုတောင်းပြီးမှသေလေ၏။

ရှောလုဟုခေါ်သော လူငယ်တစ်ယောက်သည် သတေဖန်အားသတ်သောသူတို့ဘက်မှာနေ၍ ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ပေါက်စဉ် ထိုသူတို့၏အဝတ်ကို စောင့်ကြည့်ပေးခဲ့တယ်။ထိုနေ့မှစ၍ ယေရုစလင်မြို့သားများသည်ခရစ်တော်၏နောက်လိုက်တပည့်များကိုစတင်ညှင်းပန်းနှိပ်စက်လာကြသဖြင့်ယုံကြည်သူတို့သည်အခြားနေရာများသို့ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်သွားကြလေသည်။ထို့သို့သောအရာကိုကြုံတွေ့ကြရသော်လည်းယေရှုအကြောင်းကို ရောက်လေရာအရပ်တို့၌ ဝေငှဟောပြောကြလေသည်။

ယေရုစလင်မြို့မှညှင်းပန်းနှိပ်စက်မူကြောင့်ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်သောယုံကြည်သူများအနက်ဖိလိပ္ပုဟုခေါ်သောယေရှု၏တပည့်တော်တစ်ယောက်ရှိသည်။သူသည်ရှမာရိပြည်သို့သွား၍ယေရှုအကြောင်းဟောပြောသော်လူများစွာတို့သည်ယုံကြည်၍ကယ်တင်ခြင်းခံရကြသည်။တစ်နေ့တွင်ကောင်းကင်တမန်က ဖိလိပ္ပုအား ကန္တာရအတွင်းရှိလမ်းသို့သွားရန်စေခိုင်းခဲ့သည်။လမ်း၌လျှောက်သွားစဉ်တွင် အီသီယိုးပီးယားပြည်မှ အရေးပါသောအရာရှိတစ်ဦးသည် မြင်းရထားစီး၍ ခရီးသွားသည်ကိုဖိလိပ္ပုတွေ့သော် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သူ့ထံသို့သွား၍စကားပြောရန်စေခိုင်းခဲ့၏။

မြင်းရထားအနီးသို့ ဖိလိပ္ပုချဉ်းကပ်သော် ထိုအီသီယိုးပီးယားပြည်သားသည် ပရောဖက် ဟေရှာယရေးခဲ့သော စာကို ဖတ်နေကြောင်းကြားခဲ့သည်။ ထိုလူက (သူတို့သည် သိုးသူငယ်အားသတ်ရန် အလိုငှာ ဆောင်သွားသကဲ့သို့ ဆောင်ယူသွားသည်။ သိုးသည် ဆိတ်ငြိမ်စွာနေသကဲ့သို့ ထိုသူသည် စကားတစ်ခွန်းကို မျှမဆို။ ထိုသူတို့သည် တရားမျှတမှုနှင့်လေးစားမှုပင် မရှိပါဘဲလျက် သူ့အသက်ကို နှုတ်ယူလိုက်ကြသည်) ဟုဖတ်လေ၏။

ဖိလိပ္ပုက အီသီယိုပီးယားပြည်သားအား (သင်ဖတ်နေသောစာ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်ပါသလား) ဟုမေးသော် သူက (တစ်စုံတစ်ယောက်က ရှင်းမပြလျှင် အကျွန်ုပ်နားမလည်နိုင်ပါ။ လာပါ၊ ကျွန်ုပ်ဘေး၌ထိုင်၍ ဟေရှာယသည် မိမိအကြောင်းကို ရေးခြင်းလော သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ယောက်အကြောင်းရေးခြင်းလောကို ကျေးဇူးပြု၍ ရှင်းပြပါ) ဟုဆိုလေသည်။

ဖိလိပ္ပုက ဟေရှာယသည် ယေရှုဆိုသူ၏အကြောင်းကို ရေးထားခြင်းဖြစ်ကြောင်း အီသီယိုးပီးယားပြည်သား အား ရှင်းပြကာ အခြားသော ကျမ်းပိုဒ်များကို ပင် ထပ်မံဖြည့်စွပ်ပြီး အသုံးပြုပြီး ယေရှု၏ သတင်းကောင်းတရားကို ကြားပြောလေ၏။

ဖိလိပ္ပုနှင့် အီသီယိုးပီးယားပြည်သားတို့ခရီးနှင်လာပြီး ရေအိုင်ရှိရာသို့ရောက်သောအခါ ထို အီသီယိုးပီးယားပြည်သားက ‘ကြည့်ပါ ရှေ့၌ ​ရေအိုင်ရှိ၏။ အကျွန်ုပ်ရေနှစ်ခြင်းခံလို့ရနိုင်မလား’ ဟုဆိုကာ သူ၏မြင်ရထားမောင်းသူအား မြင်းလှည်းသို့ ရထားကို ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။

ထိုနောက် မြင်းလှည်း (သို့) ရထားပေါ်ကဆင်းကာ ​ရေထဲသို့ ဆင်းပြီး အီသီယိုးပီးယားပြည်သားအား ဖိလိပ္ပုသည် ​ရေနှစ်ခြင်းကို ပေးလေ၏။ ထိုသူတို့ ရေထဲမှ တက်လာပြီးချက်ခြင်း ပင် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် ဖိလိပ္ပုကို အခြားသောနေရာ၌ လူများအား ယေရှု၏ သတင်းကောင်းအကြောင်း ဆက်လက်ဟောပြောရန် ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။

အီသီယိုပီးယားပြည်သားလည်း ယေရှုအကြောင်းကြားသိရသောကြောင့်ဝမ်းမြောက်စွာနှင့် မိမိနေအိမ်သို့ ခရီးနှင်လာခဲ့သည်။

ခရစ်တော်အကြောင်း ဟောပြောတဲ့ သတေဖန်အသတ်ခံရတဲ့အခါမှာ ရှောလုဟာ ညှင်းဆဲသတ်ဖြတ်တဲ့ လူတွေရဲ့အဝတ်အစားကို စောင့်ကြည့်တဲ့ သူတစ်ယောက်အဖြစ်ရှိနေခဲ့တယ်။ သူဟာ အရှင်ယေရှုကို ယုံကြည်သူမဖြစ်သေးဘူး။ ဒါကြောင့် ယေရုရှလင်မြို့မှာရှိတဲ့ ယုံကြည်တဲ့သူ အမျိုးသမီး၊ အမျိုးသား တွေအားလုံးကို တစ်အိမ်ဝင် တစ်အိမ်ထွက် ဖမ်းဆီးပြီးတော့ ထောင်ထဲမှာ ချထားတယ်။ ရှောလုဟာ ယေရုရှလင်မှာရှိတဲ့ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေရဲ့ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ဒမာသက်မြို့မှာရှိတဲ့ ခရစ်ယာန်တွေကို ဖမ်းဆီးဖို့ သွားတဲ့လမ်းမှာတော့

ကောင်းကင်က အလင်းတန်းကြီးတစ်ခုက သူ့အပေါ်ကျလာတဲ့အခါ ရှောလုဟာ မြေပေါ်ကို လဲကျသွား တယ်။ အသံတစ်သံထွက်လာတယ်။ ‘ရှောလု ရှောလု ဘာကြောင့် ငါ့ကို နှိပ်စက်ညှဉ်းပမ်းရတာလဲ။’ ရှောလုက ‘သခင်.. ကိုယ်တော်ဟာ ဘယ်သူလဲ’လို့မေးတော့ ‘ငါဟာ မင်းညှင်းဆဲတဲ့ ယေရှုပဲ’ ဆိုပြီး ပြန်ဖြေတယ်။

အဲ့ချိန်ကစပြီး ရှောလုဟာ မျက်စိလည်း မမြင်ရတော့ဘူး။ သူ့မိတ်ဆွေတွေရဲ့ အကူအညီနဲ့ ဒမာသက်မြို့ ကို ရောက်လာတယ်။ သုံးရက်လုံးလုံး မစားမသောက်ဘဲ နေနေတော့တယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ အာနနိဆိုတဲ့ ယုံကြည်သူ တပည့်တော်တစ်ယောက်ဟာ ဒမာသက်မြို့မှာနေတယ်။ သူ့ကို ဘုရားက ‘ရှောလုနေတဲ့ အိမ်ကို သွားပြီး သူ့ကို မျက်စိပြန်မြင်လာအောင် လက်တင်ဆုတောင်းပေး လိုက်ပါ’ ဆိုပြီးခိုင်းတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ အာနာနိက ‘အရှင်ဘုရား အဲ့ဒီလူဟာ ခရစ်ယာန်တွေကို ဘယ်လို ညှင်းဆဲလဲဆိုတာကိုကျွန်တော်ကြားသိထားတယ်’ လို့ပြန်ပြောတယ်။ ဘုရားကတော့ ‘သွားပါ။ အဲ့ဒီလူဟာ ဂျူးတွေနဲ့ တခြားလူမျိုးတွေကို ငါ့ဆီခေါ်လာမဲ့သူဖြစ်တယ်။ သူဟာ သတင်းကောင်းကို ဟောပြောတဲ့သူဖြစ်ဖို့ ငါရွေးချယ်မယ်။ ငါ့ကြောင့် သူဟာ ဒုက္ခတွေကို ပြင်းစွာခံရ လိမ့်မယ်။’

ဒါကြောင့် အာနနိဟာ ရှောလုဆီကိုသွားပြီး ‘နင်မျက်စိပြန်မြင်လာဖို့နဲ့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်နဲ့ ပြည့်ဝဖို့အတွက် နင်တွေ့ခဲ့တဲ့ ယေရှုက ငါ့ကိုစေလွတ်လိုက်တယ်’ လို့ပြောပြပြီး သူ့အပေါ် လက်တင် ဆုတောင်းပေးလိုက်တယ်။ ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ ရှောလုရဲ့ မျက်စိပြန်မြင်လာတယ်။ ပြီးတော့ သူဟာ နှစ်ခြင်းမင်္ဂလာခံယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အစားအစာပြန်စားလာတဲ့အခါ အင်အားတွေပြန်ရှိလာတယ်။

ပေါလုဟာ ဒီအချိန်ကစပြီးဒမာသက်မြို့မှာရှိတဲ့ ယုံကြည်သူများနှင့် နေထိုင်ပြီး ယေရှုဟာဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော်ဖြစ်ကြောင်ကို စတင်ဟောပြောတော့တယ်။ ဂျူးယုံကြည်သူတွေလည်း အံ့သြကြပြီး ‘သူဟာယေရှုကို ယုံကြည်တဲ့လူတွေကို ညှင်းဆဲတဲ့လူမဟုတ်လား’ဆိုပြီးမေးတဲ့အခါမှာရှောလုဟာ အထောက်အထားတွေနဲ့ အရှင်ယေရှုဟာ ကယ်တင်ရှင် ဖြစ်ကြောင်း ဂျူးယုံကြည်သူတွေကို ရှင်းရှင်း လင်းလင်း ဟောပြောခဲ့တယ်။

အချိန်တွေကြာလာတဲ့အခါမှာတော့ ဂျူးတွေဟာ ရှောလုကို သတ်ဖို့အတွက် အချင်းချင်းတိုင်ပင်ကြတော့ တယ်။ ဒီလိုကြံစည်တာကို ရှောလုကသိသွားတယ်။ သူတို့ဟာ ရှောလုကို သတ်ဖို့ မြို့တံခါးတွေမှာ နေ့ညမပြတ်စောင့်လို့ သူ့ရဲ့ မိတ်ဆွေတွေဟာ ညအချိန်ရောက်တဲ့အခါ သူ့ကို ခြင်းတောင်းထဲထည့်ပြီး မြို့ရိုးကတဆင့် မြို့ပြင်ကို လျှောချပေးလိုက်တယ်။ သူထွက်ပြေးလွတ်မြောက်သွားပြီး ယေရှုအကြောင်း ကို ဆက်ပြီး ဟောပြောခဲ့တယ်။

ယေရုရှလင်မြို့ကို ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ တပည့်တော်တွေနဲ့ အတူဘုရားရှစ်ခိုးပြီး ခရစ်တော်အကြောင့် ပြောချင်ပေမဲ့ ရှောလုဟာ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်လာတဲ့ သူဖြစ်ကြောင်းကို သူတို့ကမယုံကြည်နိုင်ကြ ဘူး။ ဒါကြောင့် ဗာနဗလို့ခေါ်တဲ့ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်တဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်က ရှောလုဟာဒမာသက်မြို့မှာ ရဲရဲရင့်ရင့် တရားဟောပြောခဲ့တာကို သူတို့ ယုံကြည်အောင် ပြောပြတယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ သူတို့ဟာ ရှောလုကို လက်ခံကြိုဆိုလာကြတယ်။

ယေရုရှလင်မှာ ခရစ်ယာန်တွေ နှိပ်စက်ညှင်းပန်းခံရတာတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့အတွက် ခရစ်ယာန်တွေဟာ အခြားမြို့ အခြားဒေသတွေကို ထွက်ပြေးကြရတယ်။ အန္တိအုတ်ကိုလည်း ထွက်ပြေးပြီး နေထိုင်ကြတယ်။ အဲ့ဒီမြို့မှာ ဂျူးလူမျိုးတွေ အများကြီး မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒီ ဂျူးမဟုတ်တဲ့လူတွေဟာ ခရစ်တော်အကြောင်းကို ကြားကြားချင်းပဲ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်လာတယ်။ ဒါကြောင့် ရှောလနဲ့ ဗာနဗဟာ အဲ့ဒီမြို့ကယုံကြည်သူအသစ်တွေ ကို အသင်းတော်ကို ခိုင်ခံ့စေဖို့ နဲ့ အရှင်ယေရှုအကြောင်းကို ပိုပြီးတော့ ပြောပြကြဖို့ ခွန်အားပေးတိုက်တွန်းကြတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် အဲ့ဒီ အန္တိအုတ်မြို့မှာ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်ပြီး ခရစ်တော်အကြောင်း ပြောတဲ့လူတွေကိုခရစ်ယာန် လို့ အရင်ဦးဆုံး စခေါ်လာကြတယ်။

တစ်နေ့မှာတော့ အန္တိအုတ်မှာရှိတဲ့ ယုံကြည်သူတွေအစာရှောင်ဆုတောင်းတဲ့အခါမှာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က သူတို့ဆီ သက်ရောက်ပြီး ရှောလုနဲ့ ဗာနဗဟာ ဘုရားရဲ့ သတင်းကောင်းကို ဟောပြောဖို့အတွက် ဘုရားသခင် ရွေးကောက်တဲ့လူတွေ ဖြစ်တယ် ဆိုတာကိုနားလည်နိုင်အောင် ဖွင့်ပြခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ဟာ ရှောလုနဲ့ဗာနဗအပေါ်မှာ လက်တင်ဆုတောင်းပေး ကြတယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာ ရှောလုနဲ့ ဗာနဗဟာ ဂျူးလူမျိုးမဟုတ် တဲ့ တခြားလူမျိုးတွေဆီကို သွားပြီး အရှင်ယေရှုအကြောင်း ကိုဟောပြောဖို့ လွှတ်လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ဟောပြောတာကို ကြားရတဲ့လူတွေ ထဲမှာ အရှင်ယေရှုကို ယုံကြည်တဲ့သူတွေလည်း ရှိလာတယ်။

ရှောလုဟာရောမအင်ပါယာတစ်လျှောက်ခရီးသွားတဲ့အခါမှာသူ့နာမည်ကို ရောမစကားနဲ့ ပေါလုလို့ စတင်သုံးလာတယ်။ တစ်နေ့မှာတော့ ပေါလုဟာ သူ့ရဲ့မိတ်ဆွေသိလနဲ့အတူသခင်ယေရှုရဲ့ သတင်းကောင်း ကို ဟောပြောဖို့အတွက် ဖိလိပ္ပိမြို့ကို ထွက်ခွာခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ဟာ မြို့ပြင်မြစ်ကမ်းနံဘေးလူစုဝေးတဲ့နေရာကို ဆုတောင်းဖို့အတွက် သွားခဲ့ကြတယ်။ အဲ့နေရာမှာ ကုန်သည် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ဖြစ်တဲ့ လုဒိနဲ့ တွေ့ဆုံခဲ့ကြတယ်။ အဲ့ဒီအမျိုးသမီးဟာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကိုးကွယ်တဲ့ အမျိုးသမီးဖြစ်တယ်။

အရှင်ယေရှုရဲ့ သတောင်းကောင်းကို ယုံကြည်လက်ခံဖို့အတွက် ဘုရားသခင်ဟာ လုဒိရဲ့ စိတ်နှလုံးကိုဖွင့်ပြပေးခဲ့တယ်။ အဲခါမှာ လုဒိနဲ့ သူ့မိသားစုတွေဟာ ရေနှစ်ခြင်းခံခဲ့ကြတယ်။ လုဒိဟာ ပေါလုနှင့်သိလတို့ကို သူ့အိမ်မှာ တည်းဖို့အတွက် ဖိတ်ခေါ်တဲ့အတွက်ကြောင့် လုဒိရဲ့ အိမ်မှာ သူတို့ သွားရောက်တည်းခိုခဲ့ကြတယ်။

ပေါလုနှင့် သိလတို့ဟာ ဆုတောင်းတဲ့နေရာကို မကြာခဏလူတွေနဲ့အတူ စုဝေးကြတယ်။ အဲ့နေရာကိုသွားတဲ့အခါတိုင်း နတ်ဆိုးစွဲတဲ့ ကျွန်မိန်းကလေးဟာ တစ်ယောက်က သူတို့နောက်ကို လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီ သူဟာ နတ်ဆိုးရဲ့တန်ခိုးကြောင့် ဗေဒင်ဟောနိုင်တယ်။ အဲ့လိုဟောပေးနိုင်လို့ နတ်ဆိုးစွဲတဲ့ မိန်းကလေးဟာ သူ့သခင်ကို ငွေတွေအများကြီးရှာပေးနိုင်ခဲ့တယ်။.

အဲ့ဒီမိန်းကလေးဟာပေါလုနဲ့အတူ လမ်းလျှောက်တဲ့အခါမှာ ‘ဒီလူတွေဟာ အမြင့်ဆုံးဘုရားရဲ့ အစေအပါးတွေဖြစ်တယ်။ သူတို့ဟာ မင်းတို့ကို ကယ်တင်ခြင်းအကြောင်းကို ဟောကြလိမ့်မယ်’ ဆိုပြီး မကြာခဏ အော်ဟစ်နေတာ ပေါလုအတွက် အနှောက်အယှက်ဖြစ်လာတယ်။

တနေ့တော့ အဲ့ဒီကျွန်မဟာ အရင်ကလိုပဲအော်ဟစ် နေလို့ ပေါလုဟာ သူ့ကို လှည့်ကြည်ပြီး သူ့အထဲမှာ ရှိတဲ့ နတ်ဆိုးကို ‘ဒီမိန်းကလေးအထဲက ထွက်သွား’ ဆိုပြီးအမိန့်ပေးလိုက်တယ်။

အဲ့လိုလည်း ထွက်သွားတဲ့အခါမှာ ကျွန်မိန်းကလေးရဲ့ သခင်က အရမ်းကို ဒေါသထွက်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ နတ်ဆိုးကသူ့အထဲကထွက်သွားရင်ဒီမိန်းကလေးက အနာဂတ်ကို မဟောနိုင်တော့ဘူး။ မဟော ပြောပေးနိုင်ရင်တော့ သူ့သခင်တွေအတွက် ပိုက်ဆံရှာပေးနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို သိလို့ ဖြစ်တယ်။

ဒါကြောင့် ကျွန်မရဲ့သခင်ဟာ ပေါလုနဲ့ သိလတို့ကို ရောမအာဏာပိုင်တွေ ဆီကို အပ်လိုက်တယ်။ သူတို့ဟာ ပေါလုနဲ့သိလကို ရိုက်နှက်ပြီး ထောင်ထဲမှာချုပ်ထားလိုက်တယ်။

ရောမအာဏာပိုင်တွေက ပေါလုနဲ့သိလကို ထောင်ထဲမှာ ထိပ်တုံးနဲ့ ခတ်ထားတယ်။ ပြီးတော့ အစောင့်တွေနဲ့ လုံလုံခြုံခြုံချထားတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ ညသန်းခေါင်အချိန်ထောင်ထဲမှာ ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းသီချင်းဆိုကြတယ်။

သီချင်းဆိုတဲ့အချိန်မှာပဲ ရုတ်တရက် မြေငလျင်ပြင်းပြင်းလှုပ်တဲ့အတွက် ထောင်တံခါးတွေအားလုံး ပွင့်သွားတယ်။ အကျဉ်းသားကို ချည်နှောင်တဲ့ သံကြိုးတွေဟာလည်းပြုတ်ပြတ်ထွက်ကုန်တယ်။

ထောင်မှူးက ထောင်တံခါးတွေအားလုံးပွင့်နေတာလည်းမြင်ရော အရမ်းကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်သွားတယ်။ ထောင်သားတွေအားလုံးလွတ်ကုန်ပြီလို့ထင်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေဖို့လုပ်တော့တယ်။ (ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ ထောင်သားတွေအားလုံး လွတ်သွားရင် ရောမအာဏာပိုင်ဟာ သူ့ကို သတ်တော့မယ်ဆိုတာကိုသူသိနေလို့ဖြစ်တယ်။) ပေါလုဟာ ထောင်မှူးသူ့ကိုယ်သူ သတ်တော့မယ်ဆိုတာကို တွေ့တဲ့အခါမှာ ‘ငါတို့အားလုံးဒီမှာ ရှိကြတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဒုက္ခမပေးပါနဲ့’ လို့ ပြောလိုက်တယ်။

ထောင်မှူးဟာ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ပြီးတော့ ပေါလုနဲ့သိလကို ‘ကျွန်တော်ကယ်တင်ခြင်းရအောင် ဘာလုပ်ရမလဲ’ လို့မေးတဲ့အခါ သူတို့က ‘အရှင်ယေရှုကို ယုံကြည်ပါ။ ယုံကြည်ရင်တော့ မင်းနဲ့မင်းရဲ့ မိသားစုတွေဟာကယ်တင်ခြင်းခံရမယ်’ဆိုပြီးပြောတယ်။ အဲ့နောက်မှာတော့ ထောင်မှူးဟာ ပေါလုနဲ့ သိလကို သူ့အိမ်ကို ခေါ်ပြီး သူတို့ရဲ့ အနာတွေကို ဆေးကြောပေးခဲ့တယ်။ ပေါလုတို့ကလည်း ထောင်မှူးတို့မိသားစုကို သခင်ယေရှုရဲ့ သတင်းကောင်းကိုပြောပြခဲ့တယ်။

ထောင်မှူးတို့ မိသားစုလည်း ယေရှုကို ယုံကြည်လက်ခံလာကြပြီး ရေနှစ်ခြင်းမင်္ဂလာကိုခံကြတယ်။ ပြီးတော့ ပေါလုနဲ့သိလကို ဧည့်ခံပြီး အတူတကွ ပျော်ပျော်ပါးပါး စားသောက်ကြတယ်။

နောက်နေ့လည်းရောက်ရော မြို့အုပ်ဟာ ပေါလုနဲ့ သိလကို ထောင်ကလွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူတို့ကို ဖိလိပ္ပိမြို့က ထွက်သွားပေးပါလို့ တောင်းဆိုကြတယ်။ ပေါလုတို့ကလည်း လုဒိနှင့် အခြား မိတ်ဆွေတွေကို သွားတွေ့ပြီးမှ အဲ့ဒီမြို့ကနေထွက်ခွာသွားခဲ့ကြတယ်။ သခင်ယေရှုရဲ့ သတင်းကောင်းဟာနေ့ရာအနှံ့ကို ရောက်သွားတဲ့ အတွက် အသင်းတော်ဟာလည်း တစတစ ကြီးပွားတိုးတက်လာခဲ့တယ်။

ပေါလုနဲ့ အခြား တမန်တော်တွေလည်း တစ်မြို့ပြီးတစ်မြို့လှည့်လည်ပြီးတော့ သခင်ယေရှုအကြောင်း သတင်းကောင်းကို ဟောပြောခဲ့တယ်။ သူတို့ဟာ ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်တဲ့ အသင်းတော်တွေဆီကို ခွန်အားပေးစာတွေရေးပြီး သင်ကြားပေးခဲ့တယ်။ အချို့ စာစောင်တွေကိုတော့ သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ ဖော်ပြထားတာကို တွေ့ရမှာဖြစ်တယ်။

အစဦးမှာဘုရားသခင်က ကမ္ဘာကြီးကို ဖန်းဆင်းတဲ့အချိန်တုန်းက ပြည့်ပြည့်စုံစုံ ဖန်းဆင်းထား တယ်။ အပြစ်ဆိုတာလည်း လုံးဝမရှိခဲ့ဘူး အာဒံနဲ့ ဧဝလည်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အရမ်းချစ်ကြပြီး ဘုရားသခင်ကိုလည်း သိပ်ချစ်ကြတယ်။ သေခြင်းနဲ့နာခြင်း ဆိုတာလည်းမရှိဘူး။ ဒီလိုအခြေနေတိုင်းဟာ ဘုရားသခင် ရဲ့အလိုတော်နဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ကမ္ဘာကြီး ဖြစ်ခဲ့တယ်။

စာတန်မာရ်နတ်ဟာ မြွေပုံဆောင်ပြီးဧဝ ကိုလှည့်ဖျားခဲ့တယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီးအာဒနဲ့ဧဝ ကဘုရားသခင်ကိုစပြီး ပုံကန်သည်။အဲဒီ အပြစ်တရားကျူးလွန်းတဲ့နေ့ကစပြီး ဖျားတာနာတာ၊သေတာတွေ စပြီးဖြစ်လာတယ်။.

အာဒံနဲ့ဧဝတို့ အပြစ်တရားထဲကျသွားတဲ့နေ့ကစပြီးအရာရာဟာဆိုးဝါးပျက်စီးလာတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့ရန်ဘက်ဖြစ်တဲ့ဘဝကိုရောက်လာကြတယ်။ နောက်ဆက်တွဲဆိုးကျိုး တွေကတော မွေးလာတဲ့ကလေးတွေက အပြစ်သားဘဝနဲ့မွေးလာကြတယ်။ ဒီလိုနဲ့ဘဲ ဘုရားသခင်နဲ့ လူတွေရဲ့ဆက်သွယ်မူ ပြတ်တောက်သွားခဲ့ရတယ်။ ဒါပေမယ့်ဘုရားသခင်ကလူနဲ့ပြန်ပြီး သင့်မြတ်မယ့်လမ်းကိုပြန်တည်ဆောက်ဖို့ အကြံအစည် ရှိခဲ့တယ်။

အဲဒီလိုနဲ့ဘုရားသခင်ကဧဝရဲ့မျိုးဆက်ကိုစာတန်မာနတ်ရ်ခေါင်းကိုခြေဖနောင်းနဲ့ ကြေညက်အောင်ချေပြီး စာတန်မာနတ်ကလည်း သူ့ခြေဖနောင်းကိုကြိတ်လိမ့်မယ်လို့ ကတိပေးထားတယ်။ အဲဒီအတိုင်းပဲ စာတန်မာရ်နတ်က ကယ်တင်ရှင်ကို သတ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ဘုရားသခင်က သေတာကနေ ရှင်စေခဲ့ပြီး စာတန်မာနတ်ရ်ရဲ့ တန်းခိုးအာဏာစက်ကို ထာဝရဖျက်ဆီးခဲ့တယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီး တဲ့နောက်ပိုင်း ဘုရားသခင်က အရှင်ယေရှုကို ကယ်တင်ရှင် ဘုရားသခင်ဖြစ်တဲ့အကြောင်း ထင်ထင်ရှားရှား ဖော်ပြပါတယ်။

ဘုရားသခင်က ဒီလောကကို ရေလွမ်းမိုးစေတဲ့အချိန်မှာ သူ့ကိုယုံကြည်တဲ့သူတွေကို ကယ်တင် ဖို့အတွက်သင်္ဘောကိုပြင်ဆင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီလိုပဲ အပြစ်တရားကြောင့် ဒီလောကကြီးကို ပျက်စီးခြင်းထဲက ကယ်တင်ဖို့ ယုံကြည်သူတွေအတွက်အရှင်ယေရှုကိုပြင်ဆင်ပေးခဲ့တယ်။

နှစ်ပေါင်းရာချီကြာပြီးတဲ့နောက်မှာ အပြစ်ကြောင့် သေရမဲ့အဖြစ်အတွက် ယာဇ်ပူဇော်တာတွေလုပ်ဖို့ ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနည်းနဲ့လည်း လူတွေရဲ့အပြစ်ပြေဖို့ မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အရှင်ယေရှုခရစ်တော်ဟာ အကြီးဆုံး ဂျူးဘာသာရေး ခေါင်းဆောင် ဖြစ်တဲ့ ယဇ်ပရောဟိတ်မင်းကြီး ဖြစ်တယ်။ သူဟာ အခြား ယာဇ်ပူဇော်တဲ့ ယာဇ်ပရောဟိတ်တွေလို မဟုတ်ဘဲ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ လူသားတိုင်းရဲ့ အပြစ်တွေအားလုံးကို ယူဆောင်သွားဖို့ သူ့ကိုယ်သူ တစ်ခုတည်းသောပူဇော်သကာ အနေနဲ့ ပူဇော်ဆက်သခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ ပြည့်စုံတဲ့ ယာဇ်ပရောဟိတ် မင်းကြီး ဖြစ်တယ် ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ လူသားအားလုံး စီ ရင်တာခံရမဲ့ အပြစ်အားလုံးကို သူ ယူဆောင်သွားခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်က အာဗြံဟံကို " မင်းကိုလူမျိုးကြီးဖြစ်စေမယ်။ မင်းရဲ့အားဖြင့်လည်း လူမျိုးတွေဟာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာခံစားရမယ်" လို့ကတိပေးခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာအာဗြံဟံရဲ့မျိုးရိုးက ဆင်းသက်တဲ့ သူဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့်အရှင်ယေရှုကိုယုံကြည်သူတိုင်း ကောင်းကြီးမင်္ဂလာခံထိုက်သူတွေဖြစ်လာကြတယ်။ အရှင်ယေရှုကိုယုံကြည်ရင် အပြစ်ကနေကယ်တင်ခြင်းခံရပြီး အရှင်ယေရှုရဲ့မျိုးရိုးဝင် တစ်ယောက်ဖြစ်လာမယ်။ ဒါကြောင့် ဝိညာဉ်ရေးရာမှာလည်း အာဗြဟံရဲ့မျိုးနွယ်ဝင်တွေဖြစ်လာရတယ်။

ဘုရားသခင်က အာဗြဟံရဲ့သားဣဇက်ကို ယာဇ်ကောင်လို အပူဇော်ခံဖို့ တောင်းတဲ့အခါ မှာ ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်ကပဲ သူ့သားကိုယ်စား သိုးတစ်ကောင်ကို အစားထိုးပေးခဲ့တယ်။ အပြစ်တရားကြောင့်သေမဲ့လူတွေကို သေခြင်းက ကယ်တင်ဖို့ လူတွေရဲ့ကိုယ်စား အရှင်ယေရှုကို သိုးသူငယ်လိုမျိုး ပေးခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်က အီဂျစ်ပြည်ကိုဘေးဒါဏ်ကြီးကျရောက်စေတဲ့ အချိန်က အစ္စရေးလူမျိုးမိသားစုတွေအပေါ်ဘေးမ​ရောက်ဖို့ ပြည့်စုံတဲ့ သိုးသူငယ်အသွေးကို သူတို့အိမ်တွေရဲ့တံခါးထုတ် တံခါးတိုင်တွေကိုသုတ်ဖို့ မှာထားခဲ့တယ်။ အဲဒီသိုးအသွေးတွေရှိတဲ့အိမ်မှာ ဘေးမကျရောက်စေဘဲ ဘေးဒဏ်ကနေလွတ်မြောက်ရတဲ့နေ့ကို ပသခါပွဲတော်လို့ ခေါ်တယ်။

အရှင်ယေရှုခရစ်တော်သာ စုံလင်သန့်ရှင်းတဲ့ ပသခါပွဲယာဇ်ကောင်ဖြစ်တယ်။ အရှင်ယေရှုရဲ့အသွေးတော် အားဖြင့် အပြစ်ကလွတ်ဖို့ အရှင်ယေရှုဟာ အဲဒီပသခါပွဲနေ့မှာ အသေခံခဲ့တယ်။ ကိုယ့်ရဲ့အပြစ်ကလွတ်ဖို့ အဲဒီအရှင်ကို ယုံကြည်တဲ့သူတွေဟာ အပြစ်တရားလက်ကနေ လွတ်တာကို ခံရပြီ ဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်ကသူ ရွေးချယ်တဲ့ အစ္စရေးအမျိုးတွေနဲ့ သဘောတူညီချက် လုပ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ လူတိုင်း လိုအပ်တဲ့ သဘောတူညီချက် အသစ်ကို အခုလုပ်ပြန်တယ်။ အဲဒီ သဘောတူညီချက်အသစ်ကြောင့် အရှင်ယေရှုခရစ်တော်ကို ယုံကြည်သူတိုင်း ဘုရားသခင်အိမ်တော်သားဖြစ်ရတဲ့ အခွင့်ကိုရရှိကြတယ်။

မောရှေဟာဘုရားသခင်ပြောတဲ့ စကားကိုပြန်ပြောရတဲ့သူ တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီလိုပဲ အရှင်ယေရှုဟာ ဘုရားသခင်စကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေထဲမှာ အမြင့်မြတ်ဆုံးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ အရှင်ယေရှုပြောတာတွေနဲ့ လုပ်ဆောင်တာတွေ အားလုံးဟာ ဘုရားသခင်ဆီကလာတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ဖြစ်တယ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်းဘုရားသခင်ဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် အရှင်ယေရှုကို ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်လို့ခေါတယ်။

ဒါဝိဒ်မင်းကြီးကိုဘုရားသခင်က မင်းရဲ့မျိုးရိုးစဉ်ဆက်က လူမျိုးတွေ အပေါ်ကို အမြဲအုပ်စိုးရမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာ ဘုရားသား နဲ့ ဒါဝိဒ်ဘုရင်က အထူးဆင်းသက်လာတဲ့ ထာဝရ အုပ်ချုပ်နိုင်တဲ့ ကယ်တင်ရှင် ဖြစ်တယ်။

ဒါဝိဒ်မင်းကြီးက အစ္စရေးလူမျိုးတို့ရဲ့ဘုရင်ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့်အရှင်ယေရှုကတော့ စင်္ကြဝဠာတစ်ခွင့်ရှိတဲ့ လူမျိုးတိုင်းရဲ့ဘုရင်ဖြစ်တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာပြန်ကြွလာပြီး သူ့ရဲ့နိုင်ငံကို ထာဝရအုပ်စိုးမှာဖြစ်တယ်။

ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက မာရိအမည်ရှိတဲ့ အပျိုကညာတစ်ဉီးအား သင်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့သာတော် မွေးဖွားရလိမ့်မည် လို့မိန့်တော်မူခဲ့တယ်။ သူမဟာ အပျိုကညာစစ်စစ်ဖြစ်ပေမယ့် သားတစ်ဉီးကိုဖွားမြင်ခဲ့ပြီး ယေရှုဆိုတဲ့ အမည်မှည့်ခဲ့တယ်။ အဲဒါကြောင့် ယေရှုဟာ ဘုရားဇာတိပြည့်စုံသူဖြစ်တယ်။

ယေရှုဟာ ဘုရားဖြစ်ကြောင်းသက်သေပြဖို့ အံ့သြဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာ မြောက်များစွာတို့ကို ပြုခဲ့တယ်။ ရေပေါ်မှာ လမ်းလျှောက်ခဲ့တယ်။ မုန်တိုင်းကို ငြိမ်းစေခဲ့တယ်။ လူနာတွေကို ကျန်းမာစေခဲ့တယ်။ နတ်ဆိုးတွေကို နှင်ထုတ်ခဲ့တယ်။ သေတဲ့သူတွေကို အသက်ပြန်ရှင်စေတယ်။ မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးကလေးနှစ်ကောင်အားဖြင့် လူငါးထောင်ကို ၀လင်စွာကျွေးမွေးတော်မူခဲ့တယ်။

ယေရှုဟာ ကြီးမြတ်တဲ့ဘုရားတစ်ပါးလည်းဖြစ်တယ်။ သူဟာဘုရားသခင်ရဲ့သားဖြစ်တာကြောင့် အခွင့်အာဏာဖြင့်​ဟောပြောတော်မူတယ်။ ယေရှုက သင်တို့ဟာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ချစ်တဲ့အတိုင်း သူတစ်ပါးကိုလည်း ချစ်ဖို့လိုတယ်လို့ သွန်သင်ခဲ့တယ်။

ယေရှုက သင်တို့ရဲ့ ကြွယ်၀ချမ်းသာခြင်းနဲ့ အခြားအရာတွေအားလုံးထက် ဘုရားသခင်ကို ပိုပြီး ချစ်ဖို့လိုတယ်လို့ သွန်သင်ခဲ့တယ်။

တစ်ဖန် ယေရှုက ဘုရားသခင်ရဲ့နိုင်ငံတော်ဟာ ဒီ​လောကမှာရှိတဲ့ အရာအားလုံးထက် ပိုပြီးအဖိုးတန်တယ်လို့ မိန့်ဆိုခဲ့တယ်။ လူတိုင်းတွက် အရေးကြီးဆုံးအရာက ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ကို ပိုင်ဆိုင်ရရှိဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့နိုင်ငံတော်ကို ၀င်စားဖို့ သင်တို့ဟာ အပြစ်ထဲကနေ ကယ်တင်ခြင်းခံရဖို့ လိုအပ်တယ်။

ယေရှုက လူအချို့တို့ဟာ သူ့ကိုယုံကြည်ကြပြီး ကယ်တင်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။ သို့သော် အချို့လူတွေကတော့ ယုံကြည်လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ တစ်ဖန်ကိုယ်တော်က လူအချို့တို့ဟာ ကောင်းသောမြေနှင့် တူတယ်လို့ မိန့်ဆိုခဲ့တယ်။ ထိုသူတွေဟာ ခရစ်တော်သတင်းစကားကို လက်ခံကြပြီး ကယ်တင်ခြင်းခံခဲ့ရတယ်။ အခြားသောသူတွေကတော့ လမ်းမှာရှိတဲ့ မာကြောသောမြေနှင့်တူတယ်။ အဲဒီနေရာမှာ ဘုရားသခင်ရဲ့စကားတော် မျိုးစေ့ကျပေမယ့် အပင်မပေါက်နိုင်ဘူး။ ထိုလူတွေဟာ ယေရှုရဲ့သတင်းစကားကို ငြင်းပယ်ကျတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့နိုင်ငံတော်ကို ၀င်ကြရမှာမဟုတ်ဘူး။

ယေရှုက ဘုရားသခင်ဟာ အပြစ်သားတွေကို အလွန်ချစ်တော်မူတယ်။ သူ့တို့ရဲ့အပြစ်ကို လွှတ်ပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့သားသမီးတွေ ဖြစ်လာစေဖို့ အလိုတော်ရှိတယ်လို့ မိန့်တော်မူတယ်။

တစ်ဖန် ယေရှုက ဘုရားသခင်ဟာ အပြစ်ကိုရွံရှာ မုန်းတီးတယ်လို့ ကျွန်ုပ်တို့ကို မိန့်ဆိုခဲ့တယ်။ အာဒံ နှင့် ဧ၀ ဟာ အပြစ်ထဲမှာကျဆင်းခဲ့ ချိန်ကတည်းက အဲဒီအပြစ်ဟာ သူတို့ရဲ့မျိုးရိုးစဉ်ဆက်အားလုံး အပေါ်မှာ သက်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအကျိုးဆက်ကြောင့် လူတိုင်းအပြစ်ကို ပြုပြီး ဘုရားသခင်နှင့် ကင်းကွာခဲ့ရတယ်။ ဒါကြောင့် အားလုံးဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ရန်သူဖြစ်ခဲ့ရတယ်။

သို့သော် ဘုရားသခင်ဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ လူသားအားလုံးကို ချစ်တဲ့အတွက် တစ်ပါးတည်းသောသားတော်ကို ပေးတော်မူခဲ့တယ်။ အဲဒီသားတော်ကို ယုံကြည်တဲ့သူတိုင်းဟာ အပြစ်စီရင်ခြင်းကို မခံရဘဲ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ အစဉ်ထာ၀ရ အသက်ရှင်လိမ့်မယ်။

သင့်ရဲ့ဗီဇကြောင့် သင်ဟာ အပြစ်ရှိလို့ သေဖို့ထိုက်တန်သောသူဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ်မှာ အမျက်ထွက်ပေမယ့်လည်း သူဟာ မိမိအမျက်တော်ကို သင့်ရဲ့ကိုယ်စား သခင်ယေရှုအပေါ်မှာ သွင်းလောင်းတော်မူတယ်။ သခင်ယေရှုဟာ လက်ါးကပ်တိုင်အပေါ်မှာ အသေခံခဲ့တာဟာ သင့်ရဲ့ ကိုယ်စား အပြစ်ဒဏ်ကို ခံခဲ့တာဖြစ်တယ်။

ယေရှုဟာ အပြစ်နဲ့ကင်းစင်တဲ့သူဖြစ်ပေမယ့် သင်နှင့် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ လူတိုင်းရဲ့အပြစ်များကို ယူဆောင်ပြီး မိမိကိုယ်ကို ယဇ်ကောင်အဖြစ် ပူဇော်ဖို့နှင့် သေခြင်းအပြစ်ဒဏ်ကို ခံယူဖို့ သူရွေးချယ်ခဲ့တယ်။ သခင်ယေရှုရဲ့ မိမိကိုယ်ကို ယဇ်ပူဇော်ခဲ့ခြင်းကြောင့် ဘယ်လောက်ကြီးလေတဲ့ အပြစ်ဘဲဖြစ်ဖြစ် ခွင့်လွှတ်နိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်တယ်။

သင့်ရဲ့ကောင်းမှုကုသိုလ်ဟာ သင့်ကိုကယ်တင်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်နဲ့ မိတ်သဟာယဖွဲ့ခွင့် ရရှိဖို့ သင်ပြုနိုင်တဲ့အရာ တစ်ခုမျှမရှိဘူး။ သခင်ယေရှုတစ်ပါးတည်းကသာ သင့်ရဲ့အပြစ်ဒုစရိုက်တွေကို သန့်ရှင်းစေနိုင်တယ်။ သင်ဟာ သခင်ယေရှုက ဘုရားသခင်ရဲ့သားတော်ဖြစ်ကြောင်း သခင်ယေရှုက သင့်ရဲ့ကိုယ်စား လက်ါးကပ်တိုင်ပေါ်မှာ အသေခံခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်က သူ့ကို အသက်ရှင်စေခဲ့တယ်လို့ ယုံကြည်ရမယ်။

သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်ပြီး မိမိရဲ့သခင်အဖြစ် ယုံကြည်သောသူကို ဘုရားသခင်က ကယ်တင်တော်မူလိမ့်မယ်။ သို့သော် သခင်ယေရှုကို မယုံကြည်တဲ့သူတွေကိုတော့ ကယ်တင်မှာမဟုတ်ဘူး။ အဲဒီလိုကယ်တင်ခြင်းခံရဖို့ သင့်ရဲ့ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ချမ်းသာခြင်း၊ အမျိုးသားဖြစ်ခြင်းနှင့် အမျိုးသမီးဖြစ်ခြင်း၊ အသက်အရွယ်ကြီးခြင်းနှင့် ငယ်ခြင်း၊ သင်နေထိုင်တဲ့နေရာဒေသတွေက အဓိကမဟုတ်ဘူး။ သင့်ကို ချစ်တော်မူပြီး သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်တဲ့သူဖြစ်ဖို့ အလိုရှိတော်မူတယ်။ ဒီလိုနည်းနဲ့သင်တို့ကို ဘုရားသခင်နှင့် မိဿဟာယဖွဲ့ ခွင့်ရရှိစေဖို့ဖြစ်တယ်။

သခင်ယေရှုက သူ့ကိုယုံကြည်ဖို့နှင့် နှစ်ခြင်းမင်္ဂလာခံယူဖို့ သင့်ကိုဖိတ်ခေါ်နေတယ်။ သင်က သခင်ယေရှုကို ဘုရားသခင်ရဲ့သားတော်နှင့် မေရှိယအဖြစ် ယုံကြည်ပါသလား။ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို မိမိ အပြစ်သားဖြစ်ခြင်း ဘုရားသခင်ရဲ့ပြစ်ဒဏ် စီရင်ခြင်းကို ခံရဖို့ ထိုက်တန်သောသူအဖြစ် ခံယူပါသလား။ ယေရှုခရစ်ဟာ သင့်ရဲ့အပြစ်ဒုစရိုက်တွေအားလုံးကို ယူဆောင်သွားပြီး လက်ါးကပ်တိုင်မှာ အသေခံတယ်လို့ ယုံကြည်ပါသလား။

အကယ်၍ သင့်အတွက် သခင်ယေရှုနှင့် သူ့ရဲ့လုပ်ဆောင်ပြီးစီးခဲ့တဲ့အရာတွေကို သင်ယုံကြည်လျှင် သင်ဟာ ခရစ်ယာန်တစ်ဉီးဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို မာနတ်ရဲ့နိုင်ငံမှောင်မိုက်ထဲမှ နုတ်ယူပြီး ဘုရားသခင်ရဲ့နိုင်ငံ အလင်းထဲကို ပို့ဆောင်ခဲ့ပြီးဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင်က လူဟောင်းနှင့်ဆိုင်တဲ့ သင့်ရဲ့ဒုစရိုက်အမှုရာတွေထဲက နုတ်ယူပြီး လူသစ်သတ္တါသစ်နှင့် ဆိုင်တဲ့ အမှုရာတွေကို ပေးအပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်တယ်။

အကယ်၍ သင်ဟာ ခရစ်ယာန်တစ်ဉီးဖြစ်လျှင် ခရစ်တော်ရဲ့ လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့အမှုတော်ကြောင့် ဘုရားသခင်က သင့်ရဲ့ဒုစရိုက်တွေကို ခွင့်လွှတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်တယ်။ ယခုသင်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ရန်သူမဟုတ်တော့ဘူး ဘုရားသခင်က အနီးဆုံးမိတ်ဆွေအဖြစ် သတ်မှတ်တော်မူပြီ။

အကယ်၍ သင်ဟာ ဘုရားသခင်နှင့် ယေရှုခရစ်တော်ရဲ့ မိတ်ဆွေတစ်ဉီးဖြစ်ခဲ့လျှင် သင့်အတွက်သခင်ယေရှု သွန်သင်ခဲ့တဲ့အရာတွေကို နာခံသောသူဖြစ်လိမ့်မယ်။ သင်ဟာ ခရစ်ယာန်တစ်ဉီးဖြစ်ပေမယ့် အပြစ်သွေးဆောင်ခြင်းကို ခံရပါလိမ့်မယ်။ သို့သော် ဘုရားသခင်ဟာ သစ္စာရှင်ဖြစ်တော်မူသောကြောင့် သင်ကမိမိရဲ့ အပြစ်ဒုစရိုက်တွေကို ၀န်ချတောင်းပန်လျှင် သင့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါလိမ့်မယ်။ အပြစ်ကို တွန်းလှန်နိုင်တဲ့ ခွန်အားကိုလည်း သင့်ကို ပေးတော်မူလိမ့်မယ်။

ဘုရားသခင်က သင့်ကိုဆုတောင်းဖို့၊ ကျမ်းစာဖတ်ဖို့၊ အခြားခရစ်ယာန်တွေနှင့်အတူ ဘုရားသခင်ကို ၀တ်ပြုကိုးကွယ်ဖို့ ဘုရားသခင်က သင့်ပေါ် ပြုခဲ့ပြီးတဲ့အမှုအရာတွေကို အခြားလူတွေသိအောင် ဟောပြောဖို့ မိန့်တော်မူခဲ့တယ်။ ဒီအမှုရာ အားလုံးတို့ဟာ သင်နှင့်ဘုရားသခင်အကြား နက်နဲတဲ့မိတ်ဿဟာယ ဖွဲ့ခြင်းကို ကူညီထောက်ပံ့ပါလိမ့်မယ်။

နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင်ကြာခဲ့ပြီ။ ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိကြတဲ့ လူတွေက မေရှိယကယ်တင်ရှင်ကြောင်း သတင်းကောင်းကို ကြားခဲ့ကြပြီ။ အသင်းတော်လည်း ကြီးထွားလာခဲ့ပြီ။ နောက်ဆုံးနေ့ရက်မှာ ခရစ်တော်ဟာ သူပြန်ကြွလာမယ် ဆိုတာကိုလည်း ကတိပေးခဲ့တယ်။ အခုအချိန်မှာ မကြွလာသေးပေမဲ့ သူ့ကတိပေးထားတဲ့အတိုင်း လုပ်ဆောင်သွားမှာ ဖြစ်တယ်။

ခရစ်တော်ကြွလာမဲ့အချိန်ကို စောင့်နေတဲ့ အချိန်အတောအတွင်း ခရစ်တော်ဟာ ကျွန်တော်တို့ကို ဖြူစင်တဲ့ အသက်တာနဲ့ သူ့ကို ကြည်ညိုဂုဏ်ပြု စေချင်တယ်။ သူ့ရဲ့ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကိုလည်း အခြားလူတွေကို ပြောပြစေလိုတယ်။ ခရစ်တော်ဒီလောကမှာ အသက်ရှင်တဲ့အခါ သူ့ရဲ့တပည့်တော်တွေကို နေရာဒေသအသီးသီးဆီရောက်အောင်သွားပြီး လူတွေကို ဘုရားရဲ့ နိုင်ငံတော်အကြောင်း သတင်းကောင်း ဟောပြောခိုင်းတယ်။ နေရာတိုင်းကို ဟောပြောလို့ပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ သူကြွလာမယ် ဆိုပြီးပြောခဲ့ပါတယ်။

ခရစ်တော်အကြောင်းကိုမကြားရသေးတဲ့ လူတွေအများကြီး ရှိသေးတယ်။ ခရစ်တော်ကောင်းကင်ကို ပြန်မကြွခင်က သူ့ရဲ့ တပည့်တွေကို သူ့ရဲ့ သတင်းစကားကို ဟောပြောဖို့အတွက် မှာကြားခဲ့တယ်။ ‘သွားပြီးတော့ လူမျိုးအားလုံးကို ငါ့တပည့်ဖြစ်စေပါ။ ရိတ်သိမ်းဖို့အတွက် စပါးတွေ ဝင်းမှည့်နေပြီလို့ပြောလိုက်တယ်။’

ခရစ်တော်ပြောတာက ‘အစေခံတစ်ယောက်ဟာ သူ့သခင်ထက်မကြီးမြတ်ဘူး။ လောကမှာ အခွင့်အာဏာရှိတဲ့လူတွေဟာ ငါ့ကို မုန်းသလိုမျိုးပဲ သင်တို့ကိုလည်း ငါ့ကြောင့် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မယ်။ ငါ့ကြောင့် သင်တို့ကိုသတ်ကြလိမ့်မယ်။ သင်တို့ဟာ ဒီလောကမှာ ဆင်းရဲ ဒုက္ခခံရပေမဲ့ ငါဟာ ဒီလောကကို အုပ်ချုပ်တဲ့ စာတန်ကို အနိုင်ရပြီ။ အဲ့ဒါကို သိရင် သင်တို့ နှစ်သိမ့်ရာရမယ်။ အဆုံးအထိ သစ္စာရှိကြပါ။ ဘုရားသခင်ဟာ သင်တို့ကို ကယ်တင်လိမ့်မယ်။’

ဒီကမ္ဘာလောကရဲ့နောက်ဆုံးအချိန်ကို ရောက်လာတဲ့အခါမှာ လူတွေဟာ ဘယ်လိုတွေဖြစ်ကြမလဲ ဆိုတဲ့ အကြောင်းအရာကို ခရစ်တော်က ဥပမာပေးပြီး ဒီလိုပြောပြခဲ့တယ်။ ‘လူတစ်ယောက်ဟာ လယ်ကွင်းထဲမှာ ကောင်းတဲ့ မျိုးစေ့ကို ကြဲလိုက်တယ်။ သူအိပ်ပျော်သွားတဲ့အခါမှာ သူ့ရဲ့ ရန်သူကလာပြီးတော့ သူမျိုးစေ့ကြဲခဲ့တဲ့ နေရာမှာပဲ ပေါင်းပင်ကို ကြဲပြီး ထွက်သွားတယ်။

အပင်ပေါက်လာတဲ့အခါမှာ သူ့ရဲ့ အလုပ်သမားတယောက်က ‘သခင် သခင်က ကောင်းတဲ့ အစေ့ကို လယ်ကွင်းထဲမှာ ကြဲခဲ့တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့ လယ်ထဲမှာ ပေါင်းပင်တွေလာပေါက်ရတာလဲ’လို့မေးလိုက်တယ်။ သူ့သခင်က ‘အဲ့ဒီပေါင်းပင်ကို ပေါက်အောင် ငါ့ရန်သူက လာပြီး ကြဲခဲ့တာဖြစ်မယ်’ လို့ ပြန်ဖြေတယ်။

သူ့အလုပ်သမားက ‘ဒါဆိုဒီပေါင်းပင်တွေကို နုတ်ပစ်လိုက်ရမလား’ လို့မေးတဲ့အခါ ‘ဒီလိုလုပ်လို့မဖြစ်ဘူး။ ကောင်းတဲ့ ဂျုံတွေပါ ပါသွားမှာစိုးရတယ်။ ရိတ်သိမ်းတဲ့အခါကျမှ ပေါင်းပင်တွေကို စုပြီး မီးလျှို့မယ်။ ကောင်းတဲ့ဂျုံစပါးကိုတော့ စပါးကျီထဲစုသိမ်းလိုက်မယ်။

တပည့်တော်တွေဟာ ယေရှုပြောတဲ့ ပုံဥပမာရဲ့အဓိပ္ပာယ်ကို နားမလည်ကြဘူး။ ဒါကြောင့် ခရစ်တော်ကို သူတို့ ရှင်းပြခိုင်း လိုက်တယ်။ ယေရှုက ‘ကောင်းတဲ့မျိုးစေ့ကို ကြဲတဲ့လူဟာ မေရှိယကို ကိုယ်စားပြုတယ်။ လယ်ကွင်းကျတော့ လောကကို ကိုယ်စားပြုတယ်။ ကောင်းတဲ့မျိုးစေ့ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်မှာရှိတဲ့ လူတွေကို ကိုယ်စားပြုတယ်’ဆိုပြီးရှင်းပြတယ်။

‘ပေါင်းပင်ဟာ စာတန်ရဲ့ လူတွေကို ရည်ညွှန်းတာဖြစ်တယ်။ ပေါင်းပင်ကို စိုက်တဲ့သူကတော့ စာတန်မာနတ်ဖြစ်တယ်။ ရိတ်သိမ်းခြင်းကတော ကမ္ဘာကြီးရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ကို ဆိုလိုတယ်။ ရိတ်သိမ်းသူကတော့ ကောင်းကင်တမန်တွေကို ရည်ညွန်းတာဖြစ်တယ်။

ဒီကမ္ဘာကြီးနောက်ဆုံးအချိန်ကို ရောက်ရင် စာတန်နဲ့ဆိုင်တဲ့ လူတွေအားလုံးကို စုပြီးတော့ ပူပြင်းတဲ့ငရဲမီးထဲကို ချပစ်မှာဖြစ်ပြီး ငရဲမီးထဲမှာ ဆိုးရွားတဲ့ နာကျင်ခြင်း ဝေဒနာနဲ့ ငိုကြွေးရကြမယ်။ ဖြောင့်မတ်တဲ့လူကတော့ အဖဘုရားသခင်ရဲ့ နိုင်ငံတော်မှာ နေလိုထွန်းလင်းတောက်ပမယ်။

ခရစ်တော်ဟာ ဒီကမ္ဘာလောကမပျက်စီးခင် ကြွလာမှာဖြစ်တယ်။ သူပထမအကြိမ်ကြွလာခဲ့တုန်းက လူသားပုံစံနဲ့ ကြွလာသလိုမျိုးပဲ တိမ်တွေကြားထဲမှာ သူဟာ ရုပ်ခန္ဓာနဲ့ ကြွလာမှာဖြစ်တယ်။ သူကြွလာတဲ့အခါ သေသွားတဲ့ ယုံကြည်သူတွေဟာ ပြန်ရှင်ပြန်ထမြောက်လာပြီး သူနဲ့ မိုးကောင်းကင်မှာ တွေ့ဆုံကြမှာဖြစ်တယ်။

ခရစ်တော်ကြွလာတဲ့ အချိန်အထိ အသက်ရှင်ကြတဲ့ ခရစ်ယာန်တွေဟာ မိုးတိမ်ထဲကို တက်သွားပြီး သေခြင်းကနေ ထမြောက်လာတဲ့ ခရစ်ယာန်တွေနဲ့အတူ ဆုံဆည်းကြမယ်။ ပြီးတော့ ခရစ်တော်ဟာ သူ့လူတွေနဲ့အတူ စုံလင်တဲ့ ငြိမ်သက်ခြင်းအပြင် ထာဝရစည်းလုံးညီညွတ်စွာ နေထိုင်သွားလိမ့်မယ်။

ခရစ်တော်ဟာသူ့ကို ယုံကြည်တဲ့လူတွေအားလုံကို သူက အသက်သရဖူပေးမယ်ဆိုပြီး ကတိပေးခဲ့တယ်။ သူတို့ဟာ ဘုရားသခင်နဲ့အတူ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း နဲ့ ထာဝရအုပ်စိုးကြလိမ့်မယ်။

ခရစ်တော်ကို မယုံကြည်တဲ့ လူတွေအားလုံးကိုတော့ ဘုရားကတရားစီရင်မယ်။ သူတို့ဟာ သောကဝေဒနာကို ခံစားရပြီး ထာဝရနာကျင်ခြင်းဖြစ်တဲ့ ငရဲမီးထဲကို ချပစ်မှာ ဖြစ်တယ်။ ငရဲမီးထဲမှာ လောင်ကျွမ်းပြီးတော့ ပိုးကောင်တွေကလည်း သူတို့ကို စဉ်ဆက်မပြတ် ကိုက်စားမှာဖြစ်တယ်။

ခရစ်တော်ပြန်ကြွလာတဲ့အချိန်မှာ သူဟာ စာတန်ရဲ့ နိုင်ငံတော်ကို အပြီး အပိုင် ဖျက်ဆီးမယ်။ ပြီးတော့ အဲ့ဒီစာတန်ကိုလည်း ဘုရားစကားနားမထောင်တဲ့သူတွေနဲ့အတူ ထာဝရလောင်ကျွမ်းတဲ့ ငရဲမီးထဲကို ထာဝရလောင်ကျွမ်းခံရအောင် ချပစ်မှာ ဖြစ်တယ်။

အာဒံနဲ့ ဧဝဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို မနာခံခဲ့တဲ့အတွက်ကြောင့် ဒီလောကကြီးထဲ အပြစ်ကို ယူဆောင်လာခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်ဟာ ဒီလောကကို ဆိုးတဲ့အရာဖြစ်စေမယ်။ နောက်ဆုံးဖျက်ဆီးပစ်မယ်ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ဟာတစ်နေ့ကျရင် ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ကောင်းကင်သစ်နဲ့ မြေကြီးသစ်ကို ဖန်ဆင်းမှာဖြစ်တယ်။

ခရစ်တော်နဲ့ သူ့ရဲ့ လူတွေဟာ အဲ့ဒီ ကမ္ဘာသစ်မှာ နေထိုင်ကြမယ်။ ကမ္ဘာသစ်မှာ ရှိတဲ့ အရာတွေအားလုံးကို သူက အုပ်ချုပ်မယ်။ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးမယ်။ ဒုက္ခဝေဒနာဆိုတာလည်းမရှိ၊ ဝမ်းနည်းခြင်းလည်းမရှိ၊ ငိုကြွေးခြင်းလည်းမရှိ၊ သေခြင်းဆိုတာလည်း မရှိတော့ဘူး။ ယေရှုဟာ သူ့ရဲ့ နိုင်ငံတော်ကို ထာဝရကာလအဆက်ဆက် ငြိမ်းချမ်းခြင်း၊ တရားမျှတခြင်းအပြည့်နဲ့ အုပ်ချုပ်မှာ ဖြစ်တယ်။